۰۵ تیرماه ۱۳،
اوتیسم یا بیماری درخودماندگی در بسیاری از کشورها در حال افزایش است، مبتلایان به این بیماری در برقراری ارتباط با دیگران به خصوص ارتباط کلامی مشکل دارند و به کار نبردن ضمیر «من» از ویژگیهای آنها است.
در کشورهای توسعه یافته، از هر ۱۰۰تا ۱۵۰ کودک، یک نفر تحت تأثیر اوتیسم یا دَرخودماندِگی است.
این ناهنجاری نوعی اختلال رشدی است که با مشکلات رفتاری، زبانی و ضعف در روابط اجتماعی شناخته میشود و در پسرها شایعترست.
با این حال موضوع اصلی این است که چرا میزان ابتلا این قدر بالاست و چرا تاکنون تدابیر اتخاذ شده در جلوگیری از شیوع آن موثر نبوده است؟
هنوز هیچ درمان دارویی موثری برای این بیماری وجود ندارد و سبب اصلی آن ناشناخته است، اما پیشرفتهای اخیر در زمینه تصویربرداری سه بُعدی و ژنتیکی راه به روشنایی دارند.
در حال حاضر اتحادیه اروپا در این زمینه پژوهشهایی را در دست اقدام دارد و به پیشرفتهای قابل توجهی رسیده است.
به عنوان نمونه، اتحادیه اروپا و فدراسیون اروپایی صنایع دارویی همکاری مشترکی را در این زمینه با یک بودجه ۲ میلیارد یورویی آغاز کردهاند.
«توما بورژِرُن» محقق «انستیتو پاستور» پاریس در مورد ژنتیک اوتیسم به همراه تیم همراهش اولین جهشهای تک ژنی دخیل در اوتیسم را کشف کردهاند.
دلایل اوتیسم یا همان درخودماندگی بسیار است و عموماً مربوط به نورونهای عصبی میشود، به ویژه عملکرد سیناپسها، یعنی جایی که نورونها به هم متصل میشوند.
وقتی ژنها آسیب میبینند، سیناپس ها هم ضعیف میشوند و کار ارسال پیام عصبها مختل میشود.
محققان اتحادیه اروپا هنوز در ابتدای راه می باشند ولی امیدوارند با تعمیم چنین آزمایشهایی بر روی انسان، بتوانند ژنهای معیوب را درمان کنند.
هدف اصلی این پژوهشها، پیدا کردن راهی سریعتر و مطمئنتر برای شناسایی اوتیسم دست یافتن به شیوهای بهتر برای درمان آن است.
در خصوص اوتیسم باید یادآوری شود که وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.
این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تأثیر میگذارد.
کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشکل دارند.
این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار میسازد؛ در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده میشود.
در این اشخاص حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخهای غیر معمول به اشخاص، دلبستگی به اشیا یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده میشود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی) نیز حساسیتهای غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است.
۵۰ درصد از کودکان اوتیستیک قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری ارتباط با سایرین استفاده کنند.
به کار نبردن ضمیر «من» از ویژگیهای کلامی این کودکان است؛ از مسائل دیگر تکلمی، تکرار کلمات و جملات اطرافیان است.
مشرق نیوز | mashreghnews.ir
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com