بدرقه شهنواز تار به خانه ابدی / یاران موافق همه از دست شدند

مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد «جلیل شهناز» صبح امروز ۳۰ خرداد با حضور حمید شاه آبادی معاون هنری وزیر فرهنگ و راشاد اسلامی، علیرضا پاشایی سرپرست دفتر موسیقی و جمعی از مسئولان معاونت هنری، اهالی موسیقی و خیل مردم علاقه مند به موسیقی از مقابل تالار وحدت برگزار شد.

به گزارش خبرنگار هنرآنلاین، این مراسم با سخنرانی بعضی از هنرمندان و بزرگان موسیقی همراه بود. اولین کسی که برای بیان گفته هایش به جایگاه رفت حسین علیزاده بود. وی در سخنانی اظهار کرد: تمام مردم ایران از این اتفاق متاثر شده‌اند و ما اینجا جمع شده‌ایم که جاودانگی شهناز را یادآور شویم، شهناز از بین ما نمی رود.

رفتن شهناز تلنگری است برای مسئولان

علیزاده خطاب به مسئولان هنری کشور گفت: ما فکر می‌کنیم که اوضاع موسیقی بهتر می‌شود، انتظار داریم رفتن این استادها از میان ما تلنگری باشد برای مسئولین که درک بهتری از موسیقی داشته باشند زیرا که بیشترمشکلات ما را نبود درک صحیح از موسیقی است.

این نوازنده تار و سه تار اظهار کرد: از کنار نام شهناز نمی‌توان به راحتی گذشت، ای کاش مسئولین عکس‌العمل بهتری نسبت به مرگ شهناز داشتند، مسئولان باید برای شهناز بیشتر از این‌ها واکنش نشان می‌دادند.

مردم ساز شهناز را می شناسند اما چهره اش را نه!

سپس فرهاد فخر‌الدینی رهبر سابق ارکستر ملی ایران دومین هنرمندی بود که برای ایراد سخنرانی به جایگاه رفت، او اظهار کرد: بدون شک جلیل شهناز یکی از چهره‌های درخشان موسیقی ماست، او گنجینه‌ای گران‌بها از موسیقی ردیف ایران را در دل داشت.

فخر‌الدینی با اشاره به غمگینی موسیقی ایرانی گفت: موسیقی ایران این همه غمگین بودنش را از ظلم ها و ستم هایی دارد که بر این هنر روا داشته اند. با این همه ظلم بوده که موسیقی پابرجا مانده است و این پا برجا بودن موسیقی را مدیون هنرمندان بزرگی چون شهناز هستیم.

فخرالدینی اظهار کرد: اکنون جلیل شهناز اینگونه شما را دور یکدیگر جمع کرده است. او گنجینه‌ عظیمی است که با پاسداری این موسیقی را حفظ کرده است. مضراب او بر روی هر نت از ردیف موسیقی نشان از عشق دارد.
رهبر پیشین ارکستر ملی نیز خطاب به مسئولان گفت: ای کاش قدر شهناز را بیش از این می‌دانستند، مردم ما ساز شهناز را به خاطر دارند و با آن آشنا می باشند، اما چهره او را کمتر دیده‌اند.

یاران موافق همه از دست شدند

آخرین هنرمندی که برای سخنرانی به جایگاه رفت، محمد رضا شجریان بود. شجریان در سخنانی ضمن سپاسگزاری از حضور مردم، گفت: از شما عزیزان که اینگونه با عشق پیکر این استاد را بدرقه کردید، سپاسگزاری می‌کنم و از شما می خواهم که تا پایان مراسم خاکسپاری در کنار استاد شهناز باشید تا همه ببینند که مردم به هنرمندان کشورشان پایبند می باشند.

البته شجریان اعلام کرد که تا پایان مراسم نمی ماند، زیرا که ماندنش نظم مراسم را بر هم می زند. پس از سخنان شجریان، محمد موسوی نوازنده نی در کنار او قرار گرفت تا دقایقی را به اجرای ساز و آواز بپردازند. شجریان آواز خود را با این یک رباعی از خیام آغاز کرد که مطلعش این بود «یاران موافق همه از دست شدند». البته شجریان در سال ۱۳۷۱ هم در مراسم خاکسپاری احمد عبادی هم برای دقایقی آواز خوانده بود که در آنجا هم همین رباعی را خواند و جالب این که در آن سال هم محمد موسوی در کنارش نی نواخت.

شجریان پس از این رباعی دو بیت نیز از حافظ خواند که با مراسم سوگواری و از دست دادن استادی بزرگ در عرصه هنر، کاملا هم سو بود.

ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است / چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم
حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما / بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم

در حاشیه؛

استاد دوستت داریم

این شعاری بود که حاضران در تالار وحدت پس از آواز شجریان سر دادند و نشان دادند که تا چه حد از دیدن این هنرمند ذوق زده شده اند، که یادشان رفته در مراسم ختم حضور دارند!

گزارش تصویری مرتبط

انتهای پیام / ۴۲