ممتاز نیوز: یکی از نکاتی که در آسیب‌شناسی رفتار حرفه‌ای و صنفی جامعه پزشکی در طول سالیان اخیر وجود داشته و در حال افزایش است، نوعی احساس رخوت یا بی‌توجهی به سرنوشت حرفه‌ای و صنفی جامعه پزشکی است…
متاسفانه در سال‌های اخیر به علت اینکه در بسیاری از موارد در رابطه با گروه پزشکان و جامعه بزرگ پزشکی تصمیمات مختلف صنفی و حرفه‌ای گرفته شده است که در بسیاری از موارد، جامعه پزشکی کشور تاثیر چندانی در آنها نداشته‌اند و کمتر مورد مشورت جدی قرار گرفته‌اند، این مهم به این رفتار آسیب‌شناسانه دامن زده است.
در طول سالیان اخیر در بسیاری از جمع‌های مختلف صنفی و حرفه‌ای، شاهد تصویب برخی از مقررات خاص یا آیین‌نامه‌های ویژه‌ای بودیم که در بسیاری از آنها جامعه پزشکی تاثیر بسیار ناچیزی در شکل‌گیری یا حتی اجرای این آیین‌نامه‌ها داشته است.
نهادهای مختلفی که درجامعه پزشکی وجود دارند، اگر چه تلاش بسیار فراوانی را در این زمینه داشته‌اند، اما برونداد این حرکت نهادهای مختلف صنفی، برای رفع آسیب‌های مهم حرفه‌ای چشمگیر نبوده است. از طرفی درسال‌های اخیر آن چیزی که گرانیگاه موفقیت در توفیق جامعه پزشکی در کارزارهای مختلف صنفی و حرفه‌ای شده است، وجود اتحاد صنفی در میان جامعه پزشکی است. متاسفانه درسال‌های اخیر به نظر می‌رسد بخش بسیار زیادی از انسجام صنفی جامعه پزشکی هم دچار خدشه‌های جدی شده است و رفتارهای ناهمگون و متفاوتی را از جامعه پزشکی در رابطه با برخورد‌های مختلفی که با آنها صورت گرفته، شاهد هستیم. یکی از دلایلی که باعث آسیب شدید انسجام و اتحاد صنفی شده، برخی از تصمیم‌‌ها یا اقدامات خاص عملی است که جامعه پزشکی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم درگیر آن بوده است. متاسفانه برخی از همکاران گروه پزشکی با مشارکت خود در بسیاری از تصمیمات، نه تنها عملکردی بویژه برای تقلیل مشکلات صنفی و حرفه‌ای نداشتند بلکه خود به عنوان یک عامل آسیب فراوان‌تری را به جامعه پزشکی وارد ساخته‌اند. در بسیاری ازموارد حضور یک پزشک یا گروهی از پزشکان در بخشی از سرنوشت خود، نه تنها باعث این نشده که این بخش از جامعه پزشکی بتواند بهره بیشتری ببرد، بلکه به نوعی مصداق گل زدن به خود بوده است.
در سالیان اخیر به علت رشد بالای کمیت جامعه پزشکی، زمینه‌های اتحاد صنفی و همگامی حرفه‌ای آسیب‌پذیر شده است. در زمانی که جامعه پزشکی، جامعه کوچک‌تری بود، امکان این اتحاد و همگامی صنفی مشخصا بیشتر بود و با گسترش کمی و توسعه فراوانی که صورت گرفت، باعث شد نکات آسیب‌شناسی دررابطه با تحقق اتحاد صنفی به خوبی مرتفع نشده و باعث افتراقات صنفی شد. در بسیاری از موارد مشابه مشاهده شده است که به علت انشقاقات حرفه‌ای و صنفی اصل همگرایی صنفی آسیب فراوانی خورده است. بحث انشقاقات حرفه‌ای نه تنها باعث توسعه همگرایی صنفی نشده است بلکه خود به عنوان یک عامل تهدیدزا برای آن نهاد صنفی بوده است.
همچنین با توجه به اینکه اکثر جامعه پزشکی مجبور هستند برای تامین معیشت متناسب با شان خود تلاش فراوانی کنند و به این علت حجم کارها از نظر وسعت کاری افزایش یافته، باعث شده بسیاری از توان، انرژی و اذهان جامعه پزشکی درگیر این روزمرگی و کار فراوان شود به طوری که فرصت فکر کردن به آسیب‌هایی که به آنها وارد خواهد شد را نداشته‌باشند. این پزشکان به قدری در اثر فشار کاری رنجور و خسته خواهند بود که فرصت اینکه بخواهند به مسایل صنفی و حرفه‌ای خود بپردازند را کمتر دارند. متاسفانه به علت مشکلات فراوان شغلی و معیشتی جامعه پزشکی، شاهد این هستیم که خستگی فراوان شغلی سایه سنگینی بر زمینه توجه جامعه پزشکی به بحث‌های خاص خودشان می‌گذارد. شاید موثر‌ترین و کارا‌ترین روش برون‌رفت از این مشکلات، توسعه مسوولیت اجتماعی و مسوولیت جامعه پزشکی نسبت به سرنوشت خودش است. شاید هیچ بخشی از جامعه به اندازه جامعه پزشکی نگران بروز مشکلات صنفی و حرفه‌ای نباشد و تا زمانی که این نگرانی در جامعه شکل نگیرد، راه برون‌رفت و پاسخگویی به این نگرانی بزرگ مشترک حرفه‌ای هم ایجاد نخواهد شد.
باید با ایجاد اتحاد و رشتن اشتراکات صنفی و حرفه‌ای و همچنین اجتناب از نقاط افتراق، به سمت یک اتحاد واقعی گام برداشته و در این زمینه با تلاش فراوان می‌توان ضمن ایجاد حساسیت جامعه پزشکی به سرنوشت خود، به طرق مختلف حقوق خاص خود را در قالب مطالبات قانونی پیگیری کنند.
در بسیاری از مواردی که به نوعی با سرنوشت جامعه پزشکی مرتبط بوده است، از جمله انتخابات داخلی گروه پزشکی، شاهد حضور کمرنگ آنها در این صحنه‌ها بودیم که بخشی از آن ناشی از یاس و ناامیدی نسبت به حل مشکلات است. توجه به این مسایل می‌تواند مشکلات را کمتر کند. نقش نهادهای صنفی در این زمینه قطعا موثراست اما شرط لازم نیست. تا زمانی که بدنه جامعه پزشکی دچار آسیب بسیار مهم بی‌توجهی و غفلت از سرنوشت خود باشد، بهترین محافل صنفی هم شاید نتوانند به صورت کارا برای رفع این مشکلات اقدام کنند. جامعه پزشکی باید در سرنوشت خود دخالت کند، حضور فعال‌تری را در این زمینه داشته باشد. با توجه به اینکه امروزه اختلاف بین گروه‌های پزشکی و توسعه سلیقه‌های مختلف باعث کاهش تمامیت صنفی و حرفه‌ای جامعه پزشکی شده، باید به عنوان یک آفت جدی به آن نگاه و برای رفع آن تلاش شود.
جامعه پزشکی با توجه به ظرفیت‌های فراوانی که در آن نهفته، باید تلاش کند که به جایگاه خود بازگردد. هر چه این جامعه نسبت به سرنوشت خود بی‌اعتنا باشد، مشارکت کمتری را در رابطه با سرنوشت خود ایفا کند و در مقابل مداخلات مختلفی که از بیرون صورت می‌گیرد با بی‌اعتنایی و کم‌توجهی برخورد کند، مطمئنا مشکلات فراوان‌تر صنفی و حرفه‌ای در انتظار این جامعه بزرگ کشور خواهد بود. امروزه شرایط متفاوتی در وضعیت اقتصادی و معیشتی حوزه سلامت مستولی شده است و لازمه برون‌رفت از این مشکلات جامعه پزشکی، بازگشت به انرژی متراکم نهفته در آن گروه‌هاست تا در رابطه با حذف این معضلات و مشکلات چاره‌سازی لازم را انجام دهند. جامعه پزشکی می‌تواند ضمن تقویت نهادهای صنفی از قبیل انجمن‌های تخصصی و سایر ظرفیت‌هایی که باعث گسترش و ایجاد تبلور دراین ظرفیت سازی خاص حرفه‌ای آنها خواهد شد، از ظرفیت‌های مختلف برای رسیدن به این همگامی حرفه‌ای استفاده کند. در واقع دوری جستن از زمینه‌های ناچیز اختلاف‌انگیز و همچنین رسیدن به اشتراکات حرفه‌ای شاید مهم‌ترین مسیر عبور از این بحران باشد که جامعه پزشکی باید بیشتر از گذشته به آن توجه خاص خود را مبذول کند.
منبع: هفته نامه سپید
منبع: ممتاز نیوز