آب سیاه

سلامت > درمان– در میان بیماری‌های چشمی آب‌سیاه یکی از شایع‌ترین علت‌های کوری به‌حساب می‌آید.

این عارضه بیشتر بعد از ۴۰سالگی بروز می‌کند و بالاتر رفتن سن نیز در شیوع بیشتر آن مؤثر است. آب سیاه از نظر پزشکی به گروهی از بیماری‌های چشمی گفته می‌شود که در آنها فشار مایع درون چشم در اثر اختلال در تخلیه طبیعی مایع بالاتر می‌رود. علائم آب‌سیاه که به آن گلوکوم نیز گفته می‌شود، عبارتند از: تاری دید، ازبین‌رفتن دید محیطی، دیدن هاله به دور نور چراغ و درد و قرمزی چشم.

پزشکان تا به حال نتوانسته‌اند علت قطعی عارضه آب‌سیاه را کشف کنند اما براساس مطالعات ثابت شده است استعداد ابتلا به این بیماری زمینه‌ای وراثتی دارد. پزشکان معمولا آب سیاه را با داروهای پایین‌آورنده فشار درون چشم درمان می‌کنند که البته برخی از این داروها منشأ گیاهی دارند و به همین‌خاطر بعد از مشاوره با پزشک معالج بد نیست به برخی پیشنهاد‌های گیاه درمانگران نیز توجه کرد.
مطالعات علمی نشان می‌دهد ویتامینC فشار درون چشم را کاهش می‌دهد، به همین‌خاطر گیاه درمانگران نیز در قدم اول منابع غنی این ویتامین را مانند فلفل سبز، کلم بروکلی، انواع مرکبات، کلم فندقی، جعفری و توت فرنگی پیشنهاد می‌دهند.

متخصصان تغذیه مصرف روزانه ۱۲۰۰میلی گرم ویتامین C را برای در امان ماندن از آب سیاه توصیه می‌کنند.گیاه حسن یوسف نیز به‌خاطر داشتن ترکیب فورسکولین فشار درون چشم را پایین می‌آورد. به همین خاطر نیز از این ترکیب قطره چشمی نیز ساخته شده است. مطالعات علمی همچنین نشان می‌دهد گل بنفشه نیز با داشتن ترکیبی به نام روتین برای درمان آب سیاه مناسب است. طبیعت درمانگران بر همین اساس مصرف روزانه ۲۰میلی گرم روتین را که معادل تقریبی یک گل خوراکی بنفشه است، پیشنهاد می‌کنند. نکته قابل توجه اینکه ترکیب روتین در گیاهانی چون اوکالیپتوس و برگ توت نیز وجود دارد.