از ای چیزا زیاده

ملک‌خاتون دایی خود را بسیار دوست داشت و به همین دلیل به شاه حکم کرد که هر چه کالُهراسب می‌خواهد باید در اختیارش گذاشته شود.

کالهراسب هم تاج پادشاهی را خواست و گفت تا زمانی که در محدوده پادشاهی است، حکم او باید اجرا شود.

کالهراسب تکیه کلام بانمکی هم داشت: ازیی چیزا، زیاده! برای او تاج پادشاهی هم از همان چیزهایی بود که در دنیا زیاد است و مردم نباید به آن توجه کنند.

همین تفکر بود که کالهراسب را بر آن داشت تا در یکی از روزهای پادشاهی‌اش بازی با معنایی را با این تاج به راه اندازد.

او تاج را بر سر صفرعلی( فردوس کاویانی) که طبیب است، گذاشت و چوبدستی پادشاهی را هم به دستش داد و گفت: ببین پادشاه شدن هیچ کاری نداره…از ای چیزا زیاده!

کالهراسب از پادشاهی فقط از امرکردنش لذت می‌برد، او بر این باور بود که چون پادشاه شده باید همه چیز را برهم بریزد و جای آدم‌ها را با هم عوض کند.مثلا تلخک را وزیر تام‌الاختیار کند، فرمانده قشون را بفرستد که اصطبل اسب‌ها را تمیز کند و پهلوان حکومت را در گروه موزیک پادشاهی جای دهد.

کالهراسب در ولایتشان، دامدار بود. گاوهایش برایش مهم بودند، اما وقتی تاج پادشاهی بر سر گذاشت فکر کرد که پادشاهی هم مثل گاوداری است و هر کاری که دلش بخواهد بدون هیچ تدبیری می‌تواند انجام دهد. برای کا‌لهراسب، تعداد سکه‌های طلا بی‌معنا بود و به یکباره مثلا ۲۰۰۰ سکه را به یک نفر می‌بخشید، چون ارزش آنها را نمی‌دانست وقتی برایش توضیح دادند که این تعداد سکه با چند راس گاو برابری می‌کند، ‌گفت: از ای چیزا که می‌گی زیاده! ۲۰۰۰ سکه را بده بذار دل این بنده خدا شاد بشه….!

کالهراسب در یک شب مهتابی تلخک را با خود برد و راهزنانی را که در زندان سامشا بودند، آزاد کرد و حتی به آنها پاداش هم داد و گفت: من نمی‌دانم شما چه کار کرده‌اید که در حبس گرفتار شد‌ه‌اید، اما حالا بلند شوید و به خانه‌های خود بروید!

سامشا، پادشاه با تدبیری نیست، اما کالهراسب با نادانی‌های خود چنان عرصه را بر همه سخت کرد که همه تصمیم گرفتند هرطور شده او را به ولایت خود برگردانند تا محدوده حکومت سامشا بار دیگر روی آسایش ببیند.

طاهره آشیانی – دبیر گروه رادیو و تلویزیون