المپیاد فرهنگی لندن در کنار المپیک ورزشی

به گزارش «تازه» المپیاد فرهنگی ۲۰۱۲ لندن بزرگترین جشن فرهنگی در تاریخ جنبشهای مدرن المپیک و پارا المپیک است.  المپیاد فرهنگی ایده یک آریستوکرات فرانسوی به نام «بارون پیر دو کوبرتین» است که پایه­ گذار المپیک مدرن نیز می­باشد.

دوکوبرتین قانون «رقابتهای هنری المپیک» را در کنگره پاریس در سال ۱۹۰۶ تصویب کرد و اولین برنامه رسمی در طول بازیهای ۱۹۱۲ استکهلم برگزار شد.

هدف این مسابقات این بود که هنرمندان را دور هم جمع کنند تا کارهای خود را ارئه کنند و برای کسب مدال در پنج زمینه مختلف هنری با یکدیگر رقابت کنند.

این زمینه­ ها عبارتند از معماری، موسیقی، ادبیات، هنرهای تجسمی و نقاشی. المپیاد فرهنگی لندن که از ۲۳ آوریل ۲۰۱۲ شروع شده است و تا نوامبر ادامه خواهد داشت، پروژه­ای است تا مردم به خصوص جوانان را تشویق کند تا در پروژه­های هنری و فرهنگی شرکت کنند. این المپیاد در زمینه های مختلفی از قبیل رقص، موزیک، تئاتر، هنرهای تجسمی، فیلم و ابداعات دیجیتال برگزار می­شود. بحث رقابتهای فرهنگی – هنری در مسابقات المپیک قبل از میلاد نیز مطرح بوده است. مسابقات المپیک در سال ۷۷۶ پیش از میلاد در جلگه المپ در یونان به خاطر شادی «زئوس» یکی از خدایان یونانیان عهد باستان آغاز شده بودند.

در آن زمان این مسابقه ­ها، مواردی دیگر از رقابت های مسالمت آمیز از جمله شعرخوانی و رقص را هم شامل می­شد.

بارون پیر دو کوبرتین، احیاگر المپیک مدرن

مسابقات المپیک در قرن چهارم میلادی به تصمیم امپراتور وقت روم که آنها را غیر مذهبی اعلام داشت برچیده شده بودند. رقابتهای المپیک در یونان باستان، هر چهار سال یک بار، و با هدف بزرگداشت «زئوس پدر خدایان و مردان، خدای آسمان ها و رعد و برق» برگزار می شد. با آغاز عصر روشنگری در اروپا، احساس نوعی شیفتگی و شیدایی بویژه در شهروندان فرهنگ دوست نسبت به هر آنچه رنگ و بویی از یونان باستان داشت پدیدار شد.

در سده های هجدهم و نوزدهم، بسیاری از شهرهای اروپا شاهد برپایی بازی های غیر رسمی بود که با خود عنوان المپیک را به یدک می کشیدند. همچنین جشنواره های فرهنگی، با چاشنی موسیقی فلکلور یونان باستان فضای این شهرها را زینت می بخشید. اما حقیقتا یکی از اشراف فرانسوی به نام «بارون پیر دو کوبرتین» پیشنهاد احیای بازی های رسمی المپیک را مطرح کرد. کوبرتین در اول ژانویه ۱۸۶۳ متولد شد. هنگامی که او هفت ساله بود کشور فرانسه مورد تاخت و تاز آلمانیها قرار گرفت. کوبرتین علت شکست فرانسه را نه به خاطر کمبود امکانات نظامی بلکه به خاطر ضعف نیروی جسمی سربازان فرانسوی می­دانست.

بنابراین وی معتقد بود که تربیت بدنی و تقویت قوای جسمی سربازان می­توانست کشورش را از تهاجمات قرن نوزدهم نجات دهد. در سال ۱۸۹۲ میلادی بارون پیر دو کوبرتین به روستای ماچ ونلاک که قلب تاریخ المپیک است، دعوت شد تا بازیهای ماچ ونلاک را که برگرفته از بازیهای یونان قدیم بود تماشا کند. دوکوبرتین تحت تاثیر این بازیها قرار گرفت و رفت تا جنبش المپیک مدرن را به راه بیاندازد. وی که متعلق به یک خانواده از اشراف فرانسوی بود در نطقی که در ۱۸۹۲ در دانشگاه سوربن ایراد کرد پیشنهاد کرد که مسابقه‌های المپیک از سر گرفته شوند.

دوکوبرتین معتقد بود که مسابقات جهانی ورزشی باعث نزدیک شدن ملت ها به یکدیگر و ایجاد یک محیط مسالمت آمیز در جهان خواهد شد. انتشار اظهارات بارون دو کوبرتین در جراید سبب شد که هواداران احیای این بازی‌ها به مساعی او به پیوندند و بر اثر فشار و تبلیغ این گروه، نمایندگان ۹ کشور در سال ۱۸۹۴در پاریس گرد آیند و در این زمینه مذاکره کنند. پیشنهاد دوکوبرتین این بود که این بازی ها در سطحی گسترده و بین المللی هر چهار سال یک بار برگزار بشود. احیای مسابقه های جهانی المپیک در اجلاس دوم که در سال ۱۸۹۶ برگزارشد به تصویب رسید. متعاقباً کمیته بین المللی المپیک تاسیس شد و طرح برگزاری نخستین بازی های المپیک برای سال ۱۸۹۶ در آتن پایتخت یونان تدوین شد. پس از احیای المپیک، بارون دوکوبرتین از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۲۵ به مدت ۲۹ سال رئیس کمیته برگزار کننده این مسابقات بود.

کوبرتین این کمیته را در نخستین سالهای دشوار پس از تاسیسش از گردنه های پر فراز و نشیب با موفقیت عبور داد.

هدف دوکوبرتین از احیای بازیهای المپیک

نهضت المپیک نمادهای بسیاری دارد که بیشتر آنها نشاندهنده ایده‌ها و ایده آل‌های کوبرتین هستند. دوکوبرتین فردی بود که پیشنهاد این شعار را مطرح کرد و به دلیل مصادف بودن بازی های المپیک با جنگ جهانی اول در سال های ۱۹۱۴ و ۱۹۱۸، به منظور نزدیکتر کردن کشورها به یکدیگر طرح شعار و لوگوی المپیک را مطرح کرد. ایده صلح که در قرن هجدهم به وسیله ایمانوئل کانت به طور نظری مطرح شده بود، در قرن بعد به وسیله حرکتها و جنبشهای مختلف جنبه عملی پیدا می­کرد.

کوبرتین نیز به دنبال بهترین راه برای عملی کردن صلح بود. به اعتقاد وی رقابتهای المپیک بهترین راه برای دستیابی به صلح است. ورزش در این مفهوم می­تواند به عنوان ابزاری برای اصلاح اقتصاد، سیاست و به طور کلی جامعه باشد. بنابراین بازیهای المیپیک مدرن که به وسیله کوبرتین پایه ریزی شد، سه ستون اصلی داشت: ورزش، اخلاق و صلح. مهمترین هدف کوبرتین این بود که از ابزار بازیهای المپیک به منظور آموزش سیاسی، تقویت انترناسیونالیسم و گسترش صلح استفاده کند.