خدایا : اندیشه و احساس مرا در سطحی پایین میار که زرنگی های حقیر و پستی های نکبت بار و پلید شبه ادم های اندک را متوجه شوم چه دوست تر می دارم بزرگواری گول خور باشم تا همچون اینان کوچکواری گول زن.
خدایا : مرا از چهار زندان بزرگ انسان : طبیعت ، تاریخ ، جامعه ، و خویشتن رها کن تا انچنان که تو ای افریدگار من ، مرا افریده ای خود افریدگار خود باشم ، نه که همچون حیوان خود را با محیط ، که محیط را با خود تطبیق دهم.
خدایا : اتش مقدس شک را انچنان در من بیفروز تا همه یقین هایی را که در من نقش کرده اند بسوزد و انگاه از پس توده این خاکستر لبخند مهراوه بر لبهای صبح یقینی شسته از هر غبار طلوع کند.
خدایا : مرا از فقر ترجمه و زبونی تقلید نجات بخش تا قالب های ارثی را بشکنم تا در برابر قالب ریزی غرب بایستم و تا همچون این ها و ان ها دیگران حرف نزنند و من فقط دهنم را تکان دهم!.
خدایا : قناعت ، صبر و تحمل را از ملتم باز گیر و به من ارزانی دار.
باشگاه خبرنگاران