به گزارش خبرآنلاین، آن راترفورد دوشنبه غروب در خانه خود در بورلی هیلز به خاطر عوارض ناشی از بیماری قلبی درگذشت. او ۹۴ ساله بود.
او در نوجوانی در «بربادرفته» (۱۹۳۹) نقش خواهر کوچک اسکارلت اوهارا (با بازی ویویان لی) را بازی کرد. راترفورد یکی از آخرین بازیگران در قید حیات این فیلم محبوب به کارگردانی ویکتور فلمینگ بود. اولیویا دو هاویلند که در «بربادرفته» نقش ملانی همیلتن را بازی کرد، اول ژوئیه ۹۶ ساله می‌شود.
راترفورد در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ در سری فیلم‌های پرطرفدار «اندی هاردی» نقش پالی بندیکت دوست همیشه وفادار میکی رونی را بازی کرد.
او سال ۱۹۳۸ در فیلم «سرود کریسمس» که هنوز در ایام تعطیلات از شبکه‌های تلویزیونی آمریکا پخش می‌شود، نقش روح کریسمس گذشته را بازی کرد. راترفورد سال ۱۹۴۷ در فیلم «زندگی مخفی والتر میتی» روبروی دنی کی مقابل دوربین رفت و یکسال بعد در «ماجراهای دون ژوان» با بازی ارول فلین نقش‌آفرینی کرد.
او در دوران کاری خود در بیش از ۶۰ فیلم بازی کرد که بیشتر آن‌ها مربوط به دوران قراردادش با استودیو مترو گلدوین مه‌یر در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰ بود.
راترفورد قرار بود سال ۱۹۹۷ در «تایتانیک» نقش شخصیت رز را بازی کند، اما این نقش در نهایت به گلوریا استیوارت رسید و یک نامزدی اسکار برای او به همراه داشت.
آن راترفورد با نام مری سیسیلیا رامونه در دوم نوامبر ۱۹۱۷ در ونکوور به دنیا آمد. پدرش جان راترفورد ستاره اپرا و مادرش یک بازیگر بود. خانواده راترفورد وقتی آن کوچک بود به سان فرانسیسکو و بعد لس آنجلس نقل مکان کرد و آن اولین بار سال ۱۹۲۵ در یک نمایش روی صحنه رفت. او در نوجوانی در رادیو مشغول کار شد.
راترفورد سال ۱۹۳۵ با بازی در چهار فیلم فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد و یکسال بعد در فیلم «The Lonely Trail» با جان وین همبازی شد. او در ۱۷ سالگی با مترو گلدوین مه‌یر قرارداد امضا کرد و در ۱۳ فیلم «اندی هاردی» در کنار رونی نقش‌آفرینی کرد.
از دیگر فیلم‌های مهم او می‌توان به «قلب‌های انسانی» (۱۹۳۸)، «غرور و تعصب» (۱۹۴۰)، «همسران ارکستر» (۱۹۴۲)، «جنایت در تماشاخانه» (۱۹۴۶) و «آن‌ها تنها اربابان خود را می‌کشند» (۱۹۷۲) اشاره کرد. راترفورد آخرین بار سال ۱۹۷۶ در فیلم «سگی که هالیوود را نجات داد» بازی کرد.
درباره حضور راترفورد در فیلم «بربادرفته» گفته می‌شود دیوید اُ سلزنیک تهیه‌کننده معروف او را برای بازی در «بربادرفته» انتخاب کرد، اما راترفورد ابتدا نتوانست نقش کارین را بپذیرد، چرا که تحت قرارداد مترو گلدوین مه‌یر بود. لوییس بی. مه‌یر رئیس استودیو با این توجیه که این نقش اصلا اهمیت ندارد، قصد داشت از طرف راترفورد آن را رد کند.
راترفورد سال ۲۰۱۰ در یک مصاحبه گفت به رمان مارگارت میچل خیلی علاقه داشت و برای به دست آوردن نقش کارین آن قدر گریه کرد که مه‌یر بالاخره راضی شد او در «بربادرفته» بازی کند. راترفورد در ۱۹۸۹ همراه ۹ بازمانده دیگر این فیلم در آتلانتا در جشن ۵۰ سالگی فیلم شرکت کرد.
هالیوود ریپورتر / ۱۲ ژوئن / ترجمه: علی افتخاری
۵۸۵۸
دانلود
خبرآنلاین