آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری، در پیشگفتار این نوشتار در بیان دلیل نامگذاری این اثر ـ حکمت‌نامه حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) ـ می‌نویسد: «حضرت عبدالعظیم‌الحسنی علیه‌السلام، راوی بخشی از حکمت‌های خاندان رسالت است و بدین مناسبت، این مجموعه، حکمت‌نامه حضرت عبدالعظیم نامیده شد.»
این حکمت‌نامه، شامل شناخت‌نامه حضرت عبدالعظیم و ۱۰۰ حکمت از سخنان حکیمانه‌ای است که بی‌واسطه یا با واسطه توسط حضرت عبدالعظیم از اهل بیت(ع) روایت شده است.
در بخشی از این نوشتار آمده است: «حضرت عبدالعظیم(ع) می‌فرماید: خدمت امام جواد(ع) رسیدم و قصد داشتم که از ایشان درباره «قائم» بپرسم که آیا مهدی، خود ایشان است یا دیگری. قبل از این‌که موضوع سوال را مطرح کنم، ایشان خود آغاز به سخن نمود و فرمود: «ای ابوالقاسم! قائم از خاندان ما، همان «مهدی» است که انتظار او در غیبتش واجب است و در ظهورش اطاعت می‌گردد و او سومین فرزند از اولاد من است. سوگند به خدایی که محمد(ص) را به پیامبری برانگیخت و ما را ویژه امامت گردانید، اگر از دنیا نماند مگر یک روز، خداوند، آن روز را چنان طولانی خواهد کرد که او از پرده غیبت بیرون آید و زمین را از عدل و داد پر نماید، همان‌طور که از جور و ستم پر شده است. خداوند، کار او را در یک شب سامان می‌دهد، به همان روشی که امر کلیمش موسی(ع) را در هنگامی که جهت آوردن آتش برای خانواده‌اش رفت، سامان داد و او در حالی برگشت که صاحب رسالت و نبوت بود.»
این کتاب را انتشارات دار‌الحدیث در ۳۳۹ صفحه، با شمارگان هزار نسخه و به بهای چهار هزار تومان منتشر کرده است.
