ممتاز نیوز : پارک پردیسان، بزرگ‌ترین پارک پژوهشی درون‌شهری با ظرفیت‌های مختلف زیست‌محیطی و دارا بودن گونه‌های متنوع زیستی، مدت‌هاست در آستانه فروش قرار گرفته است. سازمان محیط زیست به عنوان متولی این پارک، اسفند ۸۹ تقاضای فروش بخش اعظمی از پارک را به دولت ارائه داد و در کمتر از یک شبانه‌روز با درخواست این سازمان از سوی دولت موافقت شد. پارکی به وسعت ۲۷۵ هکتار که قرار بود محل نگهداری گونه‌های حیات وحش، موزه تاریخ طبیعی ایران و مرکزی علمی، پژوهشی برای مطالعات زیست‌محیطی باشد از زیرمجموعه محیط زیست خارج می‌شود و معلوم نیست کدام نهاد و سازمان با چه کاربری این پارک را به فتوحات خود بیفزاید.
بیش از یک‌سوم از پارک برای فروش آماده است و محیط طبیعی پردیسان که قرار بود با نامگذاری‌اش بهشتی شود در نوع خود بی‌نظیر، با فروش و تغییر کاربری‌اش نه‌تنها بهشتی نخواهد شد که شاید سر و کله آسمانخراش‌ها و برج‌ها از دل پردیسان سر برآورد و شاید هم کاربری دیگر در انتظارش باشد. ۱۰۰ هکتار از محوطه پارک برای فروش آماده است. برخی شنیده‌ها که هنوز از سوی مقامات رسمی تایید یا تکذیب نشده است حاکی از فروش پارک به قیمت متری پنج میلیون با آینده‌یی پر از هتل و برج است و برخی شنیده‌های دیگر که خیلی هم قابل باور نیست، خبر از متری هشت هزار تومان می‌دهد. طرح پارک اکولوژیک که قدمت ایده‌اش به پیش از انقلاب برمی‌گردد و در دوران دولت هشتم به تصویب رسید بهانه فروش پارک پردیسان شد. اما بین پارک اکولوژیکی و تغییر کاربری و فروش پارک تفاوت از زمین تا آسمان است.
بحث فروش پارک از زمانی که در حد زمزمه بود تا امروز که رنگ واقعیت گرفته، از موضوعات همیشه مطرح‌شده در شورا توسط رییس کمیته محیط زیست بود. معصومه ابتکار، رییس سازمان محیط زیست در دولت هشتم، با تاکید بر غیرقانونی بودن فروش پارک پردیسان در جلسات شورای شهر، به ذکر نکاتی در این مورد می‌پردازد که به مشروح آن در گفت‌وگوی زیر پرداخته شده است.
مدتی است که فروش پارک پردیسان از سوی متولی‌اش، سازمان حفاظت محیط زیست، اعلام شده است. ظاهرا سازمان قصد دارد با فروش قسمتی از پارک، بودجه نداشته سازمان را جبران کند. شما و دیگر اعضای شورای شهر بارها به مخالفت با این روند برخاستید. دولت هم مجوز فروش بخشی از پارک را داده است. فروش پارک از سوی متولی آن و تایید دولت چه تاثیری بر کارنامه محیط زیست خواهد داشت؟
پارک پردیسان با توجه به سابقه‌یی که دارد، به قبل از انقلاب برمی‌گردد که توسط سازمان حفاظت از محیط زیست به عنوان یک اکوپارک برای فعالیت‌های پژوهشی، آموزشی و تفرجی شهر تهران پیش‌بینی شد. طرح‌های جامع و مطالعاتی برای طرح جامع این پارک انجام شد که در دو فاز اصلی پیش رفت. یکی قبل از انقلاب و دیگری در سال‌های ۷۹ و ۸۰ کار شد. همه طرح‌ها و سیاست‌های مرتبط با پارک بر محور حفاظت پارک بود که همچنان مرکزی آموزشی، پژوهشی و تفرجی برای شهر تهران باقی بماند. پارک حدود ۲۷۵ هکتار است که تقریبا در دولت هشتم، سند قطعی ۱۷۵ هکتار آن با پیگیری سازمان در آن دوره، به نام سازمان محیط زیست منتقل شد. در واقع هدف این پیگیری، حفظ پارک بود و تصور می‌کردیم سازمان به عنوان متولی محیط زیست خیلی جدی درصدد حفظ پارک به عنوان سرمایه‌یی برای شهر تهران، در ابعاد ملی به خاطر کیفیت خدماتی که در آنجا ارائه می‌شود، برمی‌آید. اما از اواسط سال گذشته، گزارشاتی در شورای شهر تهران در این خصوص دریافت می‌کردم که مصوبه‌یی به درخواست سازمان محیط زیست برای فروش پارک در دولت صادر شده، و نسبت به اینکه این موضوع در جایی منعکس نشود، حساس بودند.
به گزارش ممتاز نیوز به نقل از اعتماد ؛ این قضیه تا آن موقع پنهان مانده بود و فقط عناصر دلسوزی از داخل سازمان و فعالان محیط زیست نسبت به این موضوع حساس شده بودند که گزارشاتی برای شورای شهر فرستادند و ما هم تا زمانی که مصوبه دولت را دریافت نکردیم، اصلا باور نمی‌کردیم که متولی موضوع بیاید و خودش به دولت پیشنهاد بدهد و اجازه بگیرد سندی که با خون دل، سازمان برای حفاظت و برنامه‌ریزی‌هایی که به نام خودش درآورده شده، پارک را تحت عنوان خصوصی‌سازی بفروشد. و زمانی که مصوبه را در جلسه علنی و غیرعلنی شورا دیدیم، روی این مساله تاکید کردم که به آن رسیدگی شود. چند ماه پیش طرحی را که از سال گذشته آماده بود و امضا هم شده بود، بنا به درخواست رییس شورا که برای مذاکره با سازمان وارد شده بود، دست نگه داشتیم، اما متاسفانه مکاتبه هم کاری از پیش نبرد. اعتراض شورا به این مساله بود که اگر دولت نمی‌تواند مدیریت کند، اشکالی ندارد و می‌تواند آن را به بخش خصوصی اجاره دهد یا قرارداد ببندد ولی اینکه پارک فروش رود، اشتباه بزرگی است و نمی‌شود به راحتی از کنار این مساله عبور کرد.
شنیده شده است که این طرح مدتی متوقف شده بود. این طرح به دلیل درخواستی که از سوی برخی اعضا و رییس شورا شده بود، مدتی معطل ماند، اما مجددا فعالان محیط زیست اخباری را به گوش من رساندند. این طرح دو ماه پیش دوباره به صحن علنی شورا آمد و یک فوریت‌اش تصویب شد و همه اعضای شورا نگرانی جدی خود را نسبت به این مساله ابراز داشتند و قانع شدند که طرحی را مبنی بر مخالفت جدی شورا با هر گونه دخل و تصرف در پارک و خرید و فروش و تجاری‌سازی این موضوع اعلام کنیم و پیشنهاد دهیم که شهرداری حاضر به کمک به سازمان است، مشروط به اینکه سازمان مالکیت خودرا حفظ و طرح جامع را اجرا کند و اگر در نهایت بخشی به عنوان تجاری فروخته شود، به دست شهرداری بیاید و مثل بقیه پارک‌ها از آن محافظت شود. یک فوریت این مصوبه را گذراندیم و حدود یک ماه پیش هم برای تصویب نهایی و کلیاتش آمد که متاسفانه باز با پیشنهاد برخی از اعضای شورا به تاخیر افتاد که از مسوولان سازمان دعوت شود در این خصوص توضیح دهند که متاسفانه حضور نیافتند.
آخرین صحبتی که من درهفته گذشته و هفته قبلش تذکر دادم، آقای چمران قول دادند در جلسه سه‌شنبه این هفته موضوع پارک پردیسان و طرح اعضای شورا برای پارک مطرح شود تا بتوانیم نگرانی خود و مخالفت جدی خود را با خرید و فروش پارک‌های ارزشمندی چون پردیسان اعلام کنیم. مصوبه‌یی هم در همین مورد گذرانده شد که هرگونه ساخت و ساز داخل پارک‌ها ممنوع شود. اگر این مساله تخلف باشد و اتفاق افتاده باشد، شورا وارد می‌شود. این مصوبه خیلی سریع به تصویب رسید. برخی اعضای شورا در خصوص اینکه مصوبه پارک پردیسان به تصویب برسد، ملاحظاتی را نسبت به دولت در نظر می‌گرفتند که از سال گذشته تا امروز این مساله را به تعویق انداخت.
من به نوبه خودم به عنوان رییس کمیته محیط زیست و کسی که در جریان طرح جامع پارک پردیسان و ارزش‌های فوق‌العاده آن هستم. می‌توانم بگویم مسائل عملی، پژوهشی پارک، موزه تاریخ طبیعی ایران، موزه تنوع زیستی ایران که همگی در داخل پارک هستند و نمادهای ملی‌اند و تنها متعلق به پارک پردیسان نیست. شعبی از موزه تنوع زیستی در شهرهای دیگر وجود دارد، اما موزه تاریخ طبیعی ایران تنها در این پارک است و شأن پارک را در سطح ملی و منطقه‌یی و بین‌المللی بالا می‌برد.
شنیده شده محیط زیست به علت کمبود بودجه به فروش پارک پردیسان روی آورده است. شما چقدر این موضوع را تایید می‌کنید؟
صحت و سقم این قضیه را باید از خود محیط زیست پرسید. اما شورای شهر اعلام کرد حاضریم در صورتی که کمبود بودجه‌یی وجود داشته باشد، آن را جبران کنیم تا محیط زیست بتواند پارک را حفظ کند. ما کمک می‌کنیم به شهرداری و این اختیار را می‌دهیم تا فعالیت‌هایی که هزینه دارد را سامان دهد که پارک بر اساس طرح جامع و برنامه مدیریتی سازمان، حفظ شود. حتی برای نگهداری و مدیریت پارک اعلام آمادگی کردیم. در نتیجه این بهانه توجیهی ندارد.
شما از طرف خریدار پارک پردیسان اطلاع دارید؟
من بر اساس صحبت‌ها و شایعات اظهار نظر نمی‌کنم و اطلاع دقیقی از اینکه طرف خریدار کدام سازمان یا نهاد است، ندارم.
شما در جایی گفته بودید اگر پارک پردیسان به فروش برسد، همه پارک‌های تهران را به فروش می‌گذاریم. در صورت فروش پارک چقدر سر حرف‌تان هستید؟
فکر می‌کنم کاملا مشخص است که بحثی که من مطرح کردم، نشان‌دهنده ابعاد موضوع است. وقتی قبح مساله‌یی شکسته شود، دیگر انتهایی ندارد. منظور من از این سخن، نشان دادن اهمیت و ابعاد وسیع قضیه بود. حفظ پارک و درخت یک ارزش است. فرقی نمی‌کند ارزش‌هایی که زیر پا نهاده می‌شود دینی، انسانی یا معنوی است. هرجا با این ارزش‌ها برخورد شود، باید جلویش بایستیم، مخصوصا وقتی با هنجارشکنی روشن و بارزی مواجهیم. وقتی پارکی با این ابعاد می‌خواهد به فروش برسد نه به لحاظ مسائل اقتصادی، نه زیست‌محیطی و نه اجتماعی توجیهی ندارد. پارک پردیسان مرجع مهمی برای اوقات فراغت مردم تهران است. هرکسی از کنار این پارک رد شود از تجمع زیاد خودروهای پارک شده گرفته تا تعداد بادبادک‌هایی که در آسمان پارک به پرواز درآمده تا فعالیت‌های مختلفی که در این پارک انجام می‌شود و بهره‌برداری‌هایی که از مراکز آنجا برای آموزش و فرهنگسازی مردم انجام می‌شود، همه و همه نشان‌دهنده اهمیت بالای پارک و نیاز مبرم مردم آن هم در شهری مثل تهران به این مجموعه است.
به هر حال فروش پارک که کاری ندارد. اینکه ما سرمایه‌‌هایمان را بفروشیم کاری ندارد اما اینکه چه کسی سراغ سرمایه‌ها می‌رود و ما باید به چه نقطه‌یی برسیم که سرمایه‌ها را بفروشیم، مهم است. تقاضای من از دادستان و مدعی‌العموم و مجلس این است که با ورود به این مساله درصدد لغو مصوبه برآیند. دوستان سازمان محیط زیست هم همکاری کنند تا این اتفاق نیفتد. در وهله اول این موضوع انکار می‌شد و ما متهم به خلاف واقع گفتن می‌شدیم اما هرچه جلوتر می‌رفتیم و اسناد و مصوباتش رو می‌شد، حساسیت‌ها بیشتر می‌شد. این حساسیت‌ها طبیعی است و اگر نبود باید نگران می‌شدیم که این اتفاقات می‌افتد و کسی اهمیت نمی‌دهد.
منبع: ممتاز نیوز