بر و زمین آسمان ماتم رسید
این هــلال قد کمان دیگر است
"لیتنا کنا معک" اندر سر است
خـــــرقه ها را بار دیگر تن کنید
آتشی در قلب این خرمن کنید
طبل و شیپور عذا را سر دهید
هفت اقلیم عطش را در دهید
ورد صوفی "حا" و "سین" و "یاء" و "نون"
فـــــــاعلات فــــــــــاعلات فــــــــــــاعلون
"حای" آن حامیم ذات کبریا
"سین" آن سرها زپیکرها جدا
"یای" آن یــــکتا پرست و یذکرون
"نون" آن باشد قسم بر یسترون
سینه از درد فراغت خسته است
دل به روی غیر تو او بسته است
هیچ دانی در دلــــــــــــم جا کردی؟
عرش حق شش گوشه برپا کردی؟
عشق بازی با تو معنا می شود
نـــــور حق با تو هویدا می شود
السّلام ای شاه مظلوم و غریب
السّلام ای "آیه ی امّن یُجیب"
السّلام ای نور چشم مصطفا
السّلام ای "خامـــــس آل ابا"
. * . * . * .
کاروان آهسته ره تا کربـــــــــــلا
دشت خون و دشت درد و نینوا
خیمه ها در دشت خون برپا شود
صوت قــــــــــــرآن در فضا آوا شود
گویی آن شب آسمان خون گریه کرد
در میان خیمه ها حق مویه کرد
گویی یا حق چشم خود را بسته است
طاقت دیدن ندارد خـــــــــــــــسته است
عرش فلک و ملک حق اندر عزا
روز دیگر سر جدا، پیکر جــــــــدا
این همان میعادگاه محشر است
قتلگاه زاده ی پـــــــیغمبر است
شاعر: مهدی شریفی
خواننده: علیرضا عصار(آلبوم مولای عشق)