والا مام کافر نیسیم ! :|

مادرم میگفت شنیدم پسر همسایه خیلی مومن است. نمازش ترک نمی شود. زیارت عاشورا می خواند. روزه میگرد. مسجد میرود … خیلی پسر با خداییست …
لحظه ای دلم گرفت … در دل فریاد زدم باور کنید من هم ایمان دارم … نماز نمیخوانم ولی لبخند روی لبهای مادرم خدا را به یادم میاورد … دستهای پینه بسته پدرم را دستهای خدا میبینم … زیارت عاشورا نمیخوانم ولی گریه یتیمی در دلم عاشورا برپا میکند … نه من روزه نمیگیرم ولی هر روز از آن دخترک فال فروش فالی را میخرم که هیچوقت نمیخوانم … مسجد من خانه مادربزرگ پیر و تنهایم است که با دیدن من کلی دلش شاد میشود … خدای من نگاه مهربان دوستی است که در غمها تنهایم نمیگذارد … برای من تولد هر نوزادی تولد خداست و هر بوسه عاشقانه ای تجلی او …
مادرم … خدای من و خدای پسر همسایه یکیست … فقط من جور دیگری او را میشناسم و به او ایمان دارم … خدای من دوست انسانهاست نه پادشاه آنها … @};-

تا این لحظه ۱نظر ثبت شده
  1. بنده ی حق:

    سلام فراوان
    این نگاه توحیدی خوب و درست است، ریاضات واجبات (نمازهای ۵گانه و روزه ی ۳۰ روزه) نیز باعث رشد این نگاه و عمیق تر شدن آن میشود بطوریکه او که ما را از یک نطفه آفریده را بهتر میشناسیم و میتوانیم صدای او را بشنویم و با او ارتباط بگیریم
    خداوند هم ابتدا خواسته خواهان شناخت او از او باشیم
    لذا پیامبران در اولین برخوردها میگفتند: “دوست دارید پروردگار خودتان را که پروردگار آسمان ها و زمین و امواج الکترومغناطیس و آنچه بین آن دو است را بشناسید؟ میخواهید هدایتتان کنم به سوی او؟”
    انجام آن اعمال پس از این نگاه شما بسیار کمک کننده و مفید است.
    این ها میتوانند در کنار هم باشند (با اولویت نگاه شما) و هیچ منافاتی با هم ندارند!
    و السّلام

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.