سه شنبه ۲۳ خرداد – ۰۴:۳۱:۲۰ ب.ظ
در آستانه برگزاری «نخستین کنگره شعر آیینی شفق»؛
خبرگزاری آریا- محمدحسین بهجتی را میتوان اولین شاعر روحانی انقلاب، در دوران نهضت امام خمینی برشمرد، اشعار او بدون ذکر نامش در برهههای مختلف این نهضت دست به دست میگشت و گاه چاپ , منتشر میشد و او از این رهگذر دین خود را به پیشبرد اهداف امام خمینی( ره) ادا میکرد.
به گزارش خبرگزاری آریا، محمد قبادی در یادداشت خود آورده است:
آیتالله محمدحسین بهجتی متخلص به شفق در خرداد ۱۳۱۳ در خانوادهای کشاورز در اردکان یزد متولد شد. پدرش محمدتقی نام داشت و علاوه بر کشاورزی امور مسجدجامع شهر را نیز پیش میبرد. محمدحسین تحصیل را ابتدا در مکتبخانه و سپس در حوزه علمیه اردکان پی گرفت و از همان اوان نوجوانی ذوق ادبیاش را میآزمود و در این آزمون دو استاد برجسته حوزه علمیه اردکان مشوقش بودند؛ آیات حاج ملامحمد حائری و سیدروحالله خاتمی ضمن تشویق او به سرودن شعر، در جلساتی هفتگی قصیده «بُرده» را در مدح نبی مکرم اسلام (ص) برایش شرح میدادند.
بهجتی پس از مدتی حوزه علمیه اردکان را به قصد یزد ترک کرد اما اندک زمانی نگذشت که راهی شهر قم شد و ساکن حوزه علیمه قم گردید. او در آن حوزه علمیه از محضر عالمان بسیاری درس آموخت که برخیشان از این جملهاند: آیتاللهالعظمی حاج آقاحسین بروجردی، امام خمینی، آقا شیخ مرتضی حائری یزدی، سیدمحمد داماد و علامه طباطبایی.
او در محضر این استادان البته دوستان و همبحثانی یافت که در ذوق ادبیاش و روحیه سیاسیاش تأثیر بسیار داشت. از شاخصترین این دوستان میتوان به آیتالله خامنهای (مقام معظم رهبری) اشاره کرد. بهجتی در خاطراتش اینگونه اشاره میکند: «بسیاری از سوژههای شعری که خیلی مطلوب واقع شده، اصل سوژه و فکر آن شعر، از مقام معظم رهبری، آیتالله خامنهای بود. مثلاً میفرمودند که خوب است شعری در این زمینه ساخته شود که جوانها تشویق شوند، […] و من یک مثنوی بلندی در همین سوژهای که ایشان داده بود، سرودم.»
محمدحسین بهجتی را میتوان اولین شاعر روحانی انقلاب، در دوران نهضت امام خمینی برشمرد، اشعار او بدون ذکر نامش در برهههای مختلف این نهضت دست به دست میگشت و گاه چاپ , منتشر میشد و او از این رهگذر دین خود را به پیشبرد اهداف امام خمینی ادا میکرد. او در این راه با بسیاری از مبارزان و یاران امام همداستان و همقدم بود و دوشادوش عزیزانی چون آیتالله دکتر شهید سیدمحمدحسین بهشتی بار گران انقلاب را بردوش میکشید.
ایشان پس از انقلاب مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی مسجدالرسول محله مجیدیه جنوبی (استاد حسنبنا) را عهدهدار شد تا اینکه رهسپار قم شد و بر کرسی تدریس نشست، اما مشیتالهی امامت جمعه اردکان را به او سپرد و او با حکم امام خمینی، رهبر انقلاب، راهی آن دیار شد و سالها منشاء تلاش بود تا سرانجام بر اثر بیماری قلبی در ۲۹ مرداد ۱۳۸۶ در تهران درگذشت و پیکرش در اردکان یزد به خاک سپرده شد.
مقام معظم رهبری دو روز بعد از این ضایعه پیام تسلیت خود را تسلیم خانواده و ارادتمندان وی کرد و در آن عرض تسلیت ایشان را «عالمی پرهیزگار، ادیبی فرزانه، شاعر بلندآوازه و انسانی وارسته» خواند. روحش شاد و یادش گرامی.
متن کامل این یادداشت در پایگاه اطلاع رسانی انقلاب اسلامی موجود است.
کد خبر: ۲۰۱۲۰۶۱۲۱۶۳۱۲۰۸۲۸
خبرگزاری آریا