«مؤمن سوز دارد، دود و سروصدا ندارد. سرش توی لاک خودش است و به کار کسی کار ندارد و حکم قتل صادر نمی کند.»!
در ابتدای این گفتگو که سه شنبه ۲۴مرداد (August.14) روی آنتن رفت، مجری بی بی سی فارسی در وصف شاهین نجفی چنین گفت: «او میهمان جوان من است که نام مستعار خود را در موسیقی رپ، “شر” گذاشته است. او می گوید هیچ نهاد و سازمانی حق ندارد بگوید هنرمند درباره چه چیزی باید حرف بزند و یا نزند، شرافت انسانی از نظر او به این است که به آنچه می گویی باور داشته باشی و از آنچه باور داری حرف بزنی و دروغ نگویی و خود را پنهان نکنی. آنچه او در این سال ها گفته، برایش تا پای جان دردسرساز شده است. این بغض ترکیده اجتماعی از کجا نشأت می گیرد؟ آیا برای او مرزی برای گفتن و نگفتن وجود دارد؟»
در ادامه، شاهین نجفی در پاسخ به سؤال مجری بی بی سی از تبعات صدور فتوای ارتداد برای او، عنوان داشت: «قانون من در زندگی اینجوری بوده که مثل یک فنر باشم که هرچه فشار بیشتر باشد، ارتفاع پریدن من هم بیشتر می شود؛ اما در مقام کسی که کار هنری می کند، برایم تفاوتی ندارد که در زندگی شخصی ام چه اتفاقی می افتد.»
مجری سؤال خود را به گونه ای دیگر تکرار کرد و گفت: «شما در معرض خطر جانی هستید و دائم باید پشت سرتان را نگاه کنید که مبادا شما را بکشند. آیا نمی ترسید؟»
نجفی پاسخ داد: «این فکر همیشه در زندگی با من بوده؛ از “خوابیدنم” گرفته تا “همخوابگی” من گرفته و تا “شعر نوشتنم” این فکر در پس ذهن من است که این ممکن است آخرین کاری باشد که انجام می دهم. از این جهت دغدغه خاصی ندارم. بعد از این جریان، آشنایی من با جریان روشنفکری در آلمان به شدت نظرم راجع به زندگی را عوض کرد.»
مجری بی بی سی با اشاره به خشم متدینین از انتشار آهنگ شاهین نجفی که در آن به امام دهم شیعیان توهین شده بود، از وی پرسید: «اگر دوباره این شعر را بگویی، اسم امام نقی[ع] را حذف می کنی؟»
نجفی در جواب گفت: «نه؛ من به کاری که کردم اعتقاد دارم و اگر قرار باشد که هزار بار دیگر بنویسم، همینطور می نویسم. من هدف خاصی نداشتم؛ کار اول اتفاق می افتد و این من هستم که تابع کار اتفاق افتاده هستم. کار خودش را به من تحمیل می کند. اصل هنر همین است و این مخاطب است که تعبیر خودش را از کار دارد. انکار نمی کنم که با “پیش زمینه” این کار را اجرا کردم. آن نقد من نسبت به دین و اجتماع خارج از ایران است.»
وی همچنین در جواب کسانی که از اهانت وی به ساحت امام علی النقی[ع] ناراحتند، با کمال وقاحت خود را در جایگاه یک کارشناس دینی قرار داد و دینداران را به سه دسته تقسیم نمود. او با قرائت آیه ۱۴ سوره “حجرات” گفت: «دسته اول “قشریون” هستند؛ یعنی کسانی که سطحی از اسلام را می فهمند. اینها هنوز ایمان به قلب‌هایشان داخل نشده است و از اسلام -حتی اسلام شیعیان- متفاوتند.»
رپ خوان هتاک، که اظهاراتش تداعی کننده ضرب المثل «گربه شد زاهد و مسلمانا» بود، در ادامه افاضات دینی و اخلاقی خود افزود: «[امام]جعفر صادق[ع] در بیست یا سی جمله از قول علی بن ابی طالب[ع] مؤمن را توصیف می کند. مؤمن سوز دارد، دود و سروصدا ندارد. سرش توی لاک خودش است و به کار کسی کار ندارد و حکم قتل صادر نمی کند.»
نجفی ادامه داد: «دسته دوم “متصلین به نظام سیاسی ایران” هستند. اینها کسانی هستند که از دین نان می خورند.»
وی آنگاه به آیه ۵ سوره “جمعه” اشاره کرد و دسته دوم را مصداق آن دانست.
شاهین نجفی، دسته سوم را “اپوزیسیون خارج از ایران” دانست که در پی کسب قدرت سیاسی هستند. او خطاب به فعالان اپوزیسیون گفت: «ما درد‌ها و رنج هایی کشیده ایم که در ما تلنبار شده و ناگزیر آن را تف می کنیم و بالا می آوریم. ۳۳ سال است که روی این مسأله زوم می کنیم. اگر همان اوائل انقلاب، سیاسیون ما روی مسأله‌ای مثل حجاب زوم کرده بودند، الآن این اتفاق نمی افتاد.»
وی در تشریح دیدگاه سیاسی خود اضافه کرد: «من یک “آنارشیست” هستم اما نه به معنایی که در ایران است. من در مورد رأی گیری هم هیچگاه اظهار نظر نکردم، زیرا از نظر سیاسی اصلا اعتقادی به دولت ندارم… اخراج من از دانشگاه هم نه دلیل سیاسی داشت، نه دلیل هنری؛ اساسا من از نظر روحی آدم سازمان پذیری نیستم. سرخوردگی‌ها دست به دست هم می داد تا من بخواهم بشکنم، اگرچه بی‌هدف، فقط بشکنم. البته خانواده من مثل بقیه آرام بودند و دچار بیماری های من نبودند.»
شاهین نجفی فراوانی کلمات رکیک در آثار خود را اینگونه توجیه کرد: «شما معشوقتان را با همه وجود می بوسید و در نهایت با او می خوابید. معشوقی که من می شناسم، معشوقی است که وجود دارد؛ وگرنه می توانست فقط در قرن ۶ و ۷ هجری و فقط در آسمان ها باشد.»
او در انتها در معرفی مخاطبین خود و برنامه آینده اش گفت: «مخاطبین واقعی من کسانی هستند که اسمشان را “اشرار” می گذاریم. ما در پی ایجاد سازمانی هستیم که از موسیقی زیرزمینی ایران حمایت کند.»
ناگفته مشهود است که استناد شاهین نجفی به متون دینی و آیات و روایات، حاصل داشته های علمی و عقیدتی خود او نیست؛ چراکه اگر به این معارف باور قلبی داشت، هیچ گاه به خود اجازه نمی داد ساحت قدسی امامت را آماج توهین و تمسخر قرار دهد. به ویژه آنکه در همین گفتگو نیز مجددا با جسارت تمام بر درستی حرکت شنیع خود پافشاری می کند.
بنابراین به نظر می رسد که اتاق فکر بی بی سی و پشتیبانان دین ستیز شاهین نجفی، مصلحت را در این دیده اند که با ترتیب دادن یک نمایش تلویزیونی به بینندگان القا کنند که او هنوز از دایره دینداران خارج نشده است. به خود او هم آموخته اند که بر این مضامین تأکید کند تا به همه بگوید که مسلمان است تا از این طریق فتوای مراجع دینی مبنی بر ارتداد وی کمرنگ و کم اثر شود.
استفاده از آیات و روایات در این گفتگو نه به عنوان اعتقاد گوینده به مضامین آن ها، که در واقع برای درست کردن یک وجهه دینی برای انسانی دین گریز است و به نظر می رسد اتاق فکر بی بی سی برای این مصاحبه زحمت بسیاری کشیده است.
بدیهی است که مسلمانان، در هر یک از سطوح دینی مورد ادعای شاهین نجفی هم که باشند، مجوزی برای بی احترامی به دین و اصول مذهبی پیدا نمی کنند.
در پایان با یادآوری ضرب المثل قدیمی ایرانی که می گوید: «از کوزه همان برون تراود که در اوست» باید گفت، آنچه که از دهان کسانی مانند شاهین نجفی بیرون می آید، نشان دهنده ذهن بیمار گوینده آن است وگرنه هیچ قلب و روح سالمی به خود اجازه توهین به بهترین بندگان خدا را نمی دهد.
باشگاه خبرنگاران