در محضر بزرگان/ سیمای واقعی توبه

استاد فاطمی نیا دربارهٔ حقیقت توبه می فرمایند: «خدا با تازه وارد رفتار دیگری دارد. جوانان عزیز توجه کنند که در توبه باز است اما نه به معنای عوامانه آن. شنیدم شخصی گفت من فلان گناه را می کنم. گذاشتم بروم مکه تا توبه کنم. اجازه بدهید باطن این حرف را به شما بگویم. این فرد معنی توبه را نفهمیده است. توبه این نیست بشینی بگویی استغفرا… ربی و اتوب و الیه. توبه اصلش پشیمانی است. پشیمانی دست تو نیست. دست توست؟ می‌خواهی بروی مکه پشیمان بشوی؟ چرا وقتی متوجه می شوی قسمتی از مالی که داری متعلق به یتیم است، سریع آن را برمی گردانی؟ چون سببات پشیمانی فراهم شده است. پشیمانی از حالات داخلی انسان است مثل ترس و وحشت. سببات ترس وقتی پیش بیاید آدم می ترسد. این فرد که می گوید می خواهم بروم مکه توبه کنم، معنی حرفش این است که می خواهم بروم مکه آنجا پشیمان بشوم. پس چرا اینجا پشیمان نمی شوی؟ حالا در این زمینه کسی هنوز پشیمان نشده ولی به همین اندازه با خودش می گوید خوب است در اعمالم تجدید نظری بکنم! این ها باز خوبند.»