گزارش روزنامه ایران از توزیع سیمکارتهای دانش همراه اول در مدارس; سیمکارت علم یا سیم کارت ثروت؟
روزنامه ایران: چندی پیش خبر توزیع سیمکارت در مدارس کشور آن هم به صورت رایگان برای دریافت آموزشهای قرآنی از سوی برخی از رسانهها منتشر شد اما وزیر آموزش و پرورش آن را بدون هماهنگی خواند و لغو شده اعلام کرد. در این بین مدیرعامل شرکت توزیعکننده آن را با هماهنگی دانست، حالا چه بدون هماهنگی و چه با هماهنگی این سیمکارتها در مدارس کشور توزیع شده و یا طی روزهای آینده توزیع میشود، اما آنچه در این میان نادیده گرفته شده عوارض پیدا و پنهان این اقدام است.
حالا سیمکارت جدید برای بچههای مدرسهای که خوشحالی وصف ناشدنی دارند، آشنا است وقتی کارتهایی را که در مدرسه دریافت کردهاند در دفتر خدمات ارتباطی به سیمکارت مبدل میکنند، البته با امضای والدین. چندی قبل سیمکارت «دانش» در کنار CD نرمافزار قرآنی «سروش ایمان» در قالب یک بسته آموزشی به دانشآموزان ارائه شده بود.
سیمکارتهایی که ۲۰۰ پیامک رایگان هم به عنوان هدیه در آنها گنجانده شده است. در واقع همه راهها طی شده تا به سهولت، کودکانمان را موبایلدار کنیم آنهم در شرایطی که در سالهای اخیر نتیجه مباحث داغ ورود تلفن همراه به مدارس منجر به اتخاذ تصمیماتی در سیستم آموزشی ما شد و آن ممنوعیت ورود این وسیله ارتباطی به مدارس بود. حالا چگونه وقتی ورود موبایل به مدرسه تخلف است مجوزی برای ورود سیمکارت به مدرسه صادر میشود؟ چرا وقتی دانشآموزان ما زیر سن قانونیاند به نام آنها سند صادر میشود و بار حقوقی را به دنبال میآورد.
۱۲ میلیون سیمکارتی که در قالب یک بسته فرهنگی وارد مدارس میشود در نگاه اول با یک حساب سرانگشتی برای شرکت عرضهکننده ۱۲۰ میلیارد تومان هزینه دربرداشته است (قیمت تمام شده هر سیمکارت در دفاتر خدمات ارتباطی ۱۰ هزار تومان است) ولی در نگاهی تأمل برانگیزتر میلیاردها تومان درآمد هنگفت به دنبال خواهد داشت آن هم به واسطه خرید شارژهای پی در پی از سوی مشتریان کم سن و سال مدرسهای.
البته ناگفته نماند که مدیرکل قرآنی وزارت آموزش و پرورش که از طراحان این ایده بوده است در گفتوگو با گفته است «کلاً تحت عنوان سیم کارت چیزی نداریم بلکه طرف قرارداد ما شرکت «سروش ایمان» است که نرمافزارهای قرآنی را در اختیار دانشآموزان به صورت کاملاً رایگان قرار میدهد. این قرارداد برای ما هیچ هزینهای در برنداشته است.»
به هر حال در کش و قوس تأییدها و تکذیبهای توزیع سیمکارت در بین دانشآموزان، به عنوان مثال بچههای مدارس شاهد، شهید آوینی و سعدی در کرج «سیمکارتدار» شدهاند. آیا مسئولان نظام آموزشی کشور نگران عواقب پیشبینی ناپذیر تربیتی تلفنهای همراه بر نسلی که عهدهدار پرورش آن میباشند، نیستند.
لینک ثابت || اضافه شده توسط آرش کریم بیگی|| نسخه قابل چاپ || بازگشت به صفحه اصلی || آرش کریم بیگی
اخبار ICT در ایستنا