آخرین تولد سیمین دانشور + تصاویر

ممتازنیوز: سیمین دانشور در ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شیراز متولد و در ۱۸ اسفند سال ۱۳۹۰ در تهران درگذشت.

سیمین نویسنده و مترجم ایرانی، همسر جلال آل‌احمد بود. وی اولین زن ایرانی بود که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است.

سیمین در خانواده‌ای که ۶ فرزند داشت، در کنار سایرین زندگی می‌کرد، پدرش «محمدعلی دانشور» پزشک بود و مادرش قمرالسلطنه حکمت نقاش و مدیر هنرستان دخترانه بود. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را مدرسه انگلیسی مهرآیین انجام داد و به حدی باهوش بود که در امتحان نهایی دیپلم شاگرد اول کل کشور شد. سپس برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفت.

سووشون از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به شمار می‌رود. دانشور همچنین عضو و اولین رییس کانون نویسندگان ایران بود.

سیمین دانشور، پس از مرگ پدرش در ۱۳۲۰ خوشیدی، آغاز به مقاله‌نویسی برای رادیو تهران و روزنامه ایران کرد. او از نام مستعار شیرازی بی‌نام استفاده می‌کرد.

در ۱۳۲۷ مجموعه داستان کوتاه آتش خاموش را منتشر کرد، که اولین مجموعه داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده‌است. تشویق کننده دانشور در داستان‌نویسی فاطمه سیاح، استاد راهنمای وی، و صادق هدایت بودند. او در همین سال، در حالی که در اتوبوس از تهران راهی شیراز بود با جلال آل‌احمد نویسنده و روشنفکر ایرانی آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد.

در ۱۳۲۸ با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. عنوان رساله وی «علم‌الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم» بود (با راهنمایی سیاح و بدیع‌الزمان فروزانفر).

دانشور در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد رفت و در آنجا دو سال در رشتهٔ زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. وی در این دانشگاه نزد والاس استنگر داستان‌نویسی و نزد فیل پریک نمایش‌نامه‌نویسی آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که دانشور به زبان انگلیسی نوشته بود در ایالات متحده چاپ شد.

پس از بازگشت به ایران در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشتهٔ باستان‌شناسی و تاریخ هنر شد. اندکی پیش از مرگ آل‌احمد در ۱۳۴۸، رمان سَووشون را منتشر کرد، که از جمله پرفروش‌ترین رمان‌های معاصر است. در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. وی اولین زن ایرانی است که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت.مهم‌ترین اثر او رمان «سووشون» است که به ۱۷ زبان ترجمه شده و دربارهٔ رخدادهای زمان رضاشاه است. این بانوی پیشکسوت داستان‌نویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت و داستانی با نام «برو به شاه بگو» تالیف کرد که دربارهٔ‌ی حضرت علی (ع) و مظلومیت‌های ایشان است.

از سیمین دانشور همواره بعنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کم نظیر در ادبیات داستانی ایران نامبرده می‌شود. سیمین دانشور در هجدهم اسفندماه سال ۱۳۹۰ در خانه‌اش در تهران درگذشت.

تورقی در آثار دانشور؛ مجموعه داستان: «آتش خاموش» انتشار یافته در اردیبهشت ۱۳۲۷، «شهری چون بهشت»، دی ۱۳۴۰، «به کی سلام کنم؟»، خرداد ۱۳۵۹، «پرنده‌های مهاجر»، ۱۳۷۶

رمان‌ها؛ «سووشون» معروف‌ترین اثر دانشور تیر ۱۳۴۸ از سوی انتشار یافتنات خوارزمی و مدت کوتاهی پیش از مرگ جلال آل‌احمد انتشار یافت. دربارهٔٔ این رمان نقدهای بسیاری انتشار یافته‌ است. این رمان به وقایع پس از پادشاهی رضا شاه می‌پردازد. «جزیره سرگردانی»، ۱۳۷۲، انتشار یافتنات خوارزمی، «ساربان سرگردان»، ۱۳۸۰، انتشار یافتنات خوارزمی، «کوه سرگردان»، انتشار یافتنات خوارزمی

اما از زنده یاد دانشور آثاری در حوزه ترجمه نیز روانه بازار کتاب شده است که از آن جمله می‌توان به؛ «سرباز شکلاتی»، نوشته برنارد شاو، ۱۳۲۸، «دشمنان»، نوشته آنتوان چخوف، ۱۳۲۸، «بنال وطن»، نوشته آلن پیتون، «داغ ننگ»، نوشته ناتانیل هاثورن، «ماه عسل آفتابی» (مجموعه داستان)، نوشته ریونوسوکه آکوتاگاوا و…

آثار غیرداستانی او را می‌توان شامل، «غروب جلال»، انتشار یافتنات رواق، ۱۳۶۰،«شاهکارهای فرش ایران»، «راهنمای صنایع ایران»، «ذن بودیسم»، «مبانی استتیک» دانست. 

در ذیل این مطلب عکس‌هایی منتشر نشده از سیمین دانشور می‌آید که اولین عکس مربوط به آخرین شمع روشن زندگی زنده یاد دانشور است.

این عکس‌ها از آرشیو شخصی محمدرضا کائینی است.

سید علی موسوی گرمارودی در کنار سیمین دانشور

منبع: خبرگزاری فارس