دومین نخل طلا در انتظار کیارستمی

پس از موفقیت چشمگیر «جدایی نادر از سیمین» در جشنواره‌های بین‌المللی، نگاه سینمای غرب به ایران تغییر کرد. این تغییر از آن نظر بسیار ارزنده است که جشنواره‌های خارجی نگاهی را به فیلمسازان ایرانی تحمیل کرده بودند که با وجود آن، تنها فیلم‌هایی موفق می‌شدند که با نگاه این جشنواره‌ها همسو باشند، اما حالا با موفقیت فیلم فرهادی این نگاه تغییر کرده است و فیلمسازان ایرانی می‌توانند فیلم‌هایی بسازند که دیدگاه خودشان نسبت به اجتماع باشد، نه دیدگاه برگزارکنندگان این جشنواره‌ها.

اما داستان عباس کیارستمی تفاوت دارد. فیلم‌های عباس کیارستمی از جنس فیلم‌هایی است که شبیه هیچ فیلم دیگری نیست و این امضای کیارستمی در سینمای ایران و جهان است که فیلمش شبیه هیچ فیلم دیگری نیست.

وقتی دو سال پیش او با فیلم «کپی برابر اصل» در جشنواره کن حضور پیدا کرد عده‌ای از تفاوت نگاه کیارستمی و روآوردنش به سینمای قصه نوشتند؛ اتفاقی که برای اغلب دوستداران این کارگردان جذاب بود.

حاصل این تفاوت نگاه هم اثری دلنشین و دوست‌داشتنی از آب درآمد و همین نکته باعث شد بسیاری از مخالفان این فیلمساز هم به این باور برسند که او در سینمای قصه هم فیلمساز توانمندی است.

امسال هم با آغاز فیلمبرداری فیلم تازه‌اش یعنی «مثل یک عاشق» در ژاپن اخبار زیادی به گوش می‌رسید که این فیلم هم در ادامه اثر قبلی‌اش به این نوع سینما مربوط است و هفته گذشته با اعلام فیلم‌های حاضر در جشنواره معتبر کن نام فیلم عباس کیارستمی هم میان فیلم‌های ورودی به بخش مسابقه اعلام شد تا فرصتی دوباره برای سینمای ایران پیش آید تا شاید دومین نخل طلای سینمای ایران هم به نام عباس کیارستمی رقم بخورد.

جایزه‌ای که او سال ۱۳۷۶ با فیلم طعم گیلاس توانست بگیرد و ارزشمندترین جایزه سینمای هنری دنیا را به ویترین افتخارات سینمای ایران اضافه کند.