به تازگی شیر مادر را به عنوان مبارزی برای اچ.آی.وی شناخته‌اند. اچ.آی.وی ویروسی است که از طریق خون و فرآورده‌های آن منتقل می‌شود و از طریق تضعیف سیستم ایمنی بدن که سدی قوی مقابل عوامل بیرونی است، باعث مرگ انسان حتی بر اثر عفونت‌های جزئی مثل سرماخوردگی می‌شود. راه‌های درمان مناسبی هنوز برای این بیماری مهلک شناخته نشده و دانشمندان تنها به پیشگیری از انتقال این بیماری توصیه می‌کنند.
بتازگی محققان به وجود یک ترکیب ناشناخته در شیر مادر پی برده‌اند که قادر است به تنهایی عوامل اچ.آی.وی و سلول‌های آلوده به این ویروس را از بین ببرد. شواهد این ادعا در موش‌هایی که سیستم ایمنی مشابه انسان‌ها دارند مشاهده شده و هم‌اکنون دانشمندان امیدوارند بتوانند تاثیرات انسانی آن را نیز با اطمینان ثابت کنند.
حدود ۱۵ درصد از کودکانی که از مادرانی حامل ویروس اچ.آی.وی زاده می‌شوند، بلافاصله پس از تولد به این ویروس مرگبار مبتلا هستند. در این میان برخی کودکانی که این مرحله را به سلامت گذرانده‌اند، طی ماه‌های بعد و به دلیل نوشیدن شیر مادرشان به این ویروس مبتلا می‌شوند. در حالی که تحقیقات جدید نشان از آن دارد که خود شیر مادر می‌تواند به عنوان عامل مخرب ویروس اچ.آی.وی عمل کند.
آنجلا وال و همکارانش برای بررسی بیشتر موشی را که مغز استخوان، کبد و بافت تیموس مشابه انسان داشت برای تحقیق انتخاب کردند. این موش‌ها در صورت دریافت یک دوز از این ویروس به صورت خوراکی به این ویروس مبتلا می‌شوند، ولی چنانچه این موش‌ها ازشیر مادرشان که مبتلا به این ویروس بودند تغذیه شوند علائم بیماری را نشان نمی‌دهند. این مطالعات به طور واضح نشان داد شیر مادر حاوی مواد ضدویروسی است، ولی در این که شیر مادر و عامل ضدویروس آن قادر است به طور کامل از انتقال عامل بیماری ایدز به بدن نوزاد جلوگیری کند، هنوز شک وجود دارد.
این مواد نابودگر اچ.آی.وی هنوز ناشناخته‌اند و در صورت شناسایی می‌توانند کمک زیادی به پزشکان کنند، چرا که حتی می‌توان از آن ماده در پیشگیری از انتقال این بیماری از سایر طرق نیز استفاده کرد.
این سوال هنوز هم وجود دارد که چرا باز هم مواردی از ابتلای کودکانی که از مادران مبتلا به اچ.آی.وی زاده می‌شوند و از شیر مادر خود تغذیه می‌کنند، وجود دارد. دانشمندان معتقدند نباید احتمال تماس نوزاد با خون مادر را در حین تولد و پس از آن نادیده گرفت. به نظر می‌رسد برای بررسی دقیق‌تر این موضوع به محیط‌های ایزوله‌تری احتیاج داریم و تحقیقات باید همچنان ادامه پیدا کند.