اعمالمان خشتی برای خانه های آینده مان

در واقع اگر می دانست که خودش قرار است در این خانه بنشیند لوازم و مصالح بهتر و همه مهارتی که در کار داشت برای ساختن آن به کار می برد.

آری این داستان ماست.

ما زندگیمان را می سازیم، هر روز می گذرد، گاهی ما کمترین توجهی به آنچه می سازیم نداریم سپس در اثر یک اتفاق ناگهانی به خود می آییم و می فهمیم در همین ساخته ها زندگی می کنیم اما گاهی بازسازی آنچه ساخته ایم ممکن نمی باش.

دانشمندان معتقدند که: انسان در طول زندگیش به سناریوهایی که برای خود می سازد بازی می نماید و آنها اگر چه در حال حاضر سناریوهایی نامنظم و کم تاثیرند ولی در آینده همین سناریوها خانه ای می شوند برای زندگی آن شخص، که اگر به درستی عمل نموده باشند خانه ای بسیارزیبا و مستحکم و اگر نادرست عمل نموده باشند خانه ای سست به همراه رنج و عذاب.

یک آسیب شناس اعلام نمود: ما داخل خودمان یک انگیزه ناآگاهانه برای از بین بردن خودمان داریم به طوری که که ما متوجه نمی شویم که با این اعمال چه خانه و کاشانه ای برای خود به ارمغان می آوریم به طور مثال اشخاصی که سیگار بدست گرفته اند نمی دانند در آینده سرنوشتی هولناک در پیش دارند.