خداحافظی با روزهای پرحاشیه هیأت دولت

ایران > دولت– گروه سیاسی – آرش کارآزما:
چیزی به پایان دولت دهم نمانده با این حال هنوز هم آخرین جلسات هیأت دولت خبرساز است؛ هرچند که دیگر نسبتی با آن روزهای داغ و پرتنش قبل ندارند.

حالا هیأت دولت تنها ۶ جلسه تا رسیدن به خط انتها فاصله دارد. همان هیأت دولتی که در این ۸سال عادت کرده بودیم هر هفته خبرهای جنجالی و حاشیه‌های متفاوت آن را تعقیب کنیم. جلساتی که هر هفته روزهای یکشنبه و چهارشنبه برگزار می‌شود و البته در این سال‌ها غیر از ساختمان پاستور، بسیاری از استان‌های کشور نیز میزبان جلسات آن بوده‌اند.

از ۸ سال پیش که نخستین جلسه هیأت دولت در مشهد و در جوار بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) تشکیل شد و دستور به تشکیل صندوق مهر امام رضا(ع) داده شد تا همین دیروز که مصوب شد زمین‌های نمایشگاه بین‌المللی تهران به صداوسیما واگذار شود، جلسات هیأت دولت همواره منشا ضروری‌ترین، عجیب‌ترین و جنجالی‌ترین تصمیمات دولت بوده است.

دولت محمود احمدی‌نژاد همواره با لفظ «ترین»‌ها شناخته می‌شود؛ پاک‌ترین، پرکارترین، محبوب‌ترین و بسیار‌ترین‌های دیگر.از ماجرای صندلی خالی در هیأت دولت که بیشتر شوخی و شایعه بود اما این اواخر و با صحبت‌های الهام دربارهٔ رجعت محمود احمدی‌نژاد – که البته بعدا به رجعت سیاسی تغییر ماهیت داد – می‌رفت تا جدی شود! تا آزادی ملوانان انگلیسی که چهارشنبه ۱۵فروردین۸۶ و بعد از جلسه هیأت دولت صورت گرفت و حتی عکسی متفاوت از احمدی‌نژاد و البته به عقیده بسیاری، دور از ‌شأن رئیس‌جمهور که در حاشیه جلسه هیأت دولت توسط عکاسان شکار شده بود تنها و تنها بخشی از حاشیه‌های جلسات هیأت دولت در چند سال اخیر بوده‌اند.

در این سال‌ها حتی کابینه تا مرز انحلال هم پیش رفت. آنجا که محسنی اژه‌ای و محمدحسین صفارهرندی در یکی از آخرین جلسات هیأت دولت نهم و پس از آنکه به حضور اسفندیار رحیم‌مشایی در کابینه اعتراض کردند، با انگشت اشاره محمود احمدی‌نژاد به سمت درب خروجی «هدایت» شدند تا عملا تغییرات کابینه به بیش از نصف اعضا رسیده باشد. البته بعدها و برای آنکه کابینه از حد نصاب نیفتد صفارهرندی در نامه‌ای که دلخوری از آن می‌بارید اعلام کرد که حاضر است تا پایان عمر دولت نهم به اندازه یک نفر تنها نامش در کابینه باقی بماند.

همان کابینه‌ای که یکی از نخستین تصمیماتش عدم‌تغییر ساعت رسمی کشور در فواصل ۶ماهه بود و با همین یک تصمیم به ظاهر کوچک بیش از یک سال وقت و انرژی کشور را گرفت. درنهایت هم مجلس با تصویب قانون مهر پایانی بر اختلاف دولت و کارشناسان زد. البته آن زمان دولت هنوز «همه مصوبات» مجلس را اجرا می‌کرد و پیش نیامده بود که رئیس‌جمهور در جلسه هیأت دولت اعلام کند قانون کمک دولت به مترو کلانشهر‌ها را قانون نمی‌داند و آن را اجرا نخواهد کرد. همان کابینه‌ای که خط قرمز رئیس‌جمهور بود.

سال ۸۵ بود که غلامحسین الهام که در آن زمان سخنگوی دولت نهم بود در حاشیه جلسه هیأت دولت و در واکنش به اظهارات خارج از عرف محمدرضا رحیمی که گفته بود «در سوریه یکی از مسلمانان به من گفت که من معتقدم اگر بنا بود بعد از پیامبر، پیامبری دیگر بیاید، آن احمدی‌نژاد بود. این ابراز احساسات برای ما افتخار بزرگی است و به برکت وجود شما، ما را مورد نوازش و احترام قرار می‌دادند» اعلام کرد «باید به دهن متملق و چاپلوس خاک پاشید».

حالا اما، هم رحیمی معاون نخست دولت محمود احمدی‌نژاد شده و هم الهام در دور دوم حضورش در دولت از آن زمان‌ها آنقدر فاصله‌گرفته که از رجعت دوباره احمدی‌نژاد دم بزند و به سیاق رحیمی که احمدی‌نژاد را به یوسف نجات‌یافته از چاه تشبیه کرده بود، رئیس دولت را به یوسف پیامبر تشبیه کند.و باز در همین جلسات هیأت دولت بود که محمود احمدی‌نژاد در سوگ هوگو چاوز در ایران یک روز عزای عمومی اعلام کرد و او را «بسیجی مخلص و حزب‌اللهی» توصیف کرد.

حاشیه‌های هیأت دولت البته بسیار بیشتر از آن است که در این گزارش کوتاه بگنجد اما آنچه هست هیأت دولت‌های نهم و دهم بعد‌ها در تاریخ با همین حاشیه‌ها و جنجال‌آفرینی‌ها به یاد آورده می‌شوند. همانطور که رئیس این دولت هم با همین وصف در خاطره‌ها خواهد ماند.