جام جم آنلاین: وقتی مساله مرگ و زندگی طبیعت در میان است، هرگز حق با مشتری نیست. مشتری می‌تواند هر چه دلش خواست از بازار گلچین کند و به خانه ببرد، او می‌تواند از خریدهایش هر طور که دلش خواست استفاده کند، اما هرگز نمی‌تواند تصمیمی بگیرد که به ضرر خودش و طبیعت تمام شود.
ماجرای خرید ظرف‌های یکبار مصرف شامل این قاعده می‌شود. مشتری‌ها می‌توانند با هر استدلالی، این ظروف را بخرند و به هر مصرفی برسانند به شرط این که ظرف‌های خریداری شده، بی‌خطرترین و پاک‌ترین محصول بازار باشد.
حالا دیگر تقریبا همه افراد درباره سموم نهفته در ظروف یکبار مصرف مطالبی شنیده‌اند. زیاد گفته شده که این ظرف‌های ساخته شده از پلاستیک، پایه نفتی و فسیلی دارند و وقتی با موادغذایی داغ تماس پیدا کنند، بلافاصله مواد شیمیایی سمی‌شان را به خوراکی‌ها پس می‌دهند و براحتی وارد بدن فرد می‌شوند.
گویندگان این مطالب حتی نسبت به سرطان‌زا بودن این ظروف هم به مردم هشدار داده‌اند و آنها را از آلودگی‌های میکروبی و باکتریایی این محصولات آگاه کرده‌اند چون بررسی‌ها نشان داده که بخش‌قابل‌توجهی از ظروف یکبار مصرف، ظروف بازیافتی هستند که از پلاستیک‌های کهنه تهیه می‌شوند و برای همین برای مصارف خوراکی قابل استفاده نیستند.
درباره ظروف ساخته شده از فوم نیز زیاد گفته شده؛ همان ظروف یکبار مصرفی که ظاهری پفکی دارند و خیلی‌ها همین ظاهر نرم و لطیف را دلیلی بر بی‌خطر بودنشان می‌دانند؛ در حالی که اینها نیز حاوی مواد مضری است که به انسان و طبیعت و جاندارانش صدمه می‌زند.
این حرف‌ها بارها تکرار شده، حتی بدفعات از مردم خواسته شده که هنگام خرید ظروف یکبار مصرف از انواع گیاهی‌اش استفاده کنند تا دست‌کم لااقل ظروفی وارد طبیعت شود که در طول شش ماه تجزیه می‌شود و خطری برای محیط زیست ندارد.
اما نتیجه همه این حرف زدن‌ها و هشدار دادن‌ها، چیزی نیست جز رشد صعودی مصرف ظروف یکبار مصرف مضر، آن هم با این استدلال که این ظروف ارزان‌ترند و مشکلی پیش نمی‌آید اگر مردم سالی فقط چند بار در این ظروف، غذای داغ بخورند.
بیشتر مردم به آسیبی که به واسطه رها کردن این ظرف‌ها در محیط به اجزای طبیعت وارد می‌شود اهمیتی نمی‌دهند چون در جامعه‌ای که مردمش، قوانین «شهروند» بودن را رعایت نمی‌کنند و خود را در قبال حرکات و تصمیمات‌شان، مسئول نمی‌دانند، نمی‌شود از خطرناک بودن ظروف یکبار مصرف حرفی به میان آورد.
اما آسیبی که به واسطه استفاده از این ظروف به منابع آب، خاک، دریاها، کوه‌ها و مراتع وارد می‌شود، آنقدر بزرگ و جدی هست که مسوولان، فرهنگسازی در این حوزه را جدی‌تر بگیرند.
تک‌تک افراد باید بیاموزند و به نسل جدید یاد بدهند که حیات انسان، وابسته به حیات طبیعت است و محیط زیست آسیب‌دیده از ناحیه انسان، دیگر توان تحمل بار اضافه را ندارد و دیر نیست آن روز که ظروف یکبار مصرف رها شده در طبیعت، جان کره زمین را بگیرد.(جام جم)
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version