نوزدهم محّرم اسرای اهل بیت(ع) از کوفه رهسپار شام شدند

۱۴م آذر ،

امروز برابر است با نوزدهم محّرم و سال ۶۱ ه.ق، درست در چنین روزی بنابر بعضی اقوال تاریخی، اسرای اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را به سوی شام حرکت دادند.

به گزارش خبرنگار ویژه‌نامه محّرم باشگاه خبرنگاران، امروز برابر است با نوزدهم محّرم و در سال ۶۱ ه. قمری در چنین روزی کاروان اسرای کربلا از کوفه به سمت شام حرکت داده شدند.

یزید بن معاویه در جواب نامه عبیدالله بن زیاد به او دستور داد تا کاروان اسرای کربلا را به شام بفرستد.

از این رو در روز نوزدهم محّرم این کاروان از کوفه به طرف شام حرکت کرد، البته برخی نقل کرده‌انـد که ابن زیاد زن‌های غیر هاشمیه در کاروان اُسرا را با شفاعت اقوامشان آزاد کرد و فقط زن‌های هاشمیه برای اسارت به شام برده شدند.

روایت امام سجاد(ع) از نحوه انتقال اسرا به شام

روایتی که امام سجاد(ع) از چگونگی سفر کاوران اسرا به دمشق بیان کرده‌اند، به خوبی بازگو کننده شرایط سخت اسارت است.

۱۳۷۳ سال پیش در چنین روزی اهل‌بیت سیدالشهدا(ع) را از کوفه به سوی شام حرکت دادند و در کتاب «دانشنامه امام حسین» دربارهٔ حرکت کاروان آل‌الله به سوی دمشق چنین آمده است: پیکى از سوى یزید بن معاویه آمد که به عبیدالله فرمان مى‌داد تا اثاث حسین(ع) و باقى‌ماندگان خاندان و فرزندان و زنان او را به سوى یزید، روانه کند.

پس از آن عبیدالله فرمان داد که زنان حسین(ع) و کودکانش را آماده کنند و على بن الحسین(ع) را تا گردن در زنجیر کنند، سپس آنان را با مُحفِّز بن ثَعلَبه عائِذى (از تیره عائذه قریش) و شمر بن ذى‌الجوشن، روانه کرد، آن دو، کاروان را آوردند تا نزد یزید آمدند، امام سجاد(ع) در طول راه، با آن دو، کلمه‌اى سخن نگفت تا [به شام] رسیدند.

اما اینکه آیا سرهای شهدا همراه کاروان بوده است، بر پایه گزارش تاریخ طبرى، تاریخ دمشق و الإرشاد مفید، پس از واقعه کربلا، ابتدا سر مقدّس سیّدالشهدا(ع) و سایر شهیدان را به شام فرستادند و پس از آن، اسیران را اعزام کردند؛ لیکن طبق شمارى دیگر از گزارش‌ها، سرهاى شهدا، همراه با اسیران به شام فرستاده شده‌اند، برخى گزارش‌ها هم حاکى از آن است که سرهاى شهیدان، همراه اسیران اعزام شدند؛ ولی سر مقدّس سیّد الشهدا(ع)، پیش از کاروان به دمشق رسید.

امام زین‌العابدین(ع) دربارهٔ نحوه انتقال کاروان اسرا به دمشق فرمودند: «مرا بر شترى لَنگ و بدون جهاز، سوار کردند و سر امام حسین(ع) بر بالاى عَلَمى بود و زنانمان، پشت سرِ من بر اَسترانى بدون پالان، سوار بودند، کسانى که ما را مى‌بردند، از پشت سر و گرداگردمان، با نیزه ما را احاطه کرده بودند و آزار مى‌دادند، اگر اشکى از دیده یکى از ما فرو مى‌چکید، با نیزه به سرش مى‌کوبیدند تا آنکه وارد شام شدیم، جارچى جار زد: اى شامیان! اینان، اسیران اهل‌بیتِ ملعون‌اند».

انتهای پیام/


باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.