اردیبهشت ۱۴۰۳
حکم فراموشیت را آوردند ، ولی به یاد “مهربونی هایت” امضا نکردم . . .
***
دم اونایی گرم که تو این قحطی محبت ، قلبشون مثل نگاهشون بوی محبت میده
***
خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد
و رمز جدول چنین بود:
دوستم بدار
***
جونمو می بخشم واسه ی مهربونی نگاه تو
عمرمو میذارم پای عشق چشای بی گناه تو
***
داره باورم میشه که تو پاک و مهربونی
تو که اون روی سکه منو از خودت می دونی
داره باورم میشه که تا آخر خط باهامی
تو که لحظه لحظه هاتو نگران لحظه هامی
***
خیلی بدم اما بازم با بدیام تا میکنی
این دل سنگی منو توی دلت جا میکنی
اغوش مهربون تو برای من وا میکنی
از خوشحالی پرمیزنی هلهله برپا میکنی
***
حالا که پابند منی تو رو میزارم رو چشمام
میدونی خودت میدونی خاطرتو بسیار می خوام
اگه میگم خواستی برو آخه میدونم می مونی
اگه شدی قسمت من واسه اینه مهربونی
***
در میان دست هایت عشق پیدا میشود / زیر باران نگاهت، نسترن وا میشود
با عبور واژه ها از گوشه ی لب های تو / مهربانی خوب معنا میشود
***
هیچ ثروتی بالاتر از مهربانی نیست ، یادت باشه تو بسیار ثروتمندی
یه خورده از ثروتت رو هم به ما بدی چی میشه آخه !؟
***
تو همان مهربانی هستی؟! یا مهربانی همان توست؟!
نمی دانم می دانم بی شک با هم نسبت نزدیکی دارید
***
مهربانی نقش هر نقاش نیست / هر که نقشی را کشید نقاش نیست
نقش را نقاش معنا میدهد / مهربانی نقش یار است حیف که یار نقاش نیست
***
ایمان داشته باش که کمترین مهربانی ها از ضعیفترین حافظه ها پاک نمیشوند
پس چگونه فراموش خواهی شد تو که پیشه ات مهربانی است ؟
***
مهربانی باغ سبزی است که از روزنه پنجره ها باید دید
مهربانم مگذار لحظه ای روزنه پنجره ها بسته شود
***
بی وفایی کن وفایت میکنند با وفا باشی خیانت میکنند
مهربانی گر چه آیینه ی خوشیست مهربان باشی رهایت میکنند
***
کاش میشد بر جدایی خشم کرد / شاخه های نسترن را با تواضع پخش کرد
کاش میشد خانه ای از مهر ساخت / مهربانی را در آن سرمشق کرد
***
در مهربانی همچون باران باش که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکیست
***
مهربانی زبانی است که : برای کور دیدنی ، برای کر شنیدنی ، و برای لال گفتنی است
***
مهربانی تزئین لحظه هاست برای مهربانیت جوابی جز دوست داشتن ندارم
***
عشق را رنگ آبی زدم، دوست داشتن را قرمز، نامردی را سیاه، دروغ را سفید،
ولی نمی دانم چرا به تو که میرسم نمی دانم مهربانی چه رنگی است ؟
***
چه کسی رسد به پایت ز محبت و صفایت / به خدا ز مهربانی در جهان یگانه هستی
***
کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود
کاش بر لوحی که بر جان و دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود
**
منبع:http://www.jojosms.ir
آگهی استخدام ممتازنیوز
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com