از کاهش سن فحشا تا روسپیگری زنان متاهل

فحشا در ایران نیز مانند همه کشورهای جهان رواج دارد .عوامل روی آوردن زنان به فحشا را اما می توان فقر ،اعتیاد ،ازدواج اجباری،بیکاری،زیاده خواهی و تنوع طلبی مردان،وجود فضای یاس و ناامیدی بین جوانان و عدم وجود امکانات برای ازدواج و تشکیل خانواده ، ازدواج مجدد مردان و طلاق  برشمرد.

عواملی که به نظر می رسد هر چه در کشور بیشتر بای می گردد صدای بوق ماشین ها در شب را بلند تر و بلند تر می کند.

اما در شرایطی که مسولان و جامعه شناسان کشور نگران روابط پنهانی دختران و پسران جوان می باشند و گزارش هایی نیز از آمار کاهش سن برقراری رابطه جنسی حتی میان دانش آموزان کم سن دبیرستانی انتشار یافته و از سوی دیگر آخرین آمار های موجود از بهزیستی نیز نشان می دهد که سن فحشا در ایران ۱۶ سالگی است، اما هنوز برای این مسئله نه تعریف درستی ارائه شده است و نه راه حل اجتماعی شایسته ای که از گسترش آن جلوگیری کند و همواره این مساله به عنوان یک تابوی اجتماعی پنهان شده است و آمارهای درستی از آن در دسترس نیست.

در آخرین اظهار نظر از زبان مدیر کل دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی در سال ۸۶ با تاکید بر اینکه سن فحشا در ایران پایین است سن دختران فراری ۹ سال و بحرانی اعلام شده است.

بنا به نقل از این مقام مسئول :” بر اساس آمار به دست آمده از دختران فراری در شهر تهران، میانگین سن دختران فراری ۹تا ۱۷سال است.”

از سوی دیگر، دکتر قرایی رییس انجمن جامعه شناسی ایران اواسط سال ۹۰د اعلام کرد  که در حال حاضر سن روسپی گری در ایران حدود ۸-۱۰ سال کاهش یافته و از سن ۲۰ تا ۳۰ سال به ۱۲ تا ۱۸ سال رسیده است.
 
وی  البته این کاهش سن را مربوط به  افزایش بعضی آسیب های اجنماعی نظیر افزایش طلاق ،تنوع طلبی مرد ها ،عدم امکان ازدواج ،اعتیاد ،بیکاری و …. دانست .

یک کارشناس آسیب های اجتماعی نیز  آمار مراکز فحشا در سطح شهر تهران را ۸ هزار باند اعلام کرده است.

معینی کارشناس آسیب های اجتماعی، در همایش بررسی آسیب های اجتماعی، گفته:” طبق آمار در مدت ۷ سال متوسط سن فحشا از ۲۸ سال به زیر ۲۰ سال رسیده ودر حال حاضر کف این سن تا ۱۳ سالگی پایین آمده یعنی در میان نوجوانان به طور روزافزونی گسترش یافته است.”.

این کارشناس مسائل اجتماعی تصریح کرده:” بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار زن خودفروش در جامعه ما قابل ردیابی می باشند و بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی این معضل اجتماعی را به طور رسمی می پذیرند.

در این میان سال قبل و در تازهترین اظهار نظر دربارهٔ سن فحشا، دکتر حبیب الله مسعودی فرید  مدیر کل امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به کاهش متوسط سن زنان تن فروش در کشور، گفته است: در چند سال اخیر سن این زنان همواره با کاهش مواجه بوده است و در سال ۸۹ تا ۹۰ نیز میانگین سنی این زنان یک سال کاهش یافته است.

به گفته وی بر اساس آمارهای مراکز بازپروری سازمان بهزیستی ۱۰ تا ۱۲ درصد زنان خیابانی متاهل می باشند و اغلب آنان در سنین ابتدای جوانی ۲۰ تا ۲۹ سال قرار دارند.

نکته دردناک اما اینجاست که پای زنان متاهل نیز به روسپیگری باز شده است.

به گفته دکتر ابهری عضو مرکز پژوهش های دانشگاه شهید بهشتی ، حدود ۶۷ درصد از مردان متقاضی مجرد و مابقی آنها متأهل می باشند که به دلیل زیاده‏ خواهی و تنوع ‏طلبی به زنان روسپی روی آورده ‏اند.

به گفته وی  بیشتر زنان روسپی نیز مجرد می باشند. اما این عمل در بین زنان متأهل نیز وجود دارد. گاهی مرد معتاد، همسرش را مجبور به این کار می‏کند و حتی مشتری‏ هایی را معرفی می‏کند.

بنا بر اظهارات  مجید ابهری، آسیب شناس و متخصص علوم رفتاری، در موارد نادری نیز زن متأهل با اختیار کامل، چنین فعلی را انجام می‏دهد و همسرش هم مطلع است و تشویق می‏کند.

 هر چند تصور این وضعیت ناگوار که مردی زن خود را به این عمل ترغیب کند و راضی به این کار شود، بسیار مشکل است؛ اما در این شرایط، مرد خانواده بی‏ غیرتی خویش را توجیه می‏کند و به جایگزینی معیارها یا حرکت معکوس در معیارها می‏پردازد. به طور مثال می‏گوید: «من از صبح تلاش می‏کنم، اما درآمدم کفاف مخارج زندگی را نمی ‏دهد. همسرم نمی‏ تواند شغلی داشته باشد، اما از این راه می‏تواند کمک خرج خانواده باشد و…» تمام این موارد توجیهات کودکانه است که سبب افزایش فحشا می گردد.

 اما نکته مهم تر اینجاست که از آنجا که روسپیگری در کشور  تابویی اجتماعی به حساب می آید هر گز به طور علمی به آن پرداخته نشده تا راهکارهای اساسی برای نجات زنان آسیب دیده اندیشیده شود و تا این تابو شکسته نشود و آمار دقیقی از فحشا وجود نداشته باشد تا آسیب شناسی ها صورت بگیرد نرخ فحشا نیز افزایش خواهد یافت.