به گزارش تفسیری ممتازنیوز iبه نقل از باشگاه خبرنگاران جوان در تاریخ ۴شنبه ۱۰م آبان ۹۱،
ستاره ها همان اجرام نورانی می باشند که iبه نظر می رسند در کره آسمان جای آنها تغییر نمی کند و در شب هایی که آسمان صاف و بدون آلودگی نوری است می توانیم در آسمان شاهد و روشنایی ۳ هزار ستاره باشیم.
پیمان اکبرنیا، کارشناس مرکز نجوم آوااستار در گفتگو با خبرنگار گروه دانش های روز باشگاه خبرنگاران گفت: وقتیکه ما ناظران زمینی از روی کره خاکی خود iبه آسمان شب می نگریم ستارگان بی شماری را می توانیم رصد کنیم که گویا iبه آسمان چسبیده و در جایشان ثابت می باشند در واقع آنچه که ما از آسمان می بینیم، سطح یک نیم کره است که نیمه دیگر آن توسط افق محلی پوشانده شده و ما در یک وقت خاص، تنها نیمی از کره آسمان را بالای سر خود ملاحظه می کنیم.
وی تعداد ستارگانی که در یک شب صاف و در آسمانی تاریک iبه دور از شهرها با چشم غیر مسلح دیده می شوند را ۳ هزارعدد دانست و تصریح کرد: منظوراز ستاره نقاط نورانی در کره آسمان است که با گذشت وقت iبه نظر می رسد جای آن ها نسبت iبه هم تغییرنمی کند.
اکبرنیا عنوان کرد: بر خلاف ستارگان، ماه، خورشید و سیارات که در طول وقت در میان ستارگان آسمان حرکت می نمایند و موقعیتشان تغییر می نماید و همین ثابت بودن جای ستارگان سبب شد تا صورت فلکی ها با اشکال گوناگون توسط اجدادمان کشف و ثبت گردد.
وی تاکید کرد:تمام ستارگان iبه همراه ماه و خورشید، هر روز طلوع و غروب می نمایند و همین امر سبب می گردد که در طول یک شب رصدی که آسمان را رصد می کنیم، بعضی صورت های فلکی غروب نموده و صورت های فلکی تازهی طلوع نمایند و ما ناظران زمینی بتوانیم صورت فلکی راکه دیروز در آسمان نمی دیدیم شب بعد درآ سمان iبه راحتی رصد کنیم.
***ما ناظران زمینی در هنگام رصد آسمان عمق آن را حس نمی کنیم
اکبرنیا ساختار واقعی جهان را با آنچه که ما در آسمان می بینیم بسیار متفاوت عنوان کرد و گفت: درحال حاضر ما نیز با وجود اینکه علم نجوم و هوا فضا پیشرفت های چشمگیری داشته همچنان مانند اخترشناسان دوران باستان ، فقط تصویر دو بعدی جهان را روی یک کره می بینیم و فقط با دانش امروزی خود توانسته ایم پدیده ها یی مانند کسوف را iبهتر توضیح دهیم.
وی در خصوص توضیح چنین پدیده هایی یاد آور شد: هنگام کسوف ما ناظران زمینی ظاهراً می بینیم که ماه روی خورشید را می پوشاند و آسمان تاریک می شود، ولی در واقع چنین اتفاقی روی نمی دهد بلکه یکی از آن ها، در بعد سوم فضا یعنی عمق منظره ای که از آسمان دیده می گردد در مکانی بسیار دورتر از دیگری قرار دارد.
اکبرنیا اظهار داشت:زمانی که ما آسمان را نگاه می کنیم نمی توانیم عمق را حس کنیم و فقط تصویر دو بعدی خورشید و ماه را رصد می کنیم پس دو ستاره که در آسمان نزدیک هم iبه نظر می رسند، تقریباً هیچ وقت در فضا iبه هم نزدیک نمی باشند بجز ستاره های دوتایی یا ستاره هایی که عضو یک خوشه ستاره ای می باشند.
وی یاد آور شد:چشم انسان قابلیت تخمین فاصله های دور را ندارد و از طرفی می دانیم که ستارگان نیز در فاصله بسیار دوری از ما قرار دارند و وقتی که فاصله ستارگان از ما مساوی فرض شود، آنها را روی سطح یک کره خواهیم دید که رصد نماینده در مرکز آن قرار می گیرد و آن را کره آسمان یا کره سماوی می نامند و دایره افق، کره سماوی را iبه دو نیم‌کره تقسیم می‌کند./ح
باشگاه خبرنگاران