افزایش درآمد نفتی ایران/ تا فلج کردن اقتصاد ایران باید راه درازی راطی کنیم

به گزارش خبرگزاری مهر، گاردین در گزارشی نوشت: اگرچه تحریم های نفتی علیه ایران باعث کاهش ۵۰ درصدی فروش نفت می شود اما به نظر نمی رسد که این تحریم ها کارآمد و موفق باشد.  

به نوشته این روزنامه انگلیسی، تحریم های نفتی اتحادیه اروپا علیه ایران با هدف تحت فشار قرار دادن این کشور در زمینه برنامه هسته ای خود اعمال شد، اما کاملا مشخص نیست که آیا این تحریم ها نظر رهبران ایرانی را برای توقف برنامه هسته ای تغییر می دهد یا خیر.

با وجود آنکه ایران بارها از صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود و استفاده از این انرژی برای اهداف پزشکی خبر داده غربیها همچنان نگران برنامه هسته ای تهران بوده و خواستار توقف غنی سازی اورانیوم هستند.

“علی واعظ” از کارشناسان موسسه “گروه بحران بین الملل” در گفتگو با گاردین اعلام کرد: اگرچه تحریم ها تا حدودی بر اقتصاد ایران تاثیر گذاشته اما برای فلج کردن اقتصاد این کشور باید راه زیادی را طی کرد.

وی افزود: حتی اگر صادرات نفت ایران تا ۵۰ درصد کاهش یابد، ذخایر نفتی ایران در سال ۲۰۱۲ بیش از کل درآمدهای نفتی این کشور دراواخر دهه ۱۹۹۰ است.

این کارشناس مسائل سیاسی تاکید می کند: بسیار مهم است که غربیها درباره کارآمدی تحریم ها به منظور توقف برنامه هسته ای ایران دیدی واقع گرایانه داشته باشند.

وی با مطرح کردن این ادعا که تمایل ایران برای مذاکره با گروه ۱+۵ را باید در انگیزه برای تعلیق تحریم ها جستجو کرد، می گوید: البته این اقدام را نباید با ناامیدی ایران یا کوتاه آمدن بر سر مسائل مهم مساوی دانست. 

گادرین در ادامه می نویسد: شماری از تحلیلگران بر این باورند که تعلیق تحریم های نفتی اتحادیه علیه ایران به عنوان بخشی از توافق با ایران در مذاکرات مسکو در ازای توقف تولید ۲۰ درصدی غنی سازی اورانیوم است.

دولت آمریکا که نیازمند همراهی چین در موضوع سوریه و برنامه هسته ای ایران است، روز گذشته چین را به لیست استثنائات مجازات واردات نفت ایران افزود و یک فرصت شش ماهه را به چین برای خرید نفت از ایران داد.

دولت آمریکا همچنین سنگاپور بزرگترین وارد کننده نفت ایران را از تحریم های ایالات متحده علیه ایران معاف کرد که این اقدام عقب نشینی در تحریم های نفتی یکجانبه علیه تهران محسوب می شود.

به نوشته این روزنامه انگلیسی، قدرتهای غربی از مطرح کرن تحریم های جدید بر سر میز مذاکرات و چانه زنی بر سر میزان آن هراس دارند زیرا با این اقدام از هدف اصلی خود یعنی تعلیق تمام غنی سازی است، دور می شوند.