گردآوری شده توسط گروه اقتصاد ممتاز نیوز:
باید گفت همیشه یک عامل سبب وقوع سانحهای در جاده نشده بلکه پارامترهای مختلفی در این امر دخیل بودهاند.
اصلاح شیب شیروانی راهها، نصب علائم و تابلوهای اخطار دهنده، آسفالت، بهسازی و … از جمله کارهای اساسی و مهمی است که میتواند ایمنی و کاهش صدمات در واژگونیهایی که در اثر خواب آلودگی رانندگی به وقوع میپیوندد را افزایش دهد؛ امری که بارها و بارها مسولان امر پشت میزگردهای خود به آنها اشاره داشتهاند.
حال سوال اساسی آن است که متولیان این امر تا چه اندازه توانستهاند راههای کشور را به بستری ایمن برای وسایل حمل و نقلی و مسافران تبدیل کنند؟ بیانصافی است اگر بگوییم تاکنون کاری از پیش نرفته چرا که وزارت راه و شهرسازی در جهت ترمیم و بهسازی راهها نهایت تلاش و کوشش خود را داشته است، اما راههای کشور همچنان جای خالی بیشتری را برای بهبود و اصلاح خود دارند.
حجم ترددها و همچنین تعداد تصادفات، میزان پر خطر بودن محوری را به مسولان نشان میدهد که اگر به موقع این محور ایمنسازی نشود ما باز هم شاهد حوادثی در این محورها خواهیم بود.
وعدههای زیادی برای آشکارسازی نقاط اتفاق خیز، ایمنسازی تقاطعهای همسطح، تعریض پیچها، ایجاد باند سبقت و احداث تقاطعهای غیرهمسطح توسط مسولان ارائه شده اما فاصله حرف تا عمل همیشه بسیار بوده به طوری که بعد از تصمیمگیریها و برنامهریزیها، کمبود بودجه حرف اول را در راس کارها و عملیاتی کردن آنها داشته است.
کمبود بودجه امروزه دغدغه فکری مسولان شده، چرا که ساخت راه از یک سو و نگهداری آن از سویی دیگر، نیازمند اعتبار ویژه ای است، که با این وجود تخصیص اعتبار به آنها زیر یک در صد بوده است.
حال جا دارد که نگران این بودجه و اعتبار ناچیز برای نگهداری راهها باشیم یا نه؟
در محورهای هراز، چالوس و فیروزکوه که یکی از پرترددترین محورها می باشند، به طور پیوسته اجرای طرحهای ایمنی باید اجرا شود لیکن پس از شناسایی مقاطع پرحادثه نسبت به آشکارسازی و یا رفع آن نقاط اقدامات لازم انجام شود.
این در حالی است که در محورهای کویری که چشمانداز و جاذبههای طبیعی کمتری وجود دارد، خواب آلودگی به مراتب بیشتر از سایر جادهها رانندگان را تهدید میکند و عاملی در جهت افزایش تصافات جادهای محسوب میشود که در این راستا نیز محورهای مورد نظر شناسایی شده و برای رفع این امر راهکارهای لازم از سوی متخصصان امر اتخاذ و اجرایی شود.
موضوع مهمی که گزارش ممتاز به نقل ازهای زیادی هم رسانهها راجع به آن داشتهاند، موضوع قیر و نرخ بالای آن در ساخت راه بوده که مسولان را بر آن داشته تا فکری به حال و روز قیر و قیمت آن داشته باشند.
حال که احداث زیربناهای حمل و نقل همانند راههای اصلی و بزرگراهها بسیار پرهزینه است و با احتساب افزایش نرخ قیر، هزینه اجرای چنین پروژههایی که اغلب تنها از محل بودجه عمرانی اجرا میشود، افزایش بسزایی یافته است و این افزایش هزینه ساخت سبب افزایش هزینه نهایی پروژه، بیمه و مالیات آن شده است، بودجه محدود عمرانی کفاف این پروژهها را نمیدهد.
به هر حال اگر دولت و مجلس به فکر تکمیل زیرساختهای جادهای کشور نباشد، ایمنسازی و بهسازی بزرگراههای کشور که سالانه چندین هزار میلیارد تومان اعتبار لازم دارد، از محل همین بودجه محدود عمرانی هم امکانپذیر نخواهد بود و قطعاً این امر ایمنی حمل و نقل جادهای را تحت تأثیر قرار میدهد.
حسینی عضو کمیسیون عمران هم با بیان اینکه آسفالت جادهها بسیار هزینهبر است، گفت: متاسفانه بودجههای عمرانی کفاف اجرا را نمیدهد.
بدون شک کاهش بودجه سالانه برای بهسازی راهها، احداث راه اصلی، اضافه کردن یک راه به راه اصلی و ساخت بزرگراهها به دنبال خود سوانح رانندگی، مصرف سوخت، تولید آلاینده زیستمحیطی را روز به روز افزایش میدهد.
بنابراین ایمنی در جادهها یکی از مسائل پیچیدهای است که با شناسایی دقیق سبب تصادفات بهتر میتوان در جهت رفع موانع موجود گامهای اساسی برداشت و به طور قطع تا زمانی که مسئولان ذیربط با مصادره موفقیتها برای خود و متهم کردن دیگران گام عملی و اساسی در جهت رفع مشکلات موجود برندارند، مشکلات حل نخواهد شد. بلکه باید با شناخت علل کاهش تصادفات به تقویت آنها همت گماشت و کسانی که امروز داعیه کم شدن تلفات رانندگی را دارند باید بدانند که «شهر ایمن» با فعالیت گستردهتر آنها فراهم میشود.
انتهای پیام/
گزارش از: پروین خدادادی
باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com