حالا اگر همین هموطنان در داخل ممالک محروسه، داخل یک برکه ای، یک سوسمار بچه وطنی را پیدا می کردند، غذا و مهربانی..که سهل است، با چوب و چماق و البته موبایل های دوربین روشن به طرفش هجوم می بردند.
اصولا ما ایرونی ها خیلی مهمان نوازیم، حتی اگر خودمان مهمان یک جایی باشیم، باز مهمان نوازیم! به حدی که حتی حیوان نوازی مهمان را هرگز از خاطر نمی بریم، علاقه داریم دیگر،ناف مان را هم که با برنامه رازبقای داوود نماینده بریده‌اند و…
این پلاکارد ماژیک نوشت که می بینید، یک پدیده رسانه ای است بدون تردید، این را دم در (!) استخر تمساح های تایلندی به زبان پارسی نصب کرده‌اند تا هموطنان عزیزی که برای رفع خستگی سالانه با روش های مخصوص! به تایلند تشریف می برند، از روی همان حس حیوان نوازی مهمان، پفک و ته مانده ساندویچ به خورد تمساح های تایلندی ندهند.
شدت علاقه و مهرورزی هموطنان به این سوسمار بیگانه طوری بوده است که حتی فکر جان خود و خطر دندان های سوسمار را هم نکرده اند و فقط با توپ و تشر چریمه و زندان ۵ ساله است که بی‌خیال کار خیر غذارسانی به سوسمارهای تایلندی می شوند(لابد!)
حالا اگر همین هموطنان در داخل ممالک محروسه، داخل یک برکه ای، آب باریکه ای، چیزی، یک سوسمار بچه وطنی را پیدا می کردند، غذا و مهربانی و ساندویچ و ..که سهل است، با چوب و چماق – و البته موبایل های دوربین روشن- به طرفش هجوم می بردند و تا می خورد عنایت می‌کردند و تا زبان بسته به اصطلاح دم سیخ نمی کرد، از پای نمی نشستند و بعد هم می دونی که …عکس و فیلم یادگاری برای گعده های موبایلی-فامیلی و فیس بوک، قصه خرس قهوه ای و توله اش که خاطر مبارک هست؟ به‌هرحال مرغ همسایه غاز است و حتما مارمولکش، سوسمار، ما هم که ایرونی و مهمان نواز!
باشگاه خبرنگاران