تنش آبی در سال ۲۰۲۵

هفته جهانی آب سال ۲۰۱۲ در شهر استکهلم کشور سوئد طی روزهای پنجم تا ۱۰ شهریور (۲۶ تا ۳۱ آگوست ۲۰۱۲ میلادی) با شعار «آب و امنیت غذایی» برگزار شد.

وزارت نیرو پیش تر در این باره اعلام کرده بود: در این هفته تمام شرکت کنندگان پیرامون چالش جهانی آب به ویژه در مبحث امنیت غذایی و موضوعات دیگری مانند تامین آب آشامیدنی و بهداشت، مدیریت آب های فرامرزی، تغییر اقلیم، تامین مالی و آب، غذا و انرژی به بحث و گفتگو می پردازند.

گزارش جدید چالش جهانی آب

بانک جهانی پس از برگزاری این اجلاس بین المللی، برخی نتایج مهم و دستاوردهای آن را منتشر کرد.

در این گزارش با تاکید بر راهکارهای غلبه بر موانع همکاری های بین المللی در حوضه رودخانه حیاتی برای تامین غذا، انرژی و امنیت، آمده است: برای جلوگیری از افزایش بی ثباتی قیمت مواد غذایی بین المللی و عرضه انرژی، باید همکاری های بیشتری بین کشورها در ۸۰ درصد از رودخانه های جهان صورت گیرد که نیازمند عبور از مرزهای ملی کشورها است.

با افزایش کمبود آب در بسیاری از نقاط جهان، دولت ها باید راه هایی برای به حداکثر رساندن استفاده از منابع آبی پیدا کنند. با افزایش تقاضاهای داخلی و صنعتی کشورها و رشد جمعیت، نیاز به امنیت غذایی و نیاز روزافزون به برق پاک در کنار جهانگردی و مدیریت محیط زیست؛ باید مورد توجه قرار گیرد.

یک چالش مهم و یک فرصت برای کشورهای ساحلی در مدیریت برداشت و بهره مندی از تجارب گذشته وجود دارد. کشورها باید تلاش های خود را برای کاهش فقر و حفاظت از محیط زیست افزایش دهند.

آنسوی آب

در گزارش جدید بانک جهانی با عنوان رسیدن به آنسوی آب، آمده است: در مواجهه با خطرات ناشی از همکاری در آب های بین المللی تجربه همکاری در پنج حوضه رودخانه های بین المللی (شرقی نیل، گنگ، نیجر، سیری دریا، و زامبزی)، با تمرکز بر درک از خطرات و فرصت های تصمیم گیرندگان، بررسی شده است.

امروزه ۴۰ درصد از جمعیت جهان شرایط استفاده از ۸۰ درصد منابع آبی رودخانه های جهان را دارا هستند. با این حال برای کاهش تعارض، بهبود پایداری رودخانه ها و دسترسی به بازارهای جهانی در ۱۶۶ کشور از ۲۷۶ کشور قرار گرفته در این شرایط، هیچگونه معاهداتی وجود ندارد.

همکاری در زمینه آب های بین المللی دستاوردهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی به ارمغان خواهد آورد. اولین گام در مقابله با خطرات آبی در جهان، رسیدن به درک متقابل از وجود مشکلات است.

اگر یک کشور می تواند راهی برای جبران و یا کاهش خطر پیدا کند، می توان آن را به یک توافقنامه همکاری تبدیل کرد. به صورت کلی پنج دسته کلی از خطرات یافته شده توسط تصمیم گیرندگان اجلاس آبی استکهلم وجود دارد.

در حوزه ظرفیت و دانش به اعتماد به نفس در توانایی برای مذاکره یک معامله عادلانه، اطلاعات صحیح و دانش کافی برای انجام چنین کارهایی پرداخته شده است.

همچنین پاسخگویی که از مزایای نهاد منطقه ای و همکاری است اغلب مربوط به اعتماد، داشتن نظرات برای تصمیم گیری در ساختارهای حاکم بر نهاد منطقه ای، است. از سویی، حاکمیت و استقلال که مربوط به توانایی عمل به نفع کشورها است بدون محدودیت و تصمیم گیری به شکل مستقل، توجه دارد.

تساوی حقوق و مزایای دسترسی نسبی کشورها به رودخانه ها و حفظ عدالت در این بخش نیز مطرح است. در کنار موارد یاد شده، ثبات و پشتیبانی کشورها نیز می تواند به طول عمر توافقات بیافزاید.

این گزارش همچنین می افزاید: در سال ۲۰۲۵، تخمین زده می شود که نزدیک به دو سوم از کشورها تنش در آب خواهند داشت. باید مدیریت بهتر در آب، دسترس بودن غذا و انرژی مورد توجه قرار گیرد. (مهر)