جام جم آنلاین: این روزها نسخه PDF غیرمجاز بسیاری از کتاب‌ها، از داستان و رمان گرفته تا کتاب‌های پزشکی و … را می‌توان در بساط دستفروش‌هایی که تا دیروز فیلم‌های غیرمجاز می‌فروختند، پیدا کرد.
تغییر در چینش بساط دستفروش‌ها اگرچه نشان می‌دهد که مشتری‌های کتاب دیجیتال هم به اندازه‌ای شده است که رد این افزایش مخاطب را بشود در بساط دستفروشی‌ها یافت، اما از سوی دیگر می‌تواند زنگ خطری باشد برای متولیان کتاب؛ به این معنی که اگر مدیریت درستی بر نحوه ارائه این آثار اعمال نشود، کتاب‌های دیجیتال نه تنها کتاب و کتابخوانی را در جامعه رشد نخواهند داد که حتی علاقه‌مندان آن را نیز سرخورده و ناامید خواهد کرد.
در روال کنونی دیجیتال کردن کتاب‌های کاغذی، قاعده این است که گروهی سودجو، کتاب‌ها را تایپ می‌کنند و نسخه PDF آن را بی‌هیچ نوآوری روی یک لوح فشرده منتشر می‌کنند.
اما روز گذشته خبری به نقل از مدیرعامل موسسه انتشارات امیرکبیر روی خروجی یکی از خبرگزاری‌ها قرار گرفت که مربوط به عقد قرارداد میان این ناشر و یک شرکت خارجی بود.
به گفته او قرار است بخش قابل توجهی از آثار این موسسه با نرم‌افزاری خاص طراحی شده و روی دستگاه‌های الکترونیکی در ایران عرضه شود که گویا نخستینش هم «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» است.
این خبر اگرچه باعث خوشحالی است و امیدواری به این که از این پس نسخه دیجیتال کتاب‌ها با شکل و شمایل درست و امروزی به دست مخاطبان برسد، اما از سوی دیگر می‌تواند نشان‌دهنده کم‌کاری بعضی نهادهای فرهنگی دیگر هم باشد.
یعنی حسابش را بکنید با وجود تمام نهادهای مربوط به فرهنگ و کتاب، ادارات، انتشاراتی‌ها و سایر بخش‌ها و حتی با وجود تشکیل بنیادی به اسم ادبیات داستانی که این روزها گویا قرار است بین‌المللی هم بشود! تازه یک انتشاراتی به صورتی شخصی دست به کار می‌شود و «قصه‌های خوب…» را منتشر می‌کند، کاری که اگرچه قابل ستایش است، اما علامت سوال مقابل عملکرد خانه کتاب، بنیاد ادبیات داستانی و… را پررنگ‌تر از قبل می‌کند.
کیوان امجدیان – دبیر گروه فرهنگ و هنر
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version