لیگی که فقط سرگرم می‌کند

در واقع سرپرست سازمان لیگ در گفت‌وگو با تلویزیون و یکی از روزنامه‌های ورزشی گفته بود کرش از ما خواست که برای حمایت از تیم ملی، لیگ را تعطیل کنیم که ما تصمیم گرفتیم به جای لیگ، جام حذفی امسال را حذف کنیم.

این‌که شرایط فوتبال ما طوری است که کشش برگزاری لیگی ۱۸ تیمی را ندارد و بسیاری از تیم‌ها، هر ساله یا از جام حذفی انصراف می‌دهند یا با توانی حداقلی در آن ظاهر می‌شوند، اصلا نکته تازه‌ای نیست.

در عین حال، برگزاری همین لیگ و جام حذفی، جدای از حجم سرگرم‌سازی خود، فاقد هر دستاورد فنی و تجاری است و این امری کاملا بدیهی به نظر می‌رسد بنابراین نباید شکی به خود راه دهیم که تعطیلی کار عبثی مثل برگزاری جام حذفی فعلی، اقدامی لازم ولی شاید ناکافی به منظور کاهش فشارهای مخرب، روی ملی‌پوشان است.

تماشای ساق‌های خسته و فرسوده ملی‌پوشان ایران در دیدارهای حساس اخیر خود در مسابقه‌های مقدماتی جام جهانی (بازی با قطر و ازبکستان) نشان از آن داشت که کرش برای نجات بازیکنان فوتبال‌زده خود نیازمند ایجاد تحولی جدی است و بازیکنان ما توان حضور بی‌وقفه و بدون استراحت در تورنمنت‌هایی مثل لیگ قهرمانان آسیا، لیگ برتر فوتبال ایران، جام حذفی و اردوها و دیدارهای تیم ملی را ندارند.

مدافعان شلوغ‌تر کردن مسابقه‌های فوتبال، همیشه انجام بازی‌های فراوان برای برخی بازیکنان اروپایی را به عنوان الگویی برای فوتبالیست‌های ما مطرح کرده‌اند در حالی که اولا فاصله شهرهای کشورهای اروپایی به هیچ وجه در حد فاصله شهرهای ایران نیست، همان طور که درآمدهای مالی این رقابت‌ها اصلا در حد درآمدهای ناچیز و غیرقابل اعتنای لیگ ما به حساب نمی‌آید و همچنین بازیکنانی که از این گونه لیگ‌ها به فوتبال اروپا و جهان معرفی می‌شوند بسیار بیشتر و بهتر از پدیده‌های لیگ ما هستند، با این اوصاف، مشاهده می‌شود مسابقه‌های فوتبال ما اصلا آش دهان‌سوزی نیست که نتوان تعداد بازی‌های آن را کاهش داد.

با همه این موارد و دستاوردهای زیادی که اروپایی‌ها از تعداد زیاد بازی‌های باشگاهی خود به دست می‌آورند باز هم امروزه فیفا و یوفا به شلوغی و تداخل اردوهای ملی و بازی‌های باشگاهی به عنوان معضلی در جهان این رشته نگاه می‌کنند و به دنبال اجرای برنامه‌هایی برای رفع یا کاهش آن هستند.

با این اوصاف، مشخص می‌شود برای کشوری چون ما که حضور در جام جهانی، ارزشی حیاتی برایش دارد، پیشنهاد فرد خبره‌ای چون کارلوس کرش مبنی بر تعطیلی یک ساله یک تورنمنت داخلی، نه تنها فاجعه‌ای تلقی نمی‌شود بلکه فرصت مناسبی است تا به این جمع‌بندی و پرسش برسیم که به واقع این نوع فوتبال باشگاهی، جز سرگرمی صرف چه ارمغانی برای جامعه ما دارد؟!

مجید عباسقلی – گروه ورزش