جام جم آنلاین: «سلام خسته نباشید، شما به فیلتر آب نیاز ندارید، آب تهران آلوده است این آلودگی در تابستان تشدید می‌شود، فیلتر آب می‌تواند سلامتی شما و خانواده‌تان را تضمین کند و… قیمت از ۱۱۸ هزار تا ۱۸۷ هزار تومان و…»
«سلام شرکت… توزیع‌کننده انواع کپسول‌های آتش‌نشانی برای اطفای سریع حریق از ۲۲ هزار تا ۴۵ هزار تومان هم برای منزل وهم خودروی شما مناسب است…»
«سلام شرکت… اینترنت پرسرعت محل کار وسکونت شما را سرویس می‌دهد و با ماهانه ۲۲ هزار تومان می‌توانید از مزایای آن بهره‌مند شوید و…» تبلیغات این روزها حریم عمومی و خصوصی نمی‌شناسد.
مشاور حقوقی استانداری بتازگی از فروشندگان فیلترهای آب به شهروندان انتقاد کرده که به بهانه آلوده بودن آب پایتخت، تلاش می‌کنند تا کالای خود را بفروشند.
ولی‌الله داوریان هر چند می‌پذیرد که مردم در استفاده از این فیلترها آزادند، اما به شیوه فروش این محصول با این ادعا که منجر به بروز نگرانی در بین شهروندان می‌شود و نسبت به آلودگی آب تهران شبهاتی ایجاد می‌کند انتقاد دارد.
شرکت‌های تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی این روزها با استخدام چند بازاریاب آموزش ندیده، هدف را فروش کالا به هر قیمت قرار داده‌اند، هرچند انتقاد به نحوه تبلیغ کالا از وظایف مشاور استانداری نیست و نهاد نظارتی خاص خود را می‌طلبد، اما آشفتگی بازار تبلیغات این روزها هر مدیری را در هر رده‌ای واداشته که نسبت به وضعیت تبلیغات در رسانه‌ها و سطح شهر ابراز نظر کند.
مهم‌ترین دلیل این امر را می‌توان در عملکرد موسسات تبلیغاتی ذکر کرد، ساعت ۲ بعدازظهر، درست لحظه‌ای که چشمان شما برای یک چرت بعدازظهر گرم می‌شود، تلفن زنگ می‌زند و شما سراسیمه گوشی را برمی‌دارید و صدای ضبط شده آن سوی خط کالای خود را تبلیغ می‌کند بدون این که صدای غرولندهای شما رابشنود، یا زمانی که مشغول انجام یک کار فکری هستید، تلفن محل کارتان زنگ می‌زند و بازاریاب آن سوی خط، از شما می‌خواهد که فلان محصول را از برند تجاری خاصی خریداری کنید و با شما برسر قیمت کالا چک و چانه می‌زند.
گوشه پیاده‌روی پرترددی ایستاده و کاغذ تبلیغ را در رنگ‌های مختلف به دست عابران می‌دهد، تا صدها متر دورتر، کاغذهای رنگی برسر پیاده‌رو هوار شده‌اند وکسانی که این کاغذها را می‌گیرند، گوشه چشمی به آنها نمی‌اندازند. وضعیت تبلیغات در ایران آشفته است، آن قدر که رسانه‌ها بی‌خبر از سیاست تبلیغاتی حاکم فلان موسسه آموزشی را تبلیغ می‌کنند، در حالی که آن موسسه هنوز مجوز ندارد.
در این فضا، نه تنها مشاور استاندار که هر مدیر و مسوولی به خود حق می‌دهد برای این بازار شاخ و شانه بکشد، تا کی این وضع ادامه دارد؟
کوشا نیک بین – جام‌جم
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version