به بهانه سالگرد آغاز المپیک/ سونامی دلزدگی ، ورزش ایران را در نوردیده

ورزش > مدیریت ورزش – یکسال از المپیک لندن گذشت، یکسال بعد از موفق ترین روزهای المپیکی ورزش ایران ، یک سالی که شاید بدترین روزهای تاریخ ورزش ایران باشد.

مهدیه جباری: درحالی المپیک لندن یکساله شد که در این ۳۶۵ روز قبل تقریبا روزهایی تلخ بر ورزش ایران قبل است. هم برای مدال آوران آن المپیک و هم برای فدراسیون ها دستگاه ورزش کشور. مشکلات اقتصادی سبب شد تا کاروانی که برای اولین بار ۴ مدال طلای المپیک را به دست آورده بود از روی ریل موفقیت خارج شود. البته اختلافات میان بخش های مختلف دستگاه ورزش کشور ، مشکلات عدیده مختلفی را هم به درد بی پولی اضافه کرد. فارغ از فدراسیون هایی که پول نداشتند تا برنامه های شان را تدارک ببینند ، جنگ میان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش برسر تقسیم افتخار موفقیت المپیکی از یک سو و جدال بر سر کرسی ریاست کمیته ملی المپیک از سویی دیگر سبب شد تا ورزش ایران معلق باشد و همیشه در کمین تعلیق . سایه دخالت های بی پایان خارجی همواره بر سر ورزش کشور بود و این تنها بخشی از مشکلات بود که درد اصلی را قهرمانان المپیک قبلی داشتند. یکسال از آن روز قبل و فکر می کنید چند نفر از آن مدال آوران حالا پیراهن تیم ملی را به تن دارند؟ به گزارش ممتازنیوز ؛ مروری بر حال روز موفق ترین ورزشکاران اعزامی به المپیک لندن نکات جالبی را به همراه داشته باشد:
الهه احمدی: غایب اردوهای تیم ملی؛ الهه احمدی موفق ترین بانوی ورزش کشور و کسی که اولین جدال برای رسیدن به مدال را در کاروان ایران داشت شاید از میان المپیکی های سال قبل یکی از خوش شانس ترین ها باشد. او این روزها در خانه نشسته نه برای اختلاف با مسئولان فدراسیون که روزهای شیرین مادر شدن را سپری می کند.
محمد بنا: سرمربی موفق کشتی فرنگی ایران که تقریبا تمام افتخار المپیک لندن را باید به پای زحمات او نوشت این روزها با مادرش زندگی می کند. محمد بنا بعد از المپیک به رغم وعده های داده شده نتوانست با رسول خادم و حجت الله خطیب ادامه بدهد و تصمیم گرفت برود به مادر داری اش بپردازد تا هرچه در این ۶ سال رشته بود را پنبه کنند.
حمید سوریان: اولین طلایی ایران در المپیک لندن غایب سرشناس تیم ملی کشتی فرنگی است. او خودش در این باره می گوید:« شرایطی که بعد از المپیک ایجاد کردند ، ذهنیتم را از کشتی دور کرد. من زمان بسیاری را از دست دادم و تصمیم گرفتم در اردو حاضر نباشم چون با دو ماه امکان نداشت بتوانم برای قهرمانی جهان حاضر شوم. » سوریان در این مدت وارد رقابت برای حضور در شورای شهر هم شد اما بعد از انتقاد تند محمد بنا از این کار ، سر باز زد.
امید نوروزی: دومین طلایی ایران در المپیک لندن هم غایب بزرگ اردوی تیم ملی برای مسابقات جهانی مجارستان است. او که بعد از المپیک از بدقولی ها به ستوه آمده بود این روزها تجارت آهن را به کشتی گرفتن ترجیح می دهد.
قاسم رضایی: قاسم رضایی بی شک ناباورانه ترین مدال طلای ایران را در لندن گرفت. این فرنگی کار دسته ۹۶ کیلوگرم ، ناباورانه و با اقتدار تمام رقیبانش را شکست داد و ایران را صاحب سومین مدال طلای خوشرنگش کرد. او بعد از المپیک یکی از معدود ورزشکارانی بود که به اردوها می رفت اما در نهایت این روزهای آخر به سبب نرسیدن به سر وزن ، حاضر به بازی انتخابی نشده و حالا قاسم هم جایی در اردوی جهانی بوداپست ندارد. این یعنی هیچ یک از مدال آوران المپیک لندن دیگر در اردوی فرنگی نیستند.
صادق گودرزی: دارنده مدال نقره المپیک لندن در کشتی آزاد هم یکی از مغضوبین است. او را رسول خادم کنار گذاشته است. رسول به سبب شرکت نکردن گودرزی در مسابقات قهرمانی کشور این ورزشکار را از اردو خط زد حتی بعد از نامه عذرخواهی رسمی هم حاضر نشد برای این ورزشکارمسابقه انتخابی بگذارد. گودرزی با این حساب این بار هم مجالی برای تلافی برابر جردن باروفس آمریکایی ندارد.
کمیل قاسمی : از میان همه مدال آوران المپیکی ایران ، این تنها کمیل قاسمی است که هنوز در تیم ملی حاضر است. جوان خوش استیل مازندرانی حالا با خداحافظی آرتور تایمازوف او شانسی بالا برای آغاز دوره قهرمانی در دنیای کشتی دارد.
احسان حدادی: نفر دوم مسابقات المپیک لندن در رشته دوومیدانی و کسی که مدال تاریخ سازش برای کشورمان ارزشی طلایی داشت به سبب خلف وعده های مسئولین دلزده شده است. تمرین بی مربی سبب شده او از تیم ملی کنار بکشد و شخصی به مسابقاتش ادامه بدهد. حدادی می گوید به رغم داشتن ورودی مسابقات جهانی نمی خواهد در بازی های جهانی روسیه شرکت کند چون آمادگی لازم و انگیزه این کار را ندارد.
محمد باقری معتمد: تنها مدال آور تکواندوی ایران در لندن هم هنوز حال روز خوشی ندارد. او از همان المپیک تا امروز خانه نشین است . باقری بعد از جراحی روی پایش یکسالی هست که تمرین نمی کند و به روزهای بعد می اندیشد. تکواندو بعد از المپیک یک بار دیگر کادرفنی اش را عوض کرده و حالا با نسلی جوان شده توانسته رتبه دوم بازی های جهانی را بدست آورد.
بهداد سلیمی: قویترین مرد جهان قهر است. او یکسال است که با فدراسیون وزنه برداری ، حسین رضازاده و کورش باقری در جنگ است و تمریناتش را تعطیل کرده. بهداد به سبب اختلاف با کورش از تیم ملی کنار مانده و هیچ تلاشی هم برای حل این اختلافات نمی شود.
سجاد انوشیروانی: دارنده مدال نقره المپیک لندن هم شرایطی مشابه با بهداد سلیمی دارد. او هم خارج از تمرینات است و به تلاش ۵ نفری با هم تیمی هایش برای تغییرات در تیم ملی ادامه می دهد.
نواب نصیر شلال: نواب نصیر شلال شاید یکی از عجیب ترین مدال های تاریخ المپیک را گرفت اما او حالا دارنده مدال نقره المپیک است. نصیر شلال که همه هم وزنی هایش آن روز به تیر غیب دچار شده بودند تا او مدال بگیرد هم به سبب مشابه با سایر ملی پوشان در اردو نیست.
کیانوش رستمی: رستمی مدال برنز مسابقات وزنه برداری را برای ایران گرفت. او هم یکی از ۵ ملی پوش وزنه برداری است که از ادبیات کورش باقری در تمرینات گلایه دارد و به سبب انتقادهایش از اردو خط خورده است.
این یعنی از میان همه مدال آوران و موفق های ورزش ایران در المپیک تنها یک نفر در اردوها باقی است. این یعنی دلزدگی و رکود ورزش کشور چیزی که سوریان دربارهٔ اش می گوید:« سونامی دلزدگی ملی پوشان خطرساز است برای ورزش کشورمان. باید وزیر تازه ورزش فکری به حال این مشکل کند.»
۴۱۴۱