آمار ناامیدکننده دوچرخه سواری در دو رویداد/ ۱۸ اعزامی، یک برنز!

به گزارش ممتازنیوز به نقل از ایسنا، فدراسیون دوچرخه سواری بعد از نتیجه نگرفتن در مهمترین رویدادهای خود، بحث تکراری نداشتن بودجه  کافی و مشکلات مالی را عنوان می کند اما هیچ گاه نه به دنبال پیدا کردن راه حلی برای رهایی از این وضعیت و نه پاسخگوی عملکرد ضعیف تیم های ملی ایران در آسیا بوده است. هنوز مدت زیادی از سال ۲۰۲۰ نگذشته اما دوچرخه سواری دو ناکامی بزرگ دیگر در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است.

فدراسیون در دو مسابقات قهرمانی آسیا پیست و کوهستان  ۱۸ ورزشکار اعزام کرده و تنها حاصل آن یک مدال برنز بوده است. این در شرایطی است که فدراسیون بارها اعلام کرده مشکل مالی دارد اما ۱۰ ورزشکار را به کره جنوبی و ۸ نفر را به تایلند اعزام کرد و نتایج نه تنها نسبت به سال قبل بهتر نبوده بلکه شاهد افت عملکردی رکابزنان هم بوده ایم و این سوال پیش می آید اگر  فدراسیونی با مشکل مالی مواجه است چرا باید هزینه زیادی از بیت المال صرف اعزام نفراتی شود که نه تنها نتایج سال گذشته خود را تکرار نمی کنند بلکه با عملکردی بدتر از سال قبل به خانه بر می گردند. در حالی که می توان بجای سرمایه گذاری روی نفراتی که بارها نشان دادند مدال بگیر نیستند، برای افرادی که آینده دار تر هستند هزینه کرد تا حداقل اگر  سه نفر به مسابقات اعزام می شوند، همان سه نفر بتوانند مدال آور باشند.

در  میان ۱۸ نفری که در دو مسابقه پیست و کوهستان قهرمانی آسیا حضور داشتند، تنها فرانک پرتوآذر توانست مدال آور باشد که او هم از مدت ها پیش راهش را جدا کرده و در کاپ های جهانی مختلفی شرکت می کند که در  عملکردش تاثیر گذار بوده است.

 فدراسیون دوچرخه سواری قطعا هزینه هنگفتی را برای اعزام این ۱۸ نفر به دو کشور کره جنوبی و تایلند داشته است و اکنون باید پاسخگو باشد که چرا حاصل آن تنها یک برنز بوده است؟ شرایط مدال نگرفتن در دوچرخه سواری به گونه ای شده که حتی بازرس فدراسیون هم در مجمع عمومی فدراسیون لب به اعتراض گشود  و نسبت به اینکه حجم اعزام ها  و تعداد مدال هایی که به دست می آید تناسبی با هم ندارند، گلایه کرد.

البته وزارت ورزش در مورد این وضعیت دوچرخه سواری گفتگویی را با مسئولان فدراسیون داشته است اما به نظر می رسد مشکل دوچرخه سواری حادتر  و ریشه ای تر از این حرفها  باشد چراکه کسب مدال یک برنز آن هم در دو رویداد مهم قاره ای آمار جالبی برای فدراسیون نیست. 

در حال حاضر هم تنها امید فدراسیون به بخش جاده است که با مدال آوری در قهرمانی آسیاتا حدی اوضاع را آرام کند. تیم ملی دوچرخه سواری جاده ایران ۲۷ اسفند مسابقات قهرمانی آسیا مالزی را در پیش دارند که می‌توان گفت برای فدراسیون سرنوشت ساز است چرا که اگر جاده هم نتواند نتیجه خوبی بگیرد در این صورت سه گانه ناکامی فدراسیون تکمیل می شود.

از طرف دیگر المپیک ۲۰۲۰ را هم در پیش داریم که تاکنون برنامه خاص و منسجمی که نشان دهد فدراسیون به دنبال کسب نتیجه توسط تک سهمیه خود است را شاهد نبودیم و تنها چیزی که در این مورد شنیده‌ایم این است که رنکینگی در نظر گرفته شده و براساس آن چند نفر به عنوان گزینه به اردو دعوت می شوند و در نهایت از میان آنها یک نفر راهی المپیک می شود. در شرایطی که ما با در خانه تمرین کردن حتی در آسیا هم دیگر نمی توانیم حرف خاصی برای گفتن داشته باشیم، بنابراین در  المپیک هم شاید باید منتظر تکرار قسمت دیگری از  داستان به خط پایان نرسیدن باشیم.

 *عملکرد رکابزنان ایران در دو مسابقات قهرمانی آسیا پیست و کوهستان۲۰۲۰:

 انتهای پیام