جام جم آنلاین: تماشای به آرامش رسیدن نوزاد تازه متولد شده در آغوش مادر، مشاهده لبخندی که با شنیدن صدای قلب مادر بر چهره فرشته‌گونه او نقش می‌بندد و جستجوی غریزی انسان کوچکی که تازه نگاهش با دنیای ما پیوند خورده است، برای یافتن مایه حیاتی که از جسم و روح مادر طعم می‌گیرد؛ لذت بی‌انتهایی است که هیچ مادری از آن سیراب نمی‌شود.
شیر دادن به کودک اتفاقی نیست که نیاز به دفاع داشته باشد. شیر مادر در ساعات یا روزهای نخستین پس از تولد نوزاد در سینه هر مادری جاری می‌شود، حتی اگر برای برخی مادران در بارداری نخست با تاخیر اتفاق بیفتد.
این روزها با اطلاع‌رسانی‌های صورت گرفته اغلب مادران می‌دانند شیری که کودک برای حفظ حیاتش به طور طبیعی خواستار آن است، حاوی مواد مفید و ارزنده‌ای است که اولین و مهم‌ترین اقدام ایمن‌سازی بر ضد بسیاری از بیماری‌ها و مرحله تعیین‌کننده‌ای برای حفظ سلامت جسمی و روانی کودک در سال‌های بعدی زندگی تلقی می‌شود.
تغذیه با شیر مادر، یک اقدام صرفا حیاتی و فیزیولوژیکی نیست، بلکه رابطه‌ای عاطفی میان مادر و فرزند است که امنیت روانی شگرفی را برای زیباترین پیوند احساسی عالم بشر به همراه می‌آورد.
بی‌جهت نیست که سازمان جهانی بهداشت یکی از اصلی‌ترین شعارهایش را در هفته تغذیه با شیر مادر که از امروز آغاز می‌شود، نجات جان یک میلیون کودک در ساعات نخست زندگی از طریق تغذیه با شیر مادر قرار داده است.
هفته جهانی تغذیه با شیر مادر (WBW) امسال بیستمین سالگرد تولدش را در بیش از ۱۷۰ کشور دنیا جشن می‌گیرد.
بیست سال پیش، چنین هفته‌ای نامگذاری شد تا با ترویج و حمایت از تغذیه با شیر مادر به سلامت جامعه کمک کند و از آن روز تاکنون، همه ساله یکم تا هفتم آگوست (یازدهم تا هفدهم مرداد) موضوعات مختلفی در مورد تغذیه با شیر مادر مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.
ارزش‌های تغذیه‌ای شیر مادر از لحاظ تامین نیازهای غذایی کودک بخصوص تا شش ماهگی و در ادامه تا یک سالگی از یک‌سو و تامین ایمنی کودک در برابر بیماری‌های عفونی، آسم و آلرژی از سوی دیگر، به یک داستان تکراری، اما همیشه خواندنی تبدیل شده است. با این حال هنوز هم بسیاری از مادران از دادن شیر به فرزند خود، به دلایل قابل توجیه یا غیرقابل توجیه امتناع می‌کنند.
هیچ کس، نه ما، نه متولیان ترویج تغذیه با شیر مادر و نه روزهایی که به پاسداشت ارزش‌های تغذیه‌ای شیر مادر اختصاص یافته است، نمی‌تواند هیچ مادری را مجبور به شیر دادن به کودکش کند.
تغذیه با شیر مادر فرصتی است برای مادر و کودک تا زندگی سالم را در سایه سلامت جسمی به دور از بیماری‌هایی که مادر و کودک را گرفتار می‌کند، همراه با امنیت روانی و عاطفی، تجربه کنند.
پس شاید در یک جمله بتوان تصویر مادری که کودکش را با شیر خود تغذیه می‌کند، چنین توصیف کرد: «شیر دادن به کودک آمیخته‌ای است از آگاهی، عشق و آینده‌نگری.»
پونه شیرازی – گروه سلامت
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version