به گزارش تفسیری ممتازنیوز iبه نقل از باشگاه خبرنگاران جوان در تاریخ ۴شنبه ۱۰م آبان ۹۱،
خدایا تو مرا iبه اعتدال آفریدى و در طفولیت پرورشم دادى و iبه میزان کفایت روزى ام عطا کردى.
خداوندا من در آیاتى که iبه عنوان کتاب آسمانى نازل فرموده اى و بندگانت را بدان بشارت داده اى یافتم که چنین فرمودى :
اى بندگان من که بر جان خویش اسراف کرده و تجاوز نموده اید، هرگز از رحمت خدا نا امید نشوید، چرا که خداوند همه گناهان را مورد مغفرت و آمرزش قرار مى دهد.
و در قبل گناهانى که تو خود از آنها آگاهى و کم و کیف آنها را از من iبهتر میدانى از من سر زده است. پس واى بر من از آنچه تو در نامه اعمالم نوشته اى. و اگر جاى امیدوارى iبه عفو تو که همه چیز را شامل مى شود نبود، خود را هلاک مى ساختم و اگر امکان مى داشت که کسى از پروردگارش بگریزد، براستى من از همه سزاوارتر بودم که از تو بگریزم.
و هیچ چیز در زمین و آسمان از تو پنهان نمى ماند و تو آن را حاضر مى کنى و مجازات و محاسبه تو در قیامت، کفایت خواهد کرد.
پروردگارا، من اگر از تو مى گریزم، تو طالب منى و اگر من از تو فرار مى کنم، تو بدنبال منى و اینک من با حال خضوع و ذلت و افتادگى در پیشگاه تو سر iبه فرمانم
باشگاه خبرنگاران