پس از آن که جریانات افراطی اصولگرا در انتخابات ۱۳۸۸ با هزینه کردن بی رویه از اسلام، انقلاب و نظام برای محمود احمدی نژاد از وی اسطوره ساخته و رقبای او را آماج سنگین ترین تخریبها و حملات قرار دادند و وقایع پس از انتخابات رقم خورد، اکنون چهره های اصولگرا یکی پس از دیگری با حملات شدید به احمدی نژاد و دولت وی، آرزوی احمدی نژاد دولت نهم را دارند و اظهار می کنند وی در طول این سه سال بسیار تغییر کرده است.
با وارد شدن به آخرین سال دولت احمدی نژاد بسیاری از چهره های سیاسی اصولگرا، به ویژه چهره هایی که خود را به شدت بابصیرت می دانند، با حمله به رییس دولت دهم، از تغییر وی در سه سال اخیر حسرت می خورند و آرزوی رییس دولت نهم را دارند؛ امری که شعارهای شنبه شب گذشته علیه احمدی نژاد در شب ۱۴ خرداد نیز یکی از ظهور و بروزهایش بود.
به گزارش بازتاب پس از آن که جریانات افراطی اصولگرا در انتخابات ۱۳۸۸ با هزینه کردن بی رویه از اسلام، انقلاب و نظام برای محمود احمدی نژاد از وی اسطوره ساخته و رقبای او را آماج سنگین ترین تخریبها و حملات قرار دادند و وقایع پس از انتخابات رقم خورد، اکنون چهره های اصولگرا یکی پس از دیگری با حملات شدید به احمدی نژاد و دولت وی، آرزوی احمدی نژاد دولت نهم را دارند و اظهار می کنند وی در طول این سه سال بسیار تغییر کرده است.
این در شرایطی است که بررسی دقیق انتقادهای اصولگرایان به احمدی نژاد نشان می دهد تقریبا همه مشکلات اصولگرایان با وی به دوره نخست ریاست جمهوری احمدی نژاد باز می گردد، و وی در دور دوم تنها مسیر دور نخست خود را ادامه داده است ، اما منافع اصولگرایان اقتضا می کرده است در مقطع انتخابات ۸۸ برای حذف رقیبان، این اختلافات را نادیده بگیرند و هم اکنون برای حذف جریان احمدی نژاد این اختلافات را بزرگ کنند.
بر اساس مطالعه صورت گرفته، مهمترین انتقادات اصولگرایان به احمدی نژاد در نه محور زیر دسته بندی می گردد:
– عدم هماهنگی و تمکین به نظرات رهبرانقلاب در عزل و نصبهای حساس
– تاکید بر فرهنگ ملی گرایی و دامن زدن به ناسیونالیسم ایرانی
– مخالفت با مقابله با بدحجابی و گشت ارشاد
– ادعای اتصال به عوالم غیبی و ماورایی
– فعالیتهای اقتصادی بی ضابطه و رانتخواری
– عدم تمکین به نهادهای قانونی به ویژه مجلس
– موازی کاری در دیپلماسی بویژه در حوزه آمریکا بدون هماهنگی با رهبر انقلاب
– دادن چراغ سبز به طرفهای غربی
– دامن زدن به اختلاف با سران قوا
اکنون اگر تک تک این محورها بررسی گردد، مشاهده می شود اتفاقات و اقدامات اصلی احمدی نژاد که موجب حمله اصولگریان به وی شده است، در دوره اول دولت او انجام شده، اما در آن زمان نادیده گرفته شده است.
برای نمونه در محور اول، برکناری مصطفی پورمحمدی از وزارت کشور و علی لاریجانی از دبیری شورای عالی امنیت ملی و تغییر رییس سازمان حج وزیارت پس از ابلاغ نظر منفی صریح رهبر انقلاب به وی انجام شد.
دامن زدن به ایرانی گری با حضور اسفندیار رحیم مشایی در سازمان میراث فرهنگی در دولت نهم عملی گردید.
“مساله اصلی نبودن” پوشش دختر و پسر در نطق انتخاباتی احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ به صورت ویژه مطرح گردید.
موضوع هاله نور و ارتباط با امام زمان در دولت نهم مطرح شد.
فعالیتهای بی ضابطه در میراث فرهنگی، سیستم بانکی، گمرک، وزارتخانه های اقتصادی و سیستم حمل و نقل در دولت نهم بنیان نهاده و توسط دستگاه های نظارتی کشف شد.
عدم تمکین به مجلس و نهادهای قانونی نظیر مجمع تشخیص در دولت نهم به اوج رسید و نامه های تحقیرآمیز و سرگشاده احمدی نژاد به حدادعادل، رئیس وقت مجلس منتشر شد.
موازی کاری در دیپلماسی در دولت نهم با اعزام نماینده ویژه احمدی نژاد به فرانسه آغاز و با نامه نگاری با رییس جمهور آمریکا و شرکت در شورای روابط خارجی آمریکا ادامه یافت.
دادن چراغ سبز به کشورهای غربی در قضایای مختلف نظیر رکسانا صابری و ملوانان انگلیسی در دوره اول به اوج رسید.
دامن زدن به اختلاف با سران قوا در دولت نهم آغاز شد، از جمله تحریم مجمع تشخیص مصلحت و برخورد تند با مجلس در دولت اول او هم دنبال می شد.
البته این امر واقعیت دارد که تداوم این گونه رفتارهای احمدی نژاد دلگیری اصولگرایان را از وی افزایش داده است.
اکنون اصولگرایان تندرو باید به این پرسش پاسخ گویند که آیا احمدی نژاد عوض شده است یا منافع آنها که روزی در کتمان و نادیده گرفتن عیوب احمدی نژاد بود، اکنون در نبود رقیب اصلاح طلب و تبدیل خود او به عنوان رقیب، با بزرگنمایی اشکالات و حمله به او تامین می شود؟
عصر ایران