فروردین ۱۴۰۳
یک روز بسیار سرد زمستانی رشید وطواط شاعر، به عزم گفت وگو با ادیب صابر، عازم منزل وی شد و چون به در خانه رسید حلقه بر در زد، کنیزکی در را باز کرد و گفت: ادیب در خانه نیست. رشید همان جا این بیت را سرود و با صدای بلند خواند:
«آن کس که برون رود در این روز احمق تر از او کس دگر نیست»
ادیب صدای او را شنید و از داخل خانه این بیت را ساخت و در جواب رشید گفت:
«من خود به حرمسرای خویشم پیداست که در برون در کیست»
برای ملاحظه مجله شبانه اینجا کلیک کنید
باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com