آیا راهی هست که بفهمیم فرزندانمون که پشت کامپیوتر میشینن چه فایلهایی رو باز کردن یا وقتی وارد سایتهایی…

آیا راهی هست که بفهمیم فرزندانمون که پشت کامپیوتر میشینن چه فایلهایی رو باز کردن یا وقتی وارد سایتهایی شدن از چه صفحاتی دیدن کردن؟
و سوال بعدیم اینکه آیا راهی برای پاک کردن این اطلاعات وجود دارد یعنی میشه کاری کرد که وقتی وارد سایتی شدیم و یا فایهایی رو در درایوها باز کردیم یه طوری بشه پاکش کنم که کسی نفهمه چه صفحاتی رو باز کردیم، در واقع راه پاک کردن این اطلاعات رو میخوام بدونم

مشاور ( سیدامیرحسین کامرانی راد – شنبه، ۱۷ دی ۱۳۹۰ )

مطالعات پژوهشگران” دانشگاه ایلینوی” نشان می دهد اغلب والدین زمانی از نحوه استفاده فرزندشان از اینترنت آگاه می شوند که فرزندشان حداقل برای یک ماه از سایت های غیر اخلاقی دیدن کرده و با افراد جدیدی نیز آشنا شده اند. شاخص ترین دلیل این تغییر، تحول رفتاری کودکان، جوانان و نوجوانان است.
پژوهش ها نشان می دهد نخستین واکنش والدین، منع استفاده از اینترنت است، اما به عقیده روانشناسان این حرکت نادرست ترین گزینش بوده و خود عاملی محرک جهت گرایش بیشتر فرزندان به استفاده از اینترنت به صورت نامناسب است. در مواردی این گرایش به حدی است که فرد را به حضور در منزل دوستان مجبور می کند.
از آن جایی که این منع، افزایش استفاده را در پی دارند ، ارتباط والدین و فرزندان- وارد مرحله ای حاد می شود که با بروز این شرایط رفتارهایی چون تنبیه بدنی، تنبیه لفظی ، تهدید، شکایت از فرزند به اقوام نزدیک ، مراجعه به مدرسه و در میان گذاشتن موضوع نه به صورت خصوصی، بلکه به صورت مشاجره ای بین اولیای مدرسه، فرزند و والدین ، منع ارتباط فرزند خاطی با دوستان و همکلاسی ها و….. از والدین سر می زند که تردیدی نیست این رفتارهای نامناسب نتیجه ای کاملا” به عکس دارد. بر اساس آمار یونیسف، ۷۵ درصد از جوانان، ۱۵ درصد از نوجوانان و ۱۰ درصد از کودکان تنها به دلیل لجبازی و سرپیچی از والدین به بازدید از سایت های غیر اخلاقی گرایش نشان داده و این گرایش را با مراجعه دائمی به این سایت ها، صحبت کردن از آنچه در این سایت ها مشاهده کرده اند و پیشنهاد سایت های جدید به دوستان به ویژه هنگام حضور والدین، نشان می دهند.
اما چه باید کرد؟
روانشناسان معتقدند رفتار صحیح والدین و اتخاذ سیاست هایی خاص بهترین گزینه جهت تصحیح رفتار کودکان، نوجوانان و جوانان است، چرا که در غیر این صورت فرزندان نه تنها رفتار نادرست خود را ترک نمی کنند بلکه لجبازی با والدین را در پیش گرفته و هر روز بیش از روز قبل به سایت های غیر اخلاقی مراجعه می کنند.
– به دقت ، اما به دور از تحمیل و اجبار از عملکرد فرزندمان آگاه شویم، به این ترتیب که از او بخواهیم هنگام بازدید از سایت ها ما را نیز از نحوه مراجعه به سایت ها آگاه کند. در حقیقت نوعی سیاست بی اطلاعی از نحوه مراجعه به سایت های مختلف را در پیش بگیریم. هر چند در ابتدا با لجبازی روبه رو می شویم، اما صبر و تحمل نتیجه بخش است.
– به فرزندمان توضیح بدهیم که دلایل نادرست بودن بازدید از سایت های غیر اخلاقی چیست. اهداف طراحان این سایت ها را به دقت به او توضیح داده و در صورت لزوم نتایج ناگوار مراجعه به این سایت ها را با نقل حوادث مختلف تشریح کنیم.
– به فرزندمان محدودیت ارتباطات، به ویژه ارتباطات اینترنتی را بیاموزیم. به او بیاموزیم که همه افراد شایسته برقراری ارتباط، حتی به صورت تلفنی یا اینترنتی نبوده و محدود کردن ارتباطات امنیت روحی و اخلاقی را در پی دارد.
– این نکته را برای فرزندمان روشن کنیم که در اختیار قراردادن اطلاعات شخصی و خانوادگی باعث کاهش امنیت فردی و خانوادگی می شود. در حقیقت به او بیاموزیم که اطلاعاتی چون سن، جنسیت، وضعیت خانوادگی و اجتماعی خود و خانواده، نشانی منزل، شماره تلفن، عکسهای خانوادگی و…. اطلاعات کاملا” محرمانه ای هستند که نباید آنها را به سادگی در اختیار دیگران قرار داد.
– با والدین دیگر به ویژه همکلاسی های فرزندمان در ارتباط باشیم و در باره نحوه استفاده از اینترنت با آنها تبادل نظر کنیم. دوستان فرزندمان نیز با در اختیار داشتن بخش عمده ای از اطلاعات فردی و خانوادگی ما می توانند مشکل ساز باشند. بطور مثال ممکن است فرزندمان مستقیما” عکسی را برای کسی ارسال نکند، اما دوست فرزندمان می تواند با ارسال عکس یا عکس های گروهی که فرزند ما نیز در آن عکس حضور دارد، مشکلاتی را ایجاد کند.
– از زمان، نحوه استفاده و مدت استفاده فرزندمان از اینترنت و کامپیوتر آگاه باشیم. این آگاهی، شناسایی تغییرات رفتاری را نیز تسهیل می کند. بطور مثال با افزایش مدت زمان استفاده، تغییر ساعت استفاده و …. می توان به راحتی از اتفاقات جدیدی که در حال وقوع است آگاه شد.
– به دقت اما نامحسوس رفتار فرزندمان را کنترل کنیم. هر نوع تغییر در احساسات و رفتار مانند پریشانی، کلافگی، از دست دادن اعتماد به نفس کاهش تمرکز در یادگیری و رفتارهای فردی و اجتماعی، لجبازی، گوشه گیری، تلفن های بی مورد و …. زنگ خطری است که باید به آن توجه کرد.
– در گپ و گفت و گویی دوستانه بدون هدفمند کردن عمدی بحث، در باره سایت های مختلف اینترنتی و نحوه مراجعه به این سایت ها، فواید و ضررهای آنها و…. با فرزندمان صحبت کنیم. اگر در حین گفت و گو احساس کلافگی و ناراحتی در فرزندمان مشاهده کردیم ، بحث را متوقف کرده و موضوع دیگری را پی بگیریم، اما فراموش نکنیم که اتفاقات ناخوشایندی در حال شکل گیری است.
– استفاده از کارت اینترنتی فیلتردار یکی از مناسب ترین راهکارهای غیر مستقیم کنترل استفاده از اینترنت است.
– از اولیای مدرسه بخواهیم تا به عنوان کلاس فوق برنامه، نحوه صحیح استفاده از اینترنت به دانش آموزان آموزش داده شود.
– اکثرا” در مدرسه امکان دسترسی به اینترنت وجود دارد. از اولیای مدرسه بخواهیم به دقت استفاده از اینترنت را کنترل کنند. این مساله در باره استفاده از کامپیوتر بدن مراجعه به اینترنت نیز صادق است.
– از محتوای فیلم ها و سی دی هایی که به منزل آورده می شود، آگاه شویم. بهترین شیوه کنترل، تماشای فیلم ها و سی دی ها در نبود فرزندان است.
و در پایان، آنچه روان شناسان به آن تاکید دارند کنترل رفتار کودکان، جوانان و نوجوانان به صورت نامحسوس و دور از هر گونه عصبانیت و مشاجره است. فضای متشنج نه تنها مقصود ما را تامین نمی کند، بلکه عاملی جهت دور ماندن از اهداف صحیح آموزشی است.