آگاهانه پیر شویم

اگر می‌خواهید با نگاه کردن در آینه خود همیشگی‌تان را ببینید نه یک سالمند فرتوت که منتظر مرگ نشسته است، مثل همیشه باشید.

جام جم آنلاین: می‌نشینی جلوی آینه. موهایت که از ریشه درآمده‌اند با قسمت رنگ شده تناسبی ندارند. ناگهان انگار هوشیار می‌شوی که داری پیر می‌شوی. خودت هم موهای سفیدت را ندیده بودی بس که مدام رنگ می‌کردی.

می‌روی عکسی از زمان اوایل ازدواجت را می‌آوری و می‌بینی که چقدر چهره‌ات تغییر کرده است. اگر لبخند نزنی و چهره‌ات هیچ آرایشی نداشته باشد دیگر یک سالمند درست و حسابی هستی.

در ۵۰ سالگی احساس یک پیرزن فرتوت را در خود حس می‌کنی. حس می‌کنی همه آرزوهای به دست نیامده‌ات برباد رفته است. فکر می‌کنی دیگر زمانی برایت نمانده تا چیزی را تغییر دهی.

هیچ جذابیتی برای کسی نخواهی داشت و هیچ چیز نمی‌تواند روزهای رفته را برایت برگرداند. بله واقعیت دارد بعد از میانسالی خیلی زود پیری به سراغت می‌آید و باید خودت را آماده کنی.

از این واقعیت می‌رنجی. می‌روی روی تخت می‌افتی و مثل یک سالمند از دست رفته فکر می‌کنی؛ به دردهای مفاصلت که ندیده می‌گرفتی‌اش، به سردردها، ضعف چشم که ناچارت می‌کند کتاب‌ها را یک متر دورتر از صورتت نگه داری، به عوارضی که یائسگی به تو تحمیل کرده و قدرت بدنی‌ات که هر روز دارد تحلیل می‌رود. خودت را می‌بازی و رسم روزگار را نفرین می‌کنی.

همه پیر می‌شوند

این‌ که چگونه پیر می‌شوید بستگی به نوع زندگی شما در کودکی و جوانی دارد. نوع تغذیه و میزان فعالیت بدنی و ورزش به شما کمک می‌کند که سالمندی سالم‌تری را سپری کنید، اما در کل هر کاری بکنید، پیری به سراغتان می‌آید.

ژنتیک هر شخص در پیری او نیز اثر می‌گذارد. این‌ که هر کسی از چه زمانی موهایش سپید می‌شود یا دچار یائسگی می‌گردد بستگی به وراثت دارد. اما این ‌که چطور سال‌های پیری را سپری می‌کنید به سبک زندگی شما مربوط است.

کم و بیش همه، علائمی چون کاهش حافظه، کاهش عملکرد مغز و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمنی چون بیماری قلبی، پوکی استخوان و سرطان را تجربه خواهند کرد.

اما سالمندی سالم در معنای دقیق‌تر، داشتن یک زندگی سالم‌تر و طولانی‌تر است. البته عوامل مختلفی می‌توانند ما را برای رسیدن به سالمندی سالم کمک کنند.

از جمله این عوامل می‌توان به داشتن فعالیت جسمانی منظم، خواب کافی، پرهیز از استعمال دخانیات و داشتن رژیمی سرشار از مواد غذایی سالم اشاره کرد البته داشتن یک رژیم غذایی مناسب، شروع پیری و مرحله ابتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن را به تاخیر می‌اندازد.

عوارض دوران پیری

وقتی سن ما بالا می‌رود کم‌کم سوخت و ساز بدن کاهش می‌یابد و این به آن معناست که بدن به انرژی کمتری نسبت به گذشته نیاز دارد و نیز اکثر افراد ۴۰ تا ۵۰ سال دچار پیرچشمی می‌شوند. برخی هم ممکن است کاهش شنوایی را تجربه کنند.

با قدم گذاشتن در ۵۰ سالگی، پیر شدن استخوان‌ها سرعت می‌یابد. در همین سن و سال، تغییراتی نیز در عملکرد جنسی به وجود می‌آید و واکنش‌های جنسی آهسته‌تر می‌شود. مشکلاتی در ارگان‌های حیاتی از همین سن و سال شروع می‌شود. کلیه‌ها قادر به نگهداری آب کافی در بدن نیستند.

پوست لطافت خود را از دست می‌دهد و ترشح غدد چربی کاهش می‌یابد. به دلیل تحلیل رفتن بافت استخوانی و مفاصل حتی قد شما نیز کوتاه‌تر می‌شود.

پس از گذشت سال‌ها تغذیه‌بد و بی‌تحرکی، قلب علائمی از فرسودگی را نشان می‌دهد. فعالیت منظم جسمانی و تغذیه مناسب و آشامیدن آب به مقدار کافی می‌تواند تا حد زیادی به سلامتی شما طی این سال‌ها کمک کند.

بدن ورزیده و تاخیر در پیری

اگر بعد از ۴۰ سالگی تازه می‌خواهید ورزش کنید بهتر است ابتدا با یک متخصص مشورت کنید.

می‌توانید با انجام حرکات ورزشی و فعالیت، جلوی تحلیل رفتن عضلات و استخوان‌های خود را بگیرید.

این کار به شما کمک می‌کند اندام‌های حیاتی خود را نیز فعال و سالم نگه دارید.

ورزش در پیشگیری از ابتلا به دیابت، چربی خون و فشار خون نقش زیادی دارد و جلوی افسردگی و انزوای شما را می‌گیرد.

محققان همچنین دریافته‌اند که ورزش منظم بر هوشیاری ذهنی و تاخیر در بروز آلزایمر و زوال عقل نقش دارد.

افزایش تعادل، استقامت و انعطاف‌پذیری بدن و پیشگیری از آسیب‌های وارده بر اثر سقوط و بهبودی بیماری‌های مزمن، حداقل اثری است که ورزش بر سلامت جسمی شما دارد.

به خودتان برسید

اگر می‌خواهید با نگاه کردن در آینه خود همیشگی‌تان را ببینید نه یک سالمند فرتوت که منتظر مرگ نشسته است، مثل همیشه باشید.

یک برنامه منظم تا پایان عمر در نظر بگیرید: من می‌خواهم همیشه کامل‌تر شوم یا می‌خواهم از تمام آنچه خدا به من داده بهترین بهره را ببرم.

با این برنامه کلی می‌توانید هدف‌های کوچک‌تری را در نظر بگیرید و برای آن برنامه‌ریزی کنید.

اگر می‌خواهید وقتی از این دنیا می‌روید همه تلاش خود را برای بهتر بودن کرده باشید پس راه سختی در پیش دارید.

تمام استعدادهای خود را بنویسید و ببینید برای کدام یک از آنها کاری نکرده‌اید؟

برای هر یک از آنها که مورد غفلت قرار گرفته است یک برنامه تقویتی بگذارید و بقیه را هم رها نکنید. هر روز زمانی را به یکی از توانایی‌های خود اختصاص دهید.

ناتوانی‌های خود را بشناسید و سعی کنید در آن زمینه خود را توانمند کنید.

مثلا یک زبان خارجی را بیاموزید. اگر هر روز ۱۰ کلمه را یاد بگیرید، خیلی زود به بسیاری از کلمات آن زبان آشنا می‌شوید.

با این کار حافظه خود را تقویت کرده و ذهن خود را فعال نگه می‌دارید.

حلقه دوستان را فراموش نکنید. دوستان خوب می‌توانند در کیفیت زندگی شما موثر باشند. آنها شما را اجتماعی نگه می‌دارند و سبب می‌شوند احساس همدلی را از دست ندهید.

با دوستانتان مسابقه بگذارید در این که ظرف چه مدت می‌توانید در کسب یک مهارت از دیگران جلو بزنید.

بازی‌های فکری و سفرهای دسته‌جمعی را فراموش نکنید. سالمندی فرصت مغتنمی است که در آن کسی از شما انتظار کار کردن ندارد و اگر طی سال‌های جوانی سرمایه مناسبی کسب کرده باشید حالا زندگی متوسط یا خوبی را سپری خواهید کرد و فرصت دارید به تجربیاتی که در جوانی امکانش را نداشته‌اید دست بزنید.

شرکت در گروه‌های خیریه، حس سودمندی را در شما تقویت می‌کند و عبادت به شما کمک می‌کند احساس بهتری داشته باشید و با تقدیر خود بهتر کنار بیایید.

پس به جای این‌ که از سالمندی بترسید از همین حالا برای آن برنامه‌ریزی کنید.

عصر ایران

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.