اندازه‌گیری کیفیت هوای موزه‌ها برای محافظت بهینه از آثار باستانی

به گزارش هنرآنلاین، آلودگی‌های موجود در هوا برای آثار باستانی حتی آنهائی‌ که در داخل موزه‌ها به نوعی در شرایط بهینه نگهداری می‌شوند، یکی از تهدیدهای بسیار جدی به شمار می‌رود. در همین راستا موزه اسلو در نروژ با هدف کمک به حفظ بهتر آثار باستانی، پس از ۱۰ سال تحقیق و بررسی ابزاری تازهی را برای تعیین اندازه‌گیری کیفیت هوا مورد استفاده قرار داده که استفاده از آن در مراکزی همچون موزه آسان‌تر و قابل دسترس‌تر است.

یکی از متصدیان موزه تاریخ فرهنگی اسلو دربارهٔ این ابزار تازه گفته: این دستگاه نتیجه یک پروژه تحقیقاتی اروپایی است که هدف آن به دست آوردن اخطار سیستماتیک در مراحل اولیه ورود آلودگی‌های هوا و گرد و غبار به موزه‌ها که آثار باستانی در آن قرار دارند، است به گونه‌ای که پیش از هرگونه تاثیر مخرب آلودگی بر این آثار بتواند اخطار بدهد.

در این ابزار تازه ذرات رمزآلود گرد و غبار برای آزمایش تحت فشار قرار داده می‌شود. انجام این آزمایش در موزه‌های آثار فرهنگی نشان می‌دهد که آیا آلودگی‌های موجود می‌تواند اثری مخرب بر روی مواد آلی آثار باستانی داشته باشد یا نه.

بنابر این گزارش، نمونه اولیه در آزمایشگاه موسسه نروژی برای تحقیقات هوا توسعه و کشت داده شده است. عواملی مانند نور، دما و رطوبت از زمان‌های قبل همواره در موزه‌ها اندازه‌گیری می‌شده، اما آلودگی هوا هرگز اندازه‌گیری نشده و این عامل شکل‌گیری این طرح بوده است.

الین داهلین، باستان‌شناس شناخته شده نروژی دربارهٔ این آزمایش به یورونیوز گفته: “در بسیاری از موزه‌ها امکاناتی برای اندازه‌گیری میزان آلودگی‌های موجود در هوا وجود ندارد. این ممکن است به این سبب باشد که ابزارهای مناسب برای این کار در دسترس آنها قرار ندارد. همچنین این ابزارها و دستگاه‌های اندازه‌گیری آلودگی هوا بسیار گران است و همین سببی است که آنها نسبت به این آلودگی‌ها ناآگاه می باشند.”

از دیگر مزایای استفاده از این دستگاه می‌توان به این مسئله اشاره کرد که به استفاده‌کنندگان اجازه می‌دهد نتیجه را بر روی وبسایت بخوانند، زیرا پیش‌ از این تحلیلگران ناچار بودند تا استفاده از دو حسگر مختلف را در آزمایشگاه‌های متفاوت برای تجزیه و تحلیل داده‌ها مورد بررسی قرار دهند.

به گفته سازندگان این دستگاه، نوع تازه ارائه شده در مقایسه با نوع قبلی آن در دو بخش تکامل یافته‌تر شده است. اول حساسیت بیشتر آن به اسیدهای موجود در فضا، دوم حساسیت بیشتر به میزان آلودگی‌ها و اندازه‌گیری و تعیین نوع ترکیب آلودگی‌ها است که همه اینها با این دستگاه کوچک قابل تشخیص است. متصدی‌های استفاده کننده از این دستگاه می‌توانند نتیجه را بر روی صفحه رایانه خود ملاحظه کنند. نور سبز رنگ به معنی محیط پاکیزه و به دور از آلودگی و نور زرد رنگ به معنی احتمال وجود آلودگی و رنگ قرمز نیز نشانه وجود آلودگی و خطر برای محیط است.

دیگر شرکای این پروژه مطالعاتی اثرات افزایش تاثیر این روش را برای توسعه محافظت از آثار فرهنگی و تاریخی و افزایش کیفیت هوای داخل موزه‌ها بررسی می‌کنند.

انتهای پیام/۳۲/