فراستی: «بدون اجازه» داستان یک خطی فیلمفارسی است/کوشکی:وزارت ارشاد در نظارت فیلم ها به خوبی عمل نمی کند
سینماپرس-گروه تلویزیون/ششمین برنامه «هفت» به نقد و بررسی فیلم سینمایی «بدون اجازه» به کارگردانی «مرتضی احمدی هرندی» و با حضور مسعود فراستی، احمدی هرندی و امیریل ارجمند بازیگر فیلم «بدون اجازه» برگزار شد.
به گزارش گروه تلویزیون سینماپرس، برنامه «هفت» این هفته که به نقد و بررسی فیلم سینمایی «بدون اجازه»اختصاص داشت، کارگردان این فیلم درباره چگونگی ساخت فیلم گفت: از میان فیلمنامههای متعدد که در سال ساخت فیلم به دستم رسید، موضوع این فیلمنامه را پسندیدم، فیلمنامه چند بار بازنویسی و ساخته شد. با تلویزیون درباره مسائل اجتماعی کار کردهام و این کار اولم در سینماست.
ارجمند نیز از بازیگران فیلم « بدون اجازه» عنوان کرد: سناریو را خواندم و از نقش خوشم آمده و آن را پذیرفتم و در ساخت موسیقی فیلم نیز کمک کردم.
بعد از صحبتهای اولیه میهمانان، مسعود فراستی نیز با اشاره به مضمون فیلم گفت: قبول ندارم که این فیلم در ژانر اجتماعی ساخته شده و اگر به این فیلم بگوییم ژانر اجتماعی، بنابراین تمام فیلمفارسیهای ساخته شده نیز در ژانر اجتماعی قرار دارند. نوع پرداختن به یک مساله است که موضوع اجتماعی را ایجاد میکند.
فراستی: این فیلم داستان یک خطی فیلمفارسی است
وی افزود: فیلمنامه «بدون اجازه» اصلا خوب نیست و آنچه در این فیلم اتفاق میافتد ربطی به معضل اجتماعی ندارد. این فیلم داستان یک خطی فیلمفارسی است و معتقدم که هر واژهای در سینما دارای معنی است. فیلمنامه مشکلات اساسی دارد و در این فیلم یک سری تیپ و زیر تیپ که همان ماکت هتند، وجود دارد و نوع آدمهایی که در این فیلم هستند مانند شخصیت «امیر یل ارجمند» از شخصیتهای ضعیف فیلم مسعود کیمیایی است. این فیلم یک فیلم سردستی است.
ارجمند: نباید در نظر و نقد فیلم توهین دیده شود
در ادامه ارجمند نیز گفت: نگاه آدمها درباره اجتماع خود فرق میکند و باید دید از کجا این اتفاق میافتد. من در هر همکاری که با کارگردان دارم، با اعتقاد به وی کار میکنم و معتقدم هنر ضعفی ندارد و ما هستیم که برای هنر ضعیف درست میکنیم. شاید قالب به شکل درستی نباشد اما نباید در نظر و نقد فیلم نیز توهین دیده شود.
فراستی در پاسخ به سخنان ارجمند اذعان داشت: هر چیزی که میسازیم معناست و هنر را زمان و مخاطبان در طول زمان مشخص میکنند. در سینمای ایران خیلی به هم باج دادهایم و کسانی هستند که از الفاظ هنر و هنرمند استفاده میکنند اما میبینیم که بزرگان سینمای ما هیچ گاه لقب هنرمند به خود ندادهاند بلکه اثرشان در طول زمان از آنها هنرمند میسازد.
این منتقد سینما همچنین اضافه کرد: در سینما وقتی مفهوم ساخته میشود که فرم در کار باشد و بدون فرم، مفهوم معنایی ندارد و باید حرفها به فرم تبدیل شود و تا زمانی که حرف و موضوع دغدغه نباشد، فرم نیز ایجاد نخواهد شد.
هرندی: احساس میکردم که جامعه به این فیلم نیاز دارد
در ادامه هرندی نیز گفت: به نظر من مهمترین مفهوم زیباشناسی همان تربیت اجتماعی و فردی است که برایم بسیار مهم و محترم است. زمانی که این فیلم ساخته شد، موضوع آن دغدغهای برای اجتماع بود و در زمان ساخت فیلم احساس میکردم که جامعه به این فیلم نیاز دارد.
در بخش دوم برنامه نیز که به میزگرد « اخلاق در سینما» اختصاص داشت. «مهدی کرمپور» و «محمدصادق کوشکی» درباره این موضوع سخن گفتند.
کوشکی: بخشی از سینما و سینماگران از خطوط قرمز حاکمیت عبور میکنند
کوشکی در این برنامه بیان داشت: در ساخت یک فیلم گاهی فیلمساز خود با تعاریف اخلاقی که دارد و زاویهای که اخلاق را میبیند، فیلم میسازد. در این میان حاکمیت نیز بر اساس ضوابط موجود در جامعه دینی فیلم را تایید میکند. فیلم در جامعه محصول نگاه کارگردان و نگاه حاکمیت است و گاه ممکن است چهارچوب هنرمند وسیع نباشد و حاکمیت تعیین کننده باشد.
وی اضافه کرد:در حال حاضر مشکل اینجاست که بخشی از سینما و سینماگران از خطوط قرمز حاکمیت عبور میکنند و بخش حاکمیت که نقش نظارتی دارد و مسئول وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است نیز کارش را در این میان به خوبی انجام نمیدهد.
در ادامه کرمپور گفت: دین اسلام، دین اخلاق است و باید دید چه مرزبندی در اخلاق وجود دارد. در یک جامعه مدنی برای دین مرجع وجود دارد.
کوشکی: یکی از مشکلات امروز سینمای ایران عدم رعایت حجاب است
کوشکی نیز گفت: البته دین یک سقف و کف دارد که کف آن همان مسائل فقهی است. در برخی از فیلمها عمدتا خطوط قرمز کنار گذاشته میشود و وزارت ارشاد نیز به نمایندگی جامعه ملزم به رعایت و نظارت است که این وظیفه رو به خوبی انجام نمیدهد. در سالهای گذشته اخلاق در سینما بیشتر دیده میشد. در دهه شصت ضوابط رعایت میشد و مردم خواستار سینما بودند. یکی از مشکلات امروز سینمای ایران عدم رعایت حجاب است که این حجاب جزئیترین اصول دینی است.
کرمپور بیان داشت: سینمای ایران بسیار شریف و اخلاقی است و ما سه دهه پرافتخار در عرصه سینما داشتهایم که در دیگر عرصهها دیده نمیشود. علت آن نیز سینمای اخلاقی است. ضروریات جامعه در حال تغییر است و اگر بخواهیم فیلمهای دهه شصت را که در آن زمان مخاطبان زیادی داشت را بار دیگر به نمایش بگذاریم کسی دیگر به آن توجهی نمیکند. شرایط روز اجتماعی تغییر کرده است.
وی در ادامه افزود: باید سرگرمی در سینما را به رسمیت بشناسیم و اگر میگویید فیلم بد و بداخلاق داریم چرا همان فیلم به خوبی فروش داشته و همه به تماشای آن به سینما میروند. اگر اشتباهی نیز در سینمای ایران بوده سهوی است.
کوشکی: تنها با گفتن کلمه شریف، سینما شریف نمیشود
کوشکی گفت: سینمای ایران یک تحول اخلاقی داشته و معتقدم نشا اخلاق دین ماست و مردم نیستند. جامعه ایران بر خلاف دیگر کشورها خانواده محور است و نباید فیلمهایی ساخته شود که این روابط خانوادگی را به چالش بکشد. وقتی در یک فیلم صحنههای اروتیک وجود دارد، این دیگر سهوی نیست. در جشنواره فیلم فجر سال گذشته از ۷۲ اثر، موضوع فیلم دارای تم خیانت بود و خیانت با رنگ و لعاب خاصی نمایش داده شد که به جای منع شدن برای تماشاگر نیز جذاب بود و این درست نیست. سینما باید مربی اخلاق باشد. تنها با گفتن کلمه شریف، سینما شریف نمیشود.
کرمپور همچنین خاطرنشان ساخت: در تعاریف شبه روشنفکرانه و رادیکال همیشه سینما را از مسیر خود خارج کردیم و ما در حال حاضر نتوانستیم داشتههای خود را استفاده کرده و روی آن ها به خوبی کار کنیم. معتقدم بدترین فیلمهای ایرانی نیز باز بهتر از فیلمهای ترک و کانالهای ماهوارهای هستند. ممکن است در سینما گاهی لغزشهایی وجود داشته باشد اما این را نباید به کلیت سینمای ایران تعمیم دارد و معتقدم هر فردی میتواند از شعور درباره دین صحبت کند. الان آدمهای متدین ما با خانوادههایشان به سینما میروند و ما نباید اینطور برخورد کنیم.
انتهای پیام/ت/ن.ف
انتهای خبر / خبرگزاری سینمای ایران/ کد خبر ۳۵۸۰۸
خبرگزاری سینمای ایران