مقایسه نکسوس و آیپد ۳

جام جم آنلاین: از زمانی که تبلت‌ها وارد بازار شد تاکنون آیپد در صدر این بازار بوده است بدون این که شاهد تهدید جدی از طرف رقبایش باشد. البته می‌توان تعدادی دستگاه را نام برد که سعی کردند در این رقابت برتری به دست بیاورند، اما هنوز آیپد رقیبی جدی ندارد تا بتواند فروشش را پایین بیاورد.

در گروه اندروید، ما تبلت‌هایی مانند XOOM موتورولا، گلکسی سامسونگ و Transformer Prime ایسوس را می‌بینیم که با اندروید برای به‌دست‌آوردن سهم بیشتری از بازار رقابت می‌کنند.

با همه اینها آیپد همچنان بالاتر از رقبای خود ایستاده است. با ورود نکسوس۷ گوگل، این‌گونه به نظر می‌رسد که ممکن است همه این تغییرات با نکسوس صورت بگیرد؛ زیرا ظاهرا گوگل همه عوامل موثر در ایجاد یک دگرگونی بزرگ را به کار گرفته است.

طراحی

برای ۲۰۰ دلار، شما نمی‌توانید از نکسوس۷ گوگل به‌خاطر طراحی ساده و کیفیت ساخت آبرومندانه‌اش ایرادی بگیرید، اما آنچه می‌توان درباره نکسوس ۲۰۰ دلاری گفت این است که در هیچ جا نتوانسته به دقت و استاندارد آیپد جدید نزدیک شود.

همیشه آیپد به مواد سازنده درجه یک خود مباهات می‌کند و به حفظ این ویژگی‌های اصلی خود ادامه می‌دهد؛ ویژگی‌هایی که ما از یک تبلت با کیفیت انتظار داشتنش را داریم.

وقتی بحث در مورد راحتی است، بدون شک نگهداشتن نکسوس۷ گوگل در دست برای استفاده‌های طولانی آسان‌تر است.

در حالی که در دست‌داشتن آیپد بعد از مدتی می‌تواند باعث خستگی شود، نگهداشتن نکسوس۷ گوگل به لطف اندازه کوچک‌تر و وزن کمتر بسیار راحت‌ است.

مسلما معیار برتری از فردی به فردی دیگر متفاوت است؛ بنابراین اگر کوچک بودن برای شما معیار برتری است، گوگل آن را به شما ارائه می‌‌کند، وگرنه می‌توانید از بزرگی آیپد لذت ببرید.

از آنجا که دسترسی ما به کلید روشن/خاموش آیپد و کنترل صدای آن راحت است و می‌توانیم آن را زیر انگشتان‌مان لمس کنیم، معمولا آنها را ترجیح می‌دهیم. در مقابل، کلیدهای نکسوس۷ برجسته نیست و ممکن است برای تنظیم آنها با انگشت‌تان دچار مشکل شوید.

در بقیه چیزها، آنها اجزای استاندارد مانند پورت ۳٫۵ میلی‌متری هدست، سوراخ اسپیکر در پایین، میکروفن‌ها و پورت‌های اتصال power/data دارد و در آخر، پورت micorUSB نکسوس۷ نسبت به پورت اختصاصی آیپد، ۳۰-pin dock port، برتری دارد.

صفحه نمایش

مسلما، هر دوی این تبلت‌ها صفحه نمایشی شیک و درخشان ارائه می‌کند؛ هرچند صفحه نمایش رتینا (شبکیه چشم ـ Retina) آیپد نشان‌دهنده برتری او نسبت به حریفانش در بسیاری از ابعاد است.

در درجه اول و مهم‌تر از همه، مساله وضوح تصویر مطرح است که صفحه نمایش ۹٫۷ اینچی رتینا در آیپد ۳ با تعریف جدیدی در دنیای رزولوشن، وضوح تصویر خیره‌کننده ۱۵۳۶×۲۰۴۸ پیکسلی را ارائه کرد؛ در حالی که نکسوس۷ به صفحه نمایش WXGA 7 اینچی (۱۲۸۰×۸۰۰) قابل قبول خود مباهات می‌کند.

در واقع، وقتی از فاصله دور به صفحه نمایش این دو تبلت نگاه می‌کنیم، نمی‌توانیم تشخیص دهیم کدام‌یک جزئیات واضح‌تری دارد؛ اما اگر از نزدیک نگاه کنید، تصویر ارائه‌شده توسط آیپد بهتر است.

البته دیدن تصاویر در اندازه کوچک مثلا در مرورگر وب بخصوص در دیدن بهتر نوشته‌ها، وضوح و کیفیت بیشتر مربوط به آیپد است.

واسط کاربری و قابلیت‌ها

از یک طرف ما iOS را دوست داریم چون بصری و ساده بوده و یادگرفتنش نیز تقریبا برای همه افراد آسان است؛ اما این سیستم‌عامل در بخش شخصی‌سازی عقب است.

البته این همان جایی است که اندروید ارزش و توانایی خود را نشان می‌دهد.

به عنوان مثال اندروید دارای ویجت‌های مختلف و تصاویر زمینه زنده است تا احساس و نگاه متفاوتی را تعریف کند.

با نگاهی به هسته سازمان‌دهنده برنامه‌ها در هر کدام از تبلت‌ها، تفاوت زیادی در ارائه عملکردهای مشابه و معرفی بخش‌‌هایی مانند تقویم، ماشین حساب و دفترچه آدرس‌ها وجود ندارد.

خوشبختانه، تبلت‌های بهینه شده‌‌‌‌‌ای وجود دارد که از قابلیت‌هایی که به آنها اضافه شده بخوبی استفاده می‌کنند اما وقتی آنها وارد عرصه برنامه‌های شخص ثالث (برنامه‌هایی که توسط شرکت‌های سازنده تولید نشده‌است) می‌شوند، آیپد سربلند است که مانع اجرای این برنامه‌ها می‌شود و تجربه‌ای ‌پالایش‌شده را از تبلت خود ارائه می‌‌کند.

پردازشگر و حافظه

راستش را بخواهید، هیچ احتیاجی نیست که به طور خاص به نوع پردازشگرهایی که در پشت صحنه این دو تبلت فوق‌العاده سریع کار می‌کند، اشاره کرد.

در حقیقت، آنها به صورت غیرقابل انکاری در عملکردشان سریع هستند و دلیل این سرعت، استفاده آیپد از پردازشگر دو هسته‌ای A5x اپل است، در حالی که نکسوس۷ پردازشگر چهار هسته‌ای تگرا۳ Tegra 3) NVIDIA) را به کار گرفته است.

اساسا برای کارهای پیچیده، این دو پردازشگر سرعت قابل ملاحظه‌ای در اجرایشان دارند؛ گرچه ممکن است تاخیرهای کوتاهی را مشاهده کرده باشیم؛ اما این چیزی نیست که به چشم آید.

اگر شما می‌خواهید حجم زیادی از فایل‌های مالتی‌مدیا را ذخیره کنید، آیپد با داشتن مدل‌های ۱۶ گیگابایتی، ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی می‌تواند برای شما مناسب باشد، اما متاسفانه شما باید به آنچه نکسوس۷ به شما ارائه می‌کند دقت داشته باشید، میزان حافظه‌ای که این تبلت در دو مدل به شما ارائه می‌دهد ۸ و ۱۶ گیگابایت است.

اینترنت و اتصال به آن

در حال حاضر «لوبیای ژله‌ای» از ادوبی فلش پشتیبانی نمی‌کند و فیلدهای قابل پخش در صفحات وب تا حدودی در بخش مرورکننده وب تنظیم می‌شود.

در حقیقت، سافاری در آیپد و کروم در نکسوس۷ همان تجربه لذت‌بخشی را به ما ارائه می‌کند که انتظار آن را داریم بنابراین، این یک تجربه فوق‌العاده و غافلگیرکننده‌ای نیست.

گرچه باید این نکته را یادآوری کرد که نکسوس به اندازه آیپد در ارائه مطالب وقتی که روی جزئیات آنها زوم می‌کنیم، سریع نیست.

گذشته از این موارد، تفاوتی بین این دو تبلت وجود ندارد؛ جز این که برنامه کروم برای iOS هم موجود است.

متاسفانه تنها راه اتصال به اینترنت توسط نکسوس۷ استفاده از Wi-Fi است و این به معنای آن است که شما برای اتصال به اینترنت باید به دنبال نقاط تحت پوشش Wi-Fi باشید.

در حالی که آیپد، هم از Wi-Fi و هم از فناوری ۳G/4G LTE پشتیبانی می‌کند که می‌تواند محدوده زیادی از کاربران را در بر بگیرد.

عمر شارژ باتری

داشتن صفحه نمایش بزرگ و پردازنده چندهسته‌ای و همچنین استفاده از فناوری ۳G/4G LTE موجب شده است که کاربران آیپد نگران عمر شارژ باتری‌شان باشند؛ اما سازندگان آیپد این اطمینان را به آنها داده‌اند که این تبلت در حالت عادی ده ساعت دوام شارژ دارد البته این میزان برای نکسوس که داری صفحه نمایشگر کوچک‌تری است، در یک استفاده معمولی حدود سه روز است.

کلام آخر

۲۰۰ دلار برای خرید یک تبلت با توانایی‌های نکسوس۷ گوگل هزینه زیادی نیست، اما اگر می‌خواهید از امکانات بیشتری چون امکان اتصال راحت‌تر به اینترنت، صفحه نمایش بزرگ‌تر، میزان حافظه بیشتر و حتی دوربین پیشرفته‌ برخوردار باشید، می‌توانید با هزینه بیشتر، آیپد۳ را خریداری کنید. (جام جم – ضمیمه کلیک)

مطهره وجیهی


jamejamonline.ir – 22 – RSS Version

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.