ارزیابی چگونگی پیشگیری از اعتیاد در برنامه چهارم توسعه

به گزارش حوزه مجلس باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات اجتماعی این مرکز با بیان این مطلب که در زمان حاضر مسئله اعتیاد و مواد مخدر شکل مخاطره‌آمیز و پیچیده‌ای به خود گرفته است، اعلام کرد: با وجود یک قرن مبارزه بی‌وقفه با بلیه شوم اعتیاد و مواد مخدر در جهان، متأسفانه این معضل و به تبع آن چالش‌های مرتبط با آن همچنان در حال گسترش جهانی است.
 
این گسترش به گونه‌ای است که با آغاز هزاره سوم جوامع با تغییر الگوی مصرف از مواد سنتی به صنعتی و شیمیایی از جمله روانگردان‌ها مواجه شده و به عنوان عامل تهدیدکننده سلامت بشری تلقی شده است.
 
با وجود این تغییرات، همچنان اقدامات بسیار جدی در مقابله با تولید، توزیع و مصرف مواد مخدر در جهان در حال انجام است، اما آمارهای موجود از مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها در سنین، مشاغل، تحصیلات و جنسیت‌های مختلف در جامعه و خسارت‌ها و پیامدهای ناشی از آن از سوی دیگر، حاکی از آن دارد که تنها نگاه تک بعدی مقابله محور نمی‌تواند جوامع را از معضل اعتیاد و چالش های آن ایمن کند.
 
در حالی که ضرورت دارد پیشگیری اولیه از اعتیاد به جهت واکسینه کردن آحاد سالم و در معرض خطر در مراکز حیاتی اجتماعی در ابعاد خانواده محور، اجتماع محور مورد توجه جدی واقع شود.
 
با نگاهی تخصصی به اسناد بالادستی همچون قانون برنامه چهارم توسعه، قوانین مبارزه با مواد مخدر مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام و سیاست‌های کلی مبارزه با مواد مخدر ملاحظه می‌شود که تمام سطوح اعم از حاکمیتی و اجرایی کشور به امر پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر و مبارزه با آن تأکید اساسی کرده‌اند.
 
به طوری که بر اساس آمار منتشره معادل ۲۵ درصد از فعالیت‌ها و ۲۹ درصد از پروژه‌های مندرج در سند فرابخشی مبارزه با اعتیاد در برنامه چهارم توسعه کشور به حوزه تخصصی پیشگیری از اعتیاد اختصاص یافته است.
 
بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی اعتبارات بخش فرهنگی پیشگیری ستاد طی برنامه چهارم توسعه به تفکیک دستگاه‌ها، در حدود ۲۰ درصد از اعتبارات پیش‌بینی شده در قوانین بودجه به سازمان‌های مذکور تخصیص پیدا نکرده است.
 
علاوه بر آن، در راستای اهداف کمی برنامه‌های فرهنگی و پیشگیری اولیه از اعتیاد، طی ۶ سال اخیر، تعداد اشخاص زیر ۲۰ سال زیرپوشش برنامه‌های پیشگیری، در حدود ۶۲ درصد افزایش داشته و اشخاص بالای ۲۰ سال نیز با رشدی معادل ۴۶ درصد همراه بوده است که این افزایش در سال اول برنامه نسبت به سال ۱۳۸۹ نشان از عملکرد مناسب، سریع و تأثیرگذار برنامه‌های پیشگیری از اعتیاد در کشور بوده است.
 
علاوه بر آن، نتایج این بررسی نشان داد که در مجموع ۶ ساله ۱۳۸۴ـ۱۳۸۹ بیش از ۷ میلیون و ۱۴۵ هزار دانش‌آموز در مقاطع مختلف تحصیلی زیرپوشش این برنامه ها قرار گرفته‌اند که بیشترین درصد این اشخاص در مقطع ابتدایی ذیل طرح مشارکتی پیشگیری مدرسه محور بوده است.
 
این برنامه‌ها در محیط‌های کاری و کارگری نیز از طریق برگزاری کارگاه‌های آموزشی، نمایشگاه‌ها و یا بسته‌های آموزشی توسط سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت منجر به رشدی ۶۷ درصدی طی برنامه چهارم توسعه شده و همچنین اجرای این فعالیت‌ها در محیط خانواده نیز با رشد ۶۳ درصدی تا پایان برنامه همراه بوده است.
 
در پایان گزارش آمده است: تمام اقدامات مذکور در بین اقشار مختلف جامعه نشان از حساسیت بالای مردم و مسئولان پیرامون این معضل و بلای خانمانسوز در کشور دارد، بنابراین با عنایت به سیاست‌های موجود و سند جامعه پیشگیری از اعتیاد در طول برنامه پنجم توسعه سعی بر آن است که با انجام مداخلات متوازن پیشگیری همگانی ـ انتخابی و موردی متکی بر شواهد با تعیین سهم و مشارکت دستگاه‌های دولتی و سازمان‌های مردم نهاد به صورت مستمر و پایدار با در نظر گرفتن شیوع مصرف، در کانون‌های هدف به تقویت و توسعه ارائه خدمات پیشگیری اولیه از اعتیاد از طرق مختلف، اطلاع‌رسانی، آموزش مهارت‌های زندگی، خدمات مشاوره‌ای و فعالیت‌های جایگزین اقدام شود.
 
انتهای پیام/