گردآوری توسط گروه اقتصاد ممتاز نیوز
یکی از مهمترین ویژگیهای بازار سرمایه، «ریسک» موجود در آن است. معمولا سرمایهگذارانی که ریسکپذیر نیستند و پرورش اقتصاد آرام در خانواده را با درآمد …
رخوت، بورس را فراگرفته است
یکی از مهمترین ویژگیهای بازار سرمایه، «ریسک» موجود در آن است. معمولا سرمایهگذارانی که ریسکپذیر نیستند و پرورش اقتصاد آرام در خانواده را با درآمد محدود ترجیح میدهند، رهسپار بازارهای پول میشوند. در بازار پول غوغا و شور و هیجانی نیست، فقط کافی است با اعلام حضور و سپردن سرمایهتان راهی منزل شوید و ماهانه مبلغ ثابتی را دریافت کنید. اما بازار سرمایه ذات متفاوتی دارد.
بازیگرانش بیشتر فکر میکنند؛ راحتطلب نیستند و با پذیرش ریسک، سودای درآمد بالا و بالاتر را دارند. هرچند که همیشه برنده نیستند اما، از باختهایشان نیز درس میگیرند و معامله بعدی را باتجربهتر انجام میدهند. فرازوفرود، رونقو رکود و بالاوپایینشدن ذات این بازار است. اما، در کنار هر آنچه که از آن به ذات بازار سرمایه یاد میشود، نباید از یاد ببریم که این ذات زمانی تجلی مییابد که قانون بازار بهصورت واقعی بر آن حاکم باشد. یعنی آنکه عرضه و تقاضا بیهیچ دخالتی قیمت را تعیین کند. خریداران و فروشندگان به صورت واقعی مبادلاتشان را انجام دهند، نه بر مبنای اطلاعات یا به صورت دستوری.
متاسفانه ماههاست که بازار ما از رونق به رکود کوچ کرده است و گویی این رکود چنان در تکتک سهام رخنه کرده که بهسختی میتوان بیرونش راند. سرمایهگذاران بازار سرمایه به ریسکگریزان بازار پول غبطه میخورند چراکه، بیهیچ منت، تلاش و استرسی در پایان ماه درآمد ثابتشان را دریافت میکنند. ضمن اینکه از آنها به دلیل همکاریشان با بازار پول و سپردن نقدینگیشان تشکر و قدردانی هم میشود. اما، سرمایهگذاران بازار پول مهجوراند. با اینکه سرمایهگذاریشان چرخ صنعت را به گردش درمیآورد، تولید ناخالص داخلی را مثبت میکند، سرمایه طرحهای توسعهای را تامین میکند، کارآفرینی میکند و مالیاتش را در دم به دولت پرداخت میکند، نهتنها مورد تشویق قرار نمیگیرد که در زمان بحران هیچکس به سوالاتشان نیز پاسخ نمیدهد. گویا نمک خورده و نمکدان را شکستهاند. دیگر کسی سراغ سهامداران پروپاقرصش را نمیگیرد. سرمایه به نیمتقلیلیافتهاش را در کدام سهم دیگر دارد میبازد؟ چه اهمیتی دارد که سرمایهگذاران پرشروشور بازار سرمایه گوشه عزلت گزیدند و در جزیره خود آرام در تفکر فرورفتهاند؟ چه اهمیتی دارد که دیگر تحلیل سهمش جوابگو نیست و در انتظار بهثباترسیدن سیاستها روزوشب را سپری میکند؟ بههرحال، مهر سکوت مسوولان با دغدغه و نیاز سهامداران شکسته نخواهد شد. آنها همچنان نظارهگرند.
شاخص کل این هفته هم منفی بود. افت ۵۹۴واحدی این شاخص آن را به ۷۳هزارو۳۱۲واحد رساند. شاخص کل از ابتدای سال تاکنون با افت هفتدرصدیاش بیشتر از ۵هزارواحد سقوط کرده است. ارزش مبادلات نرمال نیز با افت ۱۷/۷درصدی مواجه بود و به ۵۳۲میلیاردتومان رسید. این در حالی است که ارزش کل معاملات در هفته گذشته، ۸۸۶میلیاردتومان بوده است.
سیاست اصولی دولت روی خوشی به بورس نشان نداد
مهدی نجفی با عنوان این مطلب که رخوت بازار را میتوان با بررسی سیاستهای ضدتورمی و رشد تولید ناخالص داخلی توضیح داد، گفت: «ریسک سیاسی بازار از ابتدای سالجاری تغییر چندانی نداشته است. از سوی دیگر، روابط بینالمللی همچنان کجدارومریز در حال حرکت روبهجلوست. شدت تحریمها نیز تغییری نکرده و ریسک سیاسی و سیستماتیک بازار هم، همانند گذشته است اما، اوضاع بازار با وجود ثبات در بخش کلان اقتصاد، نهتنها تغییری نکرده که مسیر حرکتش نیز بهسوی نزول است. به نظر میرسد که از بعد کلان، این رخوت در بازار نشاتگرفته از دو عامل سیاستهای ضدتورمی و تولید ناخالص داخلی است.» این تحلیلگر بازار سرمایه ادامه داد: «سیاستهای ضد تورمی یا انقباضی دولت در راستای کاهش تورم سبب شده تا نقدینگی در بورس مانند سایر بازارهای موازی کاهش یابد. به موازات، کاهش تورم سبب جذاب شدن نرخ سود ۲۲،۲۳درصدی بانکی شده است. بنابراین سرمایهگذاران ترجیح میدهند آنچه از نقدینگیشان باقی مانده به جهت حفظ ارزشش در بانکها سپردهگذاری کنند. به این ترتیب، به نظر میرسد تا زمانی که سیاستهای انقباضی دولت ادامه داشته باشد، نقدینگی از بانکها به سایر بازارها سرازیر نخواهد شد.»
استاد مدیریت مالی دانشگاه تهران به توضیح نقش تولید ناخالص داخلی پرداخته و گفت: «متاسفانه تولید ناخالص داخلی ما در دو سال گذشته منفی بوده است. اما هدف دولت جدید، رشد دودرصدی این پارامتر اقتصادی است. البته هنوز آمار این رشد اعلام نشده است. اما در صورت محقق شدن این رشد، میتوانیم امیدوار باشیم که اقتصاد از رکود خارج شده و شاهد تحرک مثبتی در صنایع مختلف و بهدنبالش بازار سرمایه باشیم.»
نجفی ادامه داد: «دوران رونق و رکود در تمام بازارها مانند سیکلهای تجاری تکرارشدنیاند. پس از هر رونقی شاهد رکودیم و بعد از سپریشدن هر رکودی، رونق حاکم میشود. این فرآیند در ذات هر بازار اقتصادی و مالی نهفته است. اما، رشد منفی پیاپی تولید ناخالص داخلی در سالهای گذشته، لطمات زیادی بر پیکره اقتصاد کشور وارد کرده است. اقتصاد ما در حال حاضر همانند بیماری است که در حال سپری کردن دوره نقاهتش است و برای بهبودی، نیاز به زمان دارد. اما میتوان امیدوار بود که چنانچه دولت به اهدافش دست یابد، شاهد جهش خوبی در اقتصاد خواهیم بود.»
این فعال بازار سرمایه خاطرنشان کرد: «کنترل تورم تا حدی در اولویت دولت قرار دارد چراکه به دلیل متناقض بودن سیاستهای اقتصادی با یکدیگر، ادامه بیش از حد کنترل و کاهش تورم میتواند صدمات دیگری مانند افزایش بیکاری بر اقتصاد وارد آورد. بنابراین به نظر میرسد دولت پس از رسیدن به نقطه ثبات و محققشدن اهدافش در کنترل تورم، سیاستهای انقباضیاش را تسهیل خواهد کرد و آهسته به سوی انبساط پولی حرکت میکند. تا آن زمان نرخ رشد تولید ناخالص داخلی هم مثبت شده و شاهد رونق در صنایع کشور خواهیم بود.»
نجفی در پاسخ به این سوال که چرا دولت از ابتدای حضورش اولویتی برای سر و سامان دادن به بازار سرمایه قایل نشده است، توضیح داد: «بهتر است نگوییم اولویت قایل نشده بلکه به نظر من دولت بازار سرمایه را متغیری مستقل نمیداند و آن را بهعنوان متغیری وابسته در نظر گرفته است. در حالی که دولت گذشته، بورس را شاخص تعیینکننده رشد اقتصادی معرفی میکرد، به این ترتیب به جای انتشار آمار رشد منفی تولید ناخالص داخلی، به رشد بازار سرمایه اشاره میکرد. این در حالی است که در دولت جدید، بورس یک معلول است و دولت درصدد اصلاح علتهاست. سیاستهای کنونی بر این امر تکیه کردهاند که اگر متغیرهای مستقل اصلاح شوند، متغیرهای وابسته مانند بورس، خودبهخود اصلاح خواهند شد.»
وی ادامه داد: «با در پیش گرفتن چنین سیاستی، دولت به جای حمایت مستقیم از بورس بهسراغ بخش واقعی اقتصاد رفته و سیاست اصولی را در پیش گرفته که در کوتاهمدت روی خوشی به بازار سرمایه نشان نداده است. اما به طور حتم با به سرانجام رسیدن این سیاستها، شاهد بازگشت رونق به اقتصاد، صنایع و بهدنبالش بازار سرمایه خواهیم بود.
— .
آخرین اخبار اقتصادی
باز نشر: سایت خبری تحلیلی ممتاز نیوز www.momtaznews.com