نجات صنایع اتومبیل سازی آمریکا که ۸۵ میلیارد دلار هزینه و همراه با اخراج دهها هزار کارگر بوده، اقتصاد ایالات متحدۀ آمریکا را زخمی و کم رمق کرده است. اما با این راهکارهای دولت، صنایع اتومبیل سازی آمریکایی توانسته اند امروز توان رقابتی خود را حفظ کنند.
جنرال موتورز، فورد و کرایسلر پیشگامان بازار
در پایان سال ۲۰۰۸، سه غول دیترویت اعم از جنرال موتورز، فورد و کرایسلر با بدهی بالا و همچنین بازنشستگی کارگران سابق خود تقریبا به زانو درآمده بودند؛ اتومبیل های تولیدی این شرکتها در مقابل قیمت پائین اتومبیل های آسیایی، کیفیت خود را از دست داده بود، تولید اتومبیل های باصرفه از سوی این شرکتها با کاهش روبرو شده بود و با سیر صعودی قیمت سوخت نیز روند کاهش فروش در ایالات متحدۀ آمریکا سرعت گرفت. به طوری که از ۱۷ میلیون در سال ۲۰۰۵ به ۱۰،۵ میلیون در سال ۲۰۰۹ رسید و متعاقباً جنرال موتورز و کرایسلر با کاهش زیاد فروش به شدت دچار ضعف نقدینگی شدند.
در همان زمان که بوش پسر روزهای آخر ریاست جمهوری خود را سپری می کرد، تزریق میلیاردی به شرکتهای اتومبیل سازی را آغاز کرد. اما این کار بی فایده بود، چرا که از ابتدای سال ۲۰۰۹ یعنی از زمان روی کار آمدن اوباما وضعیت بدتر شد. دیوید کول، کارشناس اتومبیل در دانشگاه میشیگان آمریکا در این باره می گوید: در آن زمان بحران اقتصادی بود و دیگر اعتبار خصوصی برای ترزیق به بخشها وجود نداشت و ریسک سقوط کل صنایع اتومبیل سازی و بیکار شدن میلیونها کارگر در کشور وجود داشت.
دولت کنترل امور را در دست گرفت
چند هفته پس از روی کارآمدن باراک اوباما، او طرح نجات صنایع مهم کشور را به اجرا گذاشت. طرحی که به گفتۀ استیو راتنر، مشاور پیشین اوباما، بعد از پایان جنگ جهانی دوم، مهمترین طرح نجات در تاریخ آمریکا به شمار می رود. در این راستا مبلغ ۷۰۰ میلیارد دلار به بخش بانکی کشور تزریق شد. اما در مقابل دولت نیز شروط خود را خواستار شد؛ کاهش قابل توجه در تعداد کارگران و برکناری ریک واگونر رییس شرکت جنرال موتورز، باب ناردلی، رییس شرکت کرایسلر.
نتیجه این شد که متعاقب اعلام بیلان بهار سال ۲۰۰۹، جنرال موتورز توانسته بود موقعیت خود را اندکی باز یابد به گونه ای که لقب “گاورمنت موتورز” به معنای موتور دولت را به خود اختصاص داد. برای بهبود وضعیت فروش نیز دولت آمریکا تصمیم گرفت شرایطی را برای تسهیل فروش در اختیار خریداران قرار دهد. کول می گوید: فورد نیز توانست خود را از خطر ورشکستگی نجات دهد، چون چند گام جلوتر از پول در حال حرکت بود.
چرخش به سمت آینده
سه شرکت بزرگ سازندۀ اتومبیل هزاران کارگر را تعدیل کردند و از سویی دهها کارخانه نیز در ایالات متحدۀ آمریکا بسته شد. با حذف بسیار از مارکها، شرکتهای بزرگ توانستند کارخانه های خود را اتومات کنند و حتی در بخش سیستم های جدید الکترونیکی سبز نیز سرمایه گذاری کردند. از سویی این شرکتها علاوه بر بازار چین توانستند حضور فعالی در عرصۀ بین المللی داشته باشند. شرکتهای اتومبیل سازی توانستند به سودآوری دست پیدا کنند، اما پاشنۀ آشیل کارخانه های اتومبیل سازی آمریکا همچنان اروپاست که امروز دستخوش بحران اقتصادی است.
لودوفین/ ۲۲ جولای ۲۰۱۲
ترجمه: زهرا خدایی
۳۱۲۶۳
دانلود
خبرآنلاین