۲۶م آذر ،
یک دکتر آلمانی و عضو یک گروه پزشکی برنده جایزه صلح نوبل از گزارش سازمان بهداشت جهانی دربارهٔ فاجعه هسته‌یی فوکوشیما به خاطر دست کم گرفتن تاثیر آن روی سلامت انسان‌ها انتقاد کرد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، الکس روزن در یک مقاله تحقیقاتی اعلام کرد که گزارش سازمان بهداشت جهانی که در ماه مه سال میلادی جاری دربارهٔ میزان قرار گرفتن ساکنان اطراف نیروگاه فوکوشیما دایچی در معرض مواد رادیواکتیو انتشار یافت، عموما توسط مقامات وابسته به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که استفاده از انرژی هسته‌یی برای مقاصد صلح‌آمیز را ارتقا می‌دهد، جمع‌آوری شده است.
به گزارش روزنامه ژاپن‌تایمز، روزن که یکی از اعضای گروه متخصصان بین‌المللی برای جلوگیری از جنگ هسته‌یی است، خواستار ارزیابی مستقلی بر مبنای روش‌های علمی مستدل شد که به ارزیابی تاثیرات مواد رادیواکتیو نشت شده است، نیروگاه هسته‌یی فوکوشیما دایچی بر روی سلامتی انسان‌های بپردازد.
در گزارش سازمان بهداشت جهانی آمده است که حداکثر مواد رادیواکتیو در سراسر بدن برای هر شخص در چهار ماه اول بحران هسته‌یی ژاپن ۵۰ میلی‌سیورت بود، حتی در دو شهر بسیار نزدیک به نیروگاه، یعنی شهر نامی و روستای ایتاته.
در این گزارش علاوه بر آن تخمین زده شد که هیچ منطقه‌ای موادی بیشتر از ۱۰۰ میلی‌سیورت دریافت نکرده است.
روزن به این نکته اشاره کرد که ارزیابی سازمان بهداشت جهانی دربارهٔ میزان مواد رادیواکتیو نشت شده از راکتورهای نابود شده نیروگاه هسته‌یی فوکوشیما بسیار کم‌تر از میزانی بود که موسسات تحقیقاتی در بسیاری از کشورها ارائه کردند.
این دکتر آلمانی علاوه بر آن اعلام کرد که گزارش سازمان بهداشت جهانی میزان مواد رادیواکتیوی را که ساکنان شعاع ۲۰ کیلومتری نیروگاه فوکوشیما دایچی در معرض آن قرار گرفته‌اند و در چند روز اول پس از وقوع اتفاق خانه‌های خود را تخلیه کرده‌اند، محاسبه نکرده است، در حالی که ممکن است این ساکنان پیش یا در طول تخلیه خانه‌های‌شان مقادیر بسیاری مواد رادیواکتیو دریافت کرده باشند.
روزن گفت که این گزارش «ظاهرا قصد دارد این مساله را بی‌خطر جلوه دهد و اشاره‌ای به این اطلاعات مهم مبنی بر این که خطر ابتلا به سرطان یا دیگر بیماری‌های مرتبط با مواد رادیواکتیو براساس میزان قرار گرفتن در معرض این مواد افزایش می‌یابد، نکرده است».
او گفت که بزرگ‌ترین نقص گزارش سازمان بهداشت جهانی «فقدان آشکار بی‌طرف بودن آن است».
این پزشک آلمانی تاکید کرد که به نظر می‌رسد این گزارش در تلاش است تاثیرات اتفاق هسته‌یی فوکوشیما را کم اهمیت جلوه دهد، زیرا عموما توسط کارکنان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و اعضای نهادهای نظارت هسته‌یی که همکاری نزدیکی با صنعت هسته‌یی ژاپن دارند، جمع‌آوری شده است.
وی از این که گزارشی که عموما توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و موسسات هسته‌یی وابسته به آن به نام سازمان بهداشت جهانی انتشار یافته است، انتقاد کرد.
حادثه هسته‌یی نیروگاه فوکوشیما دایچی که نتیجه زمین لرزه و سونامی ماه مارس سال ۲۰۰۱ بود سبب نشت مواد رادیواکتیو در محیط پیرامون این نیروگاه شد و بیش از ۱۶۰ هزار نفر از ساکنان اطراف این نیروگاه مجبور به ترک خانه‌های‌شان شدند. در ماه‌های بعد همه نیروگاه‌های هسته‌یی ژاپن به تدریج برای بررسی‌های امنیتی دوره‌یی تعطیل شدند و پس از چند هفته رایزنی و تلاش از سوی دولت ژاپن، سرانجام دو راکتور در ماه ژوییه فعالیت خود را از سر گرفتند.
حادثه فوکوشیما که بدترین اتفاق هسته‌یی ژاپن پس از فاجعه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ لقب گرفته است آینده انرژی هسته‌یی در سرتاسر جهان را زیر سوال برد و با واکنش‌های مختلف کشورها روبه‌رو شد. آلمان، سوییس و بلژیک تصمیم گرفتند از انرژی هسته‌یی فاصله بگیرند و وابستگی خود را به انرژی برگشت‌پذیر افزایش دهند.
پیش از وقوع اتفاق هسته‌یی نیروگاه فوکوشیما دایچی، انرژی هسته‌یی یک سوم برق ژاپن را تامین می‌کرد، اما بعد از وقوع این اتفاق نگرانی‌های عمومی در مورد ایمنی انرژی هسته‌یی افزایش یافت و مردم ژاپن در تظاهراتی کم‌سابقه در این کشور خواستار کنار گذاشتن این منبع انرژی شدند.
مقامات شرکت توکیو الکتریک پاور (تپکو)، اپراتور نیروگاه فوکوشیما دایچی اعلام کرده‌اند که حدود ۴۰ سال طول می‌کشد تا بقایای راکتورهای آسیب دیده کاملا برچیده شود.
انتهای پیام
ایسنا
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com