گردآوری توسط گروه فرهنگ و هنر ممتازنیوز
آیین اختتامیه هقتین دوره از جشنواره سینما حقیقت شامگاه ۲۶ آذرماه در تالار وحدت با حضور مستندسازان و مدیران سینمایی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار سینمایی هنرآنلاین؛ آیین اختتامیه هفتمین دوره جشنواره سینما حقیقت شب قبل در تالار وحدت باحضور رییس سازمان سینمایی و محمد مهدی طباطبایی نژاد و مستندسازان برگزارشد.
در ابتدای این مراسم حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی با اشاره با حضور پرشور جوانان در این دوره از جشنواره گفت: زمان هایی که به سینما فلسطین و سینما سپیده میآمدم چهرههایی سرشار از امید را دیدم و به درستی دریافتم که همه فیلمسازان جوان، این جشنواره را از آن خود می دانستند و همه میزبان آن بودند. این حس را من از نگاه و لبخندهایی که در جمعیت میدیدم درک کردم. همه اینها بزرگترین دستاورد و موفقیت جشنواره سینماحقیقت بود و امیدوارم در جشنواره های بعد هم نگاه مدیریتی به همین شکل باشد.
ایوبی خطاب به مستندسازان جوان سینمای ایران گفت: به عنوان برادر به همه مستندسازان پیشنهاد میکنم آثاری بسازند که گویای حقیقت و هویت ما ایرانیها باشد. البته حرفه مستندسازی حرفه مقدسی است و نیازی به امثال من ندارد اگرچه وظیفه دارم راه را برای فیلمسازان باز کنم تا بتوانند زیبایی های ایران را تصویر کنند و این زیبایی را به رخ جهان بکشیم. ایران گنجینه بزرگی برای مستندسازان است که از این گنجینه باید به درستی استفاده شود. بنابراین تولید فیلم مستند بخشی مهم از کارهای ماست. البته آنچه در مراحل پس از تولید اهمیت پیدا می کند پخش و اکران آثار مستند است و امیدواریم بتوانیم فرهنگ دیدن فیلم های مستند را در بین مخاطب ایرانی گسترش دهیم. این فرهنگسازی از وظایف ماست اما در این بین هم فیلمسازان با ساخت آثار خوب و هم رسانه ها باید کمکرسان ما باشند.
ایوبی خطاب به همه اشخاصی که نگران این هنرمندان می باشند با خواندن این شعر که “ازدی که گذشت هرچه گویی خوش نیست / خوش باش و زدی نگو که امروز خوش است” گفت: فقط میتوانم بگویم گذشت دورانی که تقواییها نخواهند فیلم بسازند. آنچه مسلم است اینکه آینده سینمای ایران روشن است ضمن اینکه حضور جوانهای سینماگر در این عرصه امیدبخش و قابل تقدیر است.
رییس سازمان سینمایی با بیان این که ایران سرمایه و گنجینهای بزرگ برای مستندسازان است گفت: امیدوارم بتوانیم راه را برای کار شما فراهم کنیم و با حمایت در تولید، پخش و اکران به سینمای مستند کمک کنیم. همچنین امیدوارم بتوانیم فرهنگ دیدن فیلمهای مستند را در کشور ایجاد کنیم چرا که براین باورم در ایرانی که این چنین قشر تحصیل کرده و مردم فهیم وجود دارد مستندات شما حتما دیده میشود، فقط این برعهده ماست که فرصت عادلانه در پخش، تولید و توزیع این آثار ایجاد کنیم.
دومین رییس سازمان سینمایی در پایان سخنرانی هایش گفت: این قول را میدهم که سینمای حقیقت در اولویت کار ماست و در تلاش هستیم، راههای درست و خردمندانه با استفاده از تجربیات شما و مشورت بزرگان این رشته برای ارتقای سینما حقیقت بیابیم.
حسن بنیهاشمی از مفاخر سینمای ایران است
مهدی طباطبایی نژاد رییس مرکز سینمای مستند و تجربی ضمن خوش آمد به حاضرین در جشنواره گفت: من از حضور گرم همه فیلمسازان تشکر می کنم که سبب رونق گرفتن جشنواره شدند. همچنین مراتب سپاسگزاری خود از مهمانان جشنواره را اعلام می کنم و امیدوارم با توشه ای از خاطرات خوش ایران را ترک کنند. در این دوره از جشنواره بیش از یک هزار و ۱۰ فیلم دریافت کرده ایم که از این تعداد تنها تعدادی از آثار به نمایش درآمدند. از همین رو از همه کسانی که فیلم هایشان در بخش مسابقه حضور داشت و یا نداشت و از همه مخاطبانی که مستند را جدی گرفتند، تشکر میکنم. اگر به ۴ دهه قبل بازگردیم، به درستی متوجه می شویم که در متون سینمایی از سینمای مستند به عنوان آگاهی یاد شده است و کشور پیش رو ، کشور آگاه است.
مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در بخش تقدیر از حسن بنیهاشمی فیلمساز جنوب کشورمان گفت: حسن بنیهاشمی از مفاخر سینمای ایران است که سالهاست در بستر بیماری است و نابینای مطلق شده است. متأسفانه وی به سبب سکته مغزی قدرت حرکت ندارد و سالهاست که خارج از کشور زندگی می کند و امکان حضور در این مراسم را نداشت. بنابراین لازم است همین جا از او تقدیر ویژه ای داشته باشم که به معنا و مفهوم واقعی کلمه تلاش های ارزشمندی در عرصه سینمای مستند داشته است.
داریوش ارجمند پس از اهدای تندیس به برادر بنیهاشمی با ابراز خوشحالی از اینکه از این هنرمند پیشکسوت قدردانی شده است، گفت: حسن بنیهاشمی همدوره ما بود و وقتی ما در مشهد فیلم “هشت میلیمتری” میساختیم او در جنوب ایران فیلم میساخت. ورود من به سینما با دستان پرمهر اسطوره سینمای ایران، استاد ناصرتقوایی گره خورده است و نمیدانم چه بگویم به کسانی که سالهای سال او را از ساختن فیلم محروم کردهاند. دوست دارم خدا آنها را از بسیاری از مهربانیها محرومشان کنند که این هم از آخرین تحفههای نخبه کشی در کشورماست. او جوایز بسیاری برنده شد و مانند همه جنوبیها خونگرم و با صداقت بود. وقتی در جشنواره فیلمهای “هشت میلیمتری” فیلم میساختیم به یک دنیای بسیار بزرگ از سینما فکر میکردیم اگرچه دنیای ما در همان فریمهای “هشت میلیمتری بود” و بسیار شرافتمندانه تر بود از آنچه بعدا سینمای حرفهای به لحاظ گیشه، داستان و … به سینمای تحمیل کرد.
نمیشد فراموش کرد نامروتی را که در حق مستندسازان شد
در ادامه مراسم رخشان بنی اعتماد یکی از حاضرین بود که روی صحنه حاضر شد و در سخنانی کوتاه گفت: پس از چهار سال دوباره در فضای سینما حقیقت، جشنواره خودمان احساس بسیار خوبی دارم .
او خطاب به حجتالله ایوبی گفت: با شما هم عقیده هستم الان دوران اعتماد است اما چیزهایی وجود دارد که میشود بخشید ولی نمیتوان فراموش کرد. نمیشد فراموش کرد نامروتی را که در حق مستندسازان شد و آنها به اتهام واهی مدتی را در بند گذراندند و بعد هم بدون اینکه از آنها رفع اتهام شود آزاد شدند و هیچ کس هم هیچ توضیحی برای بیحرمتی که به این مستندسازان و خانوادههای آنها شده بود، ارائه نکرد.
بنیاعتماد گفت: فقط به عنوان یک همکار به آنها ادای احترام میکنم و شرمنده آنها هستم.
تقوایی : اگر نتوانم فیلم بسازم مینویسم
ناصر تقوایی که تا به حال کسی مزاحم کار من نبوده که ممنوعیتی یا حد و مرزی برایم تعیین کرده باشد اما من دوست دارم فیلمی را بسازم که برای خودم باشد.
او با بیان اینکه من هیچ گاه در کاری حرفهای نمیشوم و اگر نتوانم فیلم بسازم مینویسم یا آموزش میدهم، سخنانش را اینگونه ادامه داد: کسی که میخواهم مثل من زندگی کند تجربههایی به اندازه من داشته باشد بین یک فریم عکس و فیلم در ذهن من تفاوتی نیست، به همین سبب میگویم برعکس آنچه از دور به نظر میآید من هرگز بیکار نبودهام.
تقوایی ادامه داد: اما با هرگونه دخل و تصرف در آثارم مخالفم و گرنه در تمام این دوران سینما شرایط به گونهای نبوده که کسی نخواهد من فیلم بسازم. در واقع گرفتاریهایی که بعد از انقلاب در طول مدیریتهای متفاوت سینمایی به آن دچار شدم به خواندن فیلمنامههایم مربوط میشد.
تقوایی با تاکید بر اینکه پس از انقلاب حتی یک فریم از فیلمهای من سانسور نشده است گفت: شاید کسی این موضوع را باور نکند، ولی واقعیت است یک فریم از فیلمهای من سانسور نشده اما فیلمنامههایم بین ۱۰ تا ۱۸ سال معطل، اجازه گرفتن بودند.
کارگردان فیلم “کاغذ بیخط” گفت: من “کاغذ بیخط” را ۱۸ سال بعد از نوشتن فیلمنامهاش ساختم چون ممیزها با نگاه بدبینانهای که به متن دارند آن را دیدند، به طوری که اگر چیزی را در متن پیدا نکنند آن را اختراع میکنند.
او با اشاره به این که من با همه کسانی که مدیر بودند حتی با آنهایی که به تندی از آنها گله کردم رابطه دوستانه دارم بیان کرد: هرگز موضوعاتی را که مربوط به داخل یک اثر است خارج نمیکنم اما میخواهم بگویم اگر میخواهیم محصولات پرتعداد تری داشته باشیم باید این را در نظر داشته باشیم که بچههای جوانی که کرور کرور به کلاسهای سینمایی میروند به کدام امید می باشند. این در حالی است که زمانی آنها خود را در حد سینماگران برتر سینما میدیدند ولی الان بیشتر پشت صحنه سینما را کشف کردند.
او ادامه داد: سالی ۲۰۰، ۳۰۰ نفر از این جوانان فقط در کلاسهای من حضور دارند باید یک جایی پاسخگوی بسیار از جوانانی باشیم که در صف می باشند و امیدوارم این اتفاق مبارکی که در جامعه ما افتاده یک مدیریت و ساماندهی تازهی را در سینمای خودمان داشته باشیم. قدر مسلم این است که سیاست تازه به فروکش کردن استعدادها منجر شده و آدمهایی مثل من پوست کلفت بودن که باقی ماندهاند.
او با بیان اینکه در بخش صنعت و تکنیک سینما به عهد سپنتا برگشتیم، گفت: تلویزیون با سلیقه مردم کاری کرده که اصلا کیفیت را تشخیص نمیدهند و فیلمهای خوب را از بد جدا نمیکنند. به همین سبب میگویم که به جای پیشرفت در این سالها عقب نشینی کردهایم، بنابراین نباید بسیار روی تعداد آثار ساخته شده دست بگذاریم.
او با اشاره به اینکه اشتیاق دارد فیلم بسازد افزود: نکته دیگری که بسیار اهمیت دارد به بخش پس از تولید آثار مربوط میشود چون اصلا متوجه نگهداری آنها نیستیم و بسیار از ما نمیدانیم که نگاتیو فیلمهایمان کجاست؟! به همین سبب به یک آرشیو عظیم برای فیلمها احتیاج داریم.
این کارگردان سینما با بیان اینکه مراسم امشب به بنی هاشمی تعلق داشت اضافه کرد: او جزو نسل اول فیلمسازان جنوب است و با من هم دوستی نزدیکی داشت، امیدوارم اتفاقاتی که امشب در اینجا رخ داد به او اطلاع داده شود.
بنابر این گزارش در آئین پایانی هفتمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت علاوه بر معرفی برگزیدگان بخشهای مختلف نشان فیروزه سینماحقیقت به پاس یک عمر فعالیت هنری به ناصر تقوایی و سید حسن بنیهاشمی، کارگردانان جنوبی سینمای مستند ایران اهدا شد.
همچنین در بخش دیگری از این برنامه از فیلمسازان جوان جنوبی نیز تقدیر به عمل آمد.
اسامی برگزیدگان بخشهای مسابقه ملی و مسابقه بینالملل این جشنواره به شرح ذیل است:
بخش مسابقه ملی
* بهترین دستاورد فنی:
– بهترین صدابرداری و صداگذاری: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: آرش قاسمی صداگذار “خون مردگی”
– بهترین تدوین: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: صادق رضانیا تدوینگر “در پناه بلوط”
– بهترین تصویربرداری: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال تعلق گرفت به: مهدی آزادی تصویربردار “لبیک”
* بهترین پژوهش: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: علی محمد قاسمی پژوهشگر “گزارش شنبه”
* بهترین مستند سیاسی- اقتصادی بخش ویژه: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: مرتضی پایهشناس کارگردان “فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه”
* بهترین مستند- داستانی بخش ویژه: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به:محمدحسین مهدویان کارگردان “آخرین روزهای زمستان”
* بهترین مستند انقلاب اسلامی و دفاع مقدس: لوح تقدیر و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: مصطفی رزاق کریمی کارگردان “خاطراتی برای تمام فصول”
* بهترین مستند اجتماعی: لوح تقدیر و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: محمد کارت کارگردان “خون مُردگی”
* بهترین مستند پرتره: لوح تقدیر و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: غلامرضا نعمتپور کارگردان “برای گونگادین بهشت نیست”
* بهترین مستند تاریخی: لوح تقدیر و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: حسن نقاشی کارگردان “شاهجهان”
* بهترین مستند دینی و آیینی: لوح تقدیر و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: رضا فرهمند کارگردان “لطفاً بوق بزنید”
* بهترین مستند علمی و زیست محیطی: لوح تقدیر و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به: فرشاد افشینپور کارگردان “پرندگان در سرزمین برف و آفتاب”
* بهترین مستند قوم شناسی: هیات داوران هیچ فیلمی را واجد دریافت جایزه بهترین کارگردانی اعلام نکردند.
* بهترین فیلم مستند کوتاه: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ صد میلیون ریال اهدا شد به گل اندام صفری کارگردان “خان آخر”
* بهترین فیلم مستند نیمه بلند: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ صد میلیون ریال اهدا شد به رضا فرهمند کارگردان “لطفاً بوق بزنید”
* بهترین فیلم مستند بلند: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ صد میلیون ریال اهدا شد به مهدی نورمحمدی کارگردان “در پناه بلوط”.
* جایزه ویژه هیاتداوران: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۷۰ میلیون ریال اهدا شد به لقمان خالدی کارگردان “کمی بالاتر”
* جایزه ویژه دبیر جشنواره: با تقدیر از مهدی مطهر تهیهکننده “لطفاً بوق بزنید”؛ تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و ۶ سکه بهار آزادی اهدا شد به آزاده موسوی و کوروش عطائی کارگردانان “از ایران، یک جدایی”
* جایزه بزرگ جشنواره: نشان فیروزه، دیپلم افتخار و مبلغ یکصد و بیست میلیون ریال اهدا شد به مرتضی رزاق کریمی تهیهکننده “خاطراتی برای تمام فصول”
بخش مسابقه بینالملل
-مستندهای کوتاه
بهترین مستند کوتاه (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی ۳۰۰۰ دلار): اسلومو، به کارگردانی وین پادولا از آمریکا، به خاطر ساختار سینمایی عالی، سبک روایی آهنگین و کارآمد، و بیان خاطره انگیز فردیت در آن
جایزه ویژه هیات داوران (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی ۲۰۰۰ دلار): “برای من خورشید هرگز غروب نمیکند” به کارگردانی مینا راد از کشور فرانسه به خاطر سادگی و صفای آن در روایت قصهای عمیق.
تقدیر هیات داوران: پرندگان مهاجر (قوناق قوشلاو) به کارگردانی حسین دادگر از ایران، به خاطر توجه حساس آن به یک مقوله زیست محیطی بسیار حائز اهمیت و جهانی.
-مستندهای نیمه بلند
بهترین مستند نیمه بلند: (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی ۵۰۰۰ دلار): “عروسک کاموایی” به کارگردانی عزتالله پروازه از ایران به خاطر ارائه پرترهای متین از شکیبایی و خوشبینی بشری.
جایزه هیات داوران: (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی ۲۰۰۰ دلار): “پدر و پسر” به کارگردانی پاول لوزینسکی از لهستان، به خاطر واکاوی یک رابطه شکننده و در عین حال جاودان پدر و فرزندی.
تقدیر ویژه هیات داوران: “پیر پسر” به کارگردانی مهدی باقری از ایران، به خاطر ارتباط آن با جامعه روز ایران و پرتره شجاعانه آن از روابط بین نسلها و “کمی بالاتر” به کارگردانی لقمان خالدی از ایران به خاطر حسن انتخاب کارگردان در پرداختن به تب و تاب داخلی شخصیتی که در حالت عادی به چشم نمیآمد.
-مستندهای بلند
تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی ۷۰۰۰ دلار به طور مشترک تقدیم شد به: “ابوحراز” به کارگردانی ماسیژ دریگاس از لهستان و “خاطراتی برای تمام فصول” به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی از ایران. “ابوحراز” به خاطر کیفیتهای بیانی و فنی نگاه صمیمانه این فیلم به جامعهای در سودان که با خطر انقراض در اثر بروز تغییرات زیست محیطی مواجه است. “خاطراتی برای تمام فصول” به خاطر تحقیق ماندگار و تصویربرداری آرشیوی کارگردان که ماحصل آن دستیابی به نگاهی داخلی به پیامدهای ناشناخته جنگ ایران و عراق است.
جایزه ویژه هیات داوران (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی ۲۰۰۰ دلار) به اتفاق آرا اهدا شد به “بازی آدم کشی” به کارگردانی جی. اوپن هایمر از کشور دانمارک به خاطر تلاش دقیق، مستند و جمعیِ این فیلم برای واکاوی تاریکترین جنبههای ذات بشر.
اعضای هیات داوران بخش فیلمهای بلند همچنین از کارگردان فیلم “برای گونگادین بهشت نیست” بخاطر تلاش او برای معرفی و شناساندن انگارههای ایرانی تشکر کرد.
همچنین نشان فیروزه سینماحقیقت به پاس یک عمر فعالیت هنری به ناصر تقوایی و سید حسن بنیهاشمی، کارگردانان سینمای مستند ایران اهدا شد.
انتهای پیام/۵۵
آخرین خبرها
منبع:هنرآنلاین
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com