با انسولین آشنا شوید

۲ گونه سلول آلفا و بتا در لوزالمعده وجود دارد که سلول های بتا مسئول ترشح انسولین هستند.

افزایش گلوکز در خون سبب تحریک سلول های بتا برای افزایش ترشح انسولین به خون می شود.انسولین وارد شده به خون در کسری از زمان، عضلات و سلول های کبدی را مجبور به پردازش گلوکز خون می کند.

کشف انسولین

زیست شناس آلمانی “پاول لانگرهانس” برای اولین بار ترشح انسولین توسط سلول های لوزالمعده را مطرح کرد.این سلول ها که به صورت چند جزیره کوچک دیده می شوند به “جزایر لانگرهانس” معروفند.نام انسولین نیز از کلمه لاتین “اینسولا” به معنی جزیره گرفته شده است.

انسولین چطور کار می کند؟

انسولین جذب گلوکز توسط سلول های خونی عضلات، بافت چربی و کبد را تحریک می کند.انسولین همچنین می تواند گلوکز را به صورت گلیکوژن در عضلات و کبد ذخیره کند.

انسولین در ۲ مرحله در بدن تولید می شود؛ در مرحله اول در هنگام افزایش بیش از حد گلوکز در خون که این هورمون سبب جذب سریع آن توسط عضلات و کبد می شود، پس از این مرحله میزان قند خون و انسولین در خون کاهش می یابد.

در مرحله بعد، سطح انسولین خون نسبت به مرحله قبل بسیار پایین تر خواهد بود.بدن به این مقدار کم از انسولین برای آمادگی با میزان قندی که کبد به صورت مستقل از مواد غذایی به جریان خون وارد می کند،‌احتیاج دارد.این فرایند کارکرد طبیعی بدن در هنگام دریافت انرژی از قند مترشحه از کبد را تضمین می کند.

انسولین ترشح شده سپس جذب پلاسمای خون شده و با گلوبولین های بتا ترکیب می شود.

مزایای انسولین

انسولین علاوه بر کنترل میزان قند خون بدن، بر برخی از عملکردهای بدن از جمله سوخت و ساز مؤثر بوده و ترشح برخی آنزیم های سلولی را تحریک می کند.

اگر انسولین به مقدار کافی در بدن ترشح نشود، جذب گلوکز به صورت منظم انجام نشده، بدن قادر به سوخت و ساز و دریافت انرژی نبوده و آن را به صورت چربی ذخیره خواهد کرد.

انسولین نقش کلیدی نیز در سنتز DNA و تکثیر سلولی دارد.

وقتی شخصی مبتلا به دیابت می شود، ترشح انسولین متوقف شده یا کاهش چشمگیری خواهد داشت.در این حالت گلوکز دریافتی تبدیل به انرژی لازم برای بدن نخواهد شد؛ از اینرو در این بیماران قند خون باید به صورت دائمی کنترل و انسولین تزریق شود./ع ل